سابقه و هدف: بیوسورفکتانتها گروهی از متابولیتهای ثانویه هستند که توسط طیفی از میکروارگانیسمها سنتز میشوند و دارای ویژگیهای فعالیت سطحی، نظیر کاهش کشش سطحی و کشش بین سطوح میباشند. گرایش به استفاده از بیوسورفکتانتها به جهت برخورداری از مزایایی نظیر سمیت پایین، زیست تخریب پذیری و مؤثر بودن آنها در محدوده وسیعی از pH و دما ، افزایش چشمگیری داشته است. عدم توجیه اقتصادی تولید بیوسورفکتانتها در مقیاس بالا به دلایل متعدد از جمله مصرف سوبستراهای گران قیمت برای تولید آنهاست. استراتژی پیشنهادی برای حل این مسئله، استفاده از سوبستراهای ارزان قیمتی نظیر پسماندهای صنعتی لیپیدی است. هدف از انجام این تحقیق، ارزیابی مصرف مواد پسماند کارخانه فرآوری روغن، به عنوان سوبستراهای تولید رامنولیپید از سویه بومی سودوموناس آئروژینوزا MR01 و تبدیل مواد پسماند به موادی با ارزش افزوده بالا میباشد .
مواد و روشها: در این مطالعه اسیدهای چرب موجود در مواد پسماند فرآوری روغن و مقدار کل مواد آلی موجود در آنها به ترتیب با استفاده از کروماتوگرافی گاز و اندازهگیری اکسیژن مورد نیاز شیمیایی ( COD ) تعیین گردید. امولسیون کنندگی محصول تولیدی با استفاده از شاخص E24 اندازهگیری شد.
یافتهها: اندازه گیری COD مواد پسماند مقادیر بالایی در حدود 2,000,000 را نشان داد و امولسیون کنندگی بطور متوسط 40% بدست آمد.
نتیجه گیری: در این تحقیق امولسیون کنندگی قابل توجه بیوسورفکتانت رامنولیپیدی از مواد پسماند با COD بالا، به عنوان یک ماده زیستی سبز نوید کاهش معضل تجمع پسماند و آلایندههای آبگریز روغنی را به همراه دارد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |