سابقه و هدف: امروزه تولید آنزیم های با قابلیت تجزیه ترکیبات ارگانوفسفره مثل ارگانوفسفات هیدرولاز(OPH) شناسایی از اهمیت ویژهای برخوردار است. تولید این آنزیم ها با کارایی بالا یکی از اهداف مهندسی پروتئین است. بنابراین استفاده از تکنیک های کارا برای اندازه گیری فعالیت آنزیم مهم می باشد.

مواد و روش ها: در این تحقیق از تکنیک سنجش یونی[1] جهت بررسی میزان تجزیه دی ایزوپروپیل فلوروفسفاتاز( DFP )و با تکنیک اسپکتروسکوپی و FPLC جهت سنجش میزان تجزیه دیازینون و کلرپیریفوس استفاده شد. و نتایج حاصل از این سنجش ها با هم مقایسه گردید.

یافته ها: تکنیک الکترود انتخابی یون فلوئور ( ISE)  برای  DFPروش خوبی است. در مورد کلرپیریفوس و دیازینون بدلیل تغییرات جذبی نوری محصولات حاصل از واکنش اسپکتروسکوپی روشی مناسب می باشد. روش FPLC را می توان برای اکثر سوبسترا ها استفاده نمود و روشی بهینه مطرح می گردد.

بحث: در روش FPLC همه سوبسترا ها قابلیت استفاده دارند به جهت اینکه در این مورد بررسی جذب انواع نمونه ها در طول موج های مختلف با اختلاف جذب و اختلاف غلظت معنی داری  امکان پذیر  می باشد به همین خاطر روشی با حساسیت بالا جهت سنجش عملکرد معرفی می شود.

 نتیجه گیری: انتخاب روش دقیق در بررسی عملکرد یک محصول پروتئینی در برآورد میزان کارایی روش تولید آن محصول بسیار مهم می باشد.