دوره 9، شماره 33 - ( 9-1397 )
جلد 9 شماره 33 صفحات 22-9 |
برگشت به فهرست نسخه ها
پژوهشکده زیست فناوری صنعت و محیط زیست، پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری، تهران، ایران. ، taban_f@nigeb.ac.ir
چکیده: (4904 مشاهده)
لیگنوسلولز متشکل از سلولز، همی‌سلولز و لیگنین است. سلولز و همی‌سلولز، ماکرو مولکول‌هایی از قندهای مختلف هستند، در حالیکه لیگنین یک پلیمری آروماتیک تشکیل‌شده از پیشسازهای فنیل پروپانوئید است. هرچند ترکیب اصلی مواد لیگنوسلولزی را سلولز تشکیل میدهد که نسبت به تجزیه زیستی حساس است، اما این پلیساکارید بهطورمعمول در طبیعت به‌صورت فیزیکوشیمیایی به لیگنین باند شده است. ازآنجایی‌که لیگنین یک ترکیب مقاوم به تخریب زیستی است، تا حدودی سلولز را در مقابل حمله میکروبی محافظت می‌کند. اهمیت تجزیه لیگنوسلولز بهدلیل کاربردهای فراوان آن‌ها در صنایع تبدیلی و استفاده از آن‌ها به‌عنوان مواد خام در صنایع مختلف بالاخص برای تولید فرآورده‌های زیستی گوناگون است. سویه‌های مؤثر در تخریب زیستی ترکیبهای لیگنوسلولزی، باید دارای یک سیستم آنزیمی قوی و کارا برای تجزیه این ترکیبها باشند. انواعی از سویه‌های قارچی متعلق به قارچ‌های پوسیدگی سفید به‌عنوان ریزسازوارههای توانمند در این فرآیند معرفی‌شده‌اند. بااین‌حال پژوهش‌های وسیعی برای بهبود سویه‌های باکتریایی و قارچی تجزیه‌کننده لیگنوسلولز انجام‌شده است. علاوه بر روش‌های سنتی و قدیمی مانند جهش‌زایی، روش‌های نوین مبتنی بر دستورزی ژنتیکی جهت بهبود سویه‌ها با هدف افزایش بهره‌دهی فرآیندهای صنعتی پیشنهاد شده‌اند. در این مقاله بهشرح مختصری راجع به این روش‌ها پرداخته‌شده و مثال‌هایی از هریک برای بهبود سویه‌های تجزیه‌کننده ترکیبهای لیگنوسلولزی ارائه گردیده است.
واژه‌های کلیدی: ترکیبهای لیگنوسلولزی، تجزیه زیستی، بهبود سویه، دستورزی ژنتیکی، جهش‌زایی، ادغام پروتوپلاست
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
سلولی و مولکولی
دریافت: 1397/10/1 | پذیرش: 1397/10/1 | انتشار: 1397/10/1
دریافت: 1397/10/1 | پذیرش: 1397/10/1 | انتشار: 1397/10/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |