دوره 9، شماره 34 - ( 1-1398 )
جلد 9 شماره 34 صفحات 74-65 |
برگشت به فهرست نسخه ها
محمدرضا مهرابی 
، محسن چیانی ، داریوش نوروزیان ، محمدعلی شکرگزار ، امیر امان زاده ، طیبه تولیت ، عظیم اکبرزاده
، محسن چیانی ، داریوش نوروزیان ، محمدعلی شکرگزار ، امیر امان زاده ، طیبه تولیت ، عظیم اکبرزاده
بخش نانوبیوتکنولوژی، انستیتو پاستور ایران ، azimakbarzadeh@pasteur.ac.ir
چکیده: (12194 مشاهده)
سابقه و هدف: وین کریستین یک داروی ضد سرطان با منشاء گیاهی بوده که در درمان طیف وسیعی از سرطان ها از جمله لنفوما کاربرد دارد. نیوزوم ها از حاملهای مهم دارو رسانی می باشند. هدف از این مطالعه تهیه فرم نانونیوزومه پگیله وین کریستین[1] به منظور افزایش اثربخشی آن در درمان سرطان غدد لنفاوی می باشد.
مواد و روشها: فرمولاسیون نانونیوزومه پگیله وین کریستین به روش فیلم نازک تهیه شد. ویژگی های مانند اندازه مانند سایز، پتانسیل زتا، میزان احتباس و رهش دارو، پایداری و اثر سایتوتوکسیک آن بر رده سلولی Raji مورد بررسی قرار گرفت.
اندازه گیری اندازه و بار نانوذرات به روش پراکنش نور پویا، رهش دارو از نیوزوم به روش انتشار از کیسه دیالیز و اثر سایتوتوکسیک نانوذرات نیوزومی وین کریستین با روش MTT مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته ها: سایز و بار نانوذرات در حدود 3/2±1/118 نانومتر و 2/1±5/21- میلی ولت و میزان احتباس دارو برابر با 1/3±2/84 درصد بدست آمد. اثر سایتوتوکسیک فرم نانونیوزومی دارو علیه سلولهای Raji بطور معنی داری بیشتر از داروی غیرنیوزومی محاسبه شد. مطالعه پایداری حاکی از پایداری نانوداروی نیوزومی طی دو ماه نگهداری بود. مطالعه رهش دارو از وزیکولهای نیوزومی نشان داد که آزاد شدن دارو بصورت تدریجی صورت می گیرد این در حالی است که رهایش داروی آزاد در کمتر از 6 ساعت به حدود 100 درصد می رسد.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از نیوزوم به عنوان حامل دارورسانی تاثیر قابل توجهی بر کارایی ضدسرطانی وین کریستین دارد و می تواند به عنوان جایگزین مناسبی برای فرم عادی دارو معرفی گردد.
مواد و روشها: فرمولاسیون نانونیوزومه پگیله وین کریستین به روش فیلم نازک تهیه شد. ویژگی های مانند اندازه مانند سایز، پتانسیل زتا، میزان احتباس و رهش دارو، پایداری و اثر سایتوتوکسیک آن بر رده سلولی Raji مورد بررسی قرار گرفت.
اندازه گیری اندازه و بار نانوذرات به روش پراکنش نور پویا، رهش دارو از نیوزوم به روش انتشار از کیسه دیالیز و اثر سایتوتوکسیک نانوذرات نیوزومی وین کریستین با روش MTT مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته ها: سایز و بار نانوذرات در حدود 3/2±1/118 نانومتر و 2/1±5/21- میلی ولت و میزان احتباس دارو برابر با 1/3±2/84 درصد بدست آمد. اثر سایتوتوکسیک فرم نانونیوزومی دارو علیه سلولهای Raji بطور معنی داری بیشتر از داروی غیرنیوزومی محاسبه شد. مطالعه پایداری حاکی از پایداری نانوداروی نیوزومی طی دو ماه نگهداری بود. مطالعه رهش دارو از وزیکولهای نیوزومی نشان داد که آزاد شدن دارو بصورت تدریجی صورت می گیرد این در حالی است که رهایش داروی آزاد در کمتر از 6 ساعت به حدود 100 درصد می رسد.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از نیوزوم به عنوان حامل دارورسانی تاثیر قابل توجهی بر کارایی ضدسرطانی وین کریستین دارد و می تواند به عنوان جایگزین مناسبی برای فرم عادی دارو معرفی گردد.
[1] PEG-nVCR
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
سلولی و مولکولی
دریافت: 1397/12/25 | پذیرش: 1397/12/25 | انتشار: 1397/12/25
دریافت: 1397/12/25 | پذیرش: 1397/12/25 | انتشار: 1397/12/25
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |