سابقه و هدف: بیوسورفکتانت­ها گروهی از متابولیت­های ثانویه هستند که توسط طیفی از میکروارگانیسم­ها سنتز می­شوند و دارای ویژگی­های فعالیت سطحی، نظیر کاهش کشش سطحی و کشش بین سطوح می­باشند. گرایش به استفاده از بیوسورفکتانت­ها به جهت برخورداری از مزایایی نظیر سمیت پایین، زیست تخریب پذیری و مؤثر بودن آن­ها در محدوده وسیعی از pH و دما ، افزایش چشمگیری داشته است. عدم توجیه اقتصادی تولید بیوسورفکتانت­ها در مقیاس بالا به دلایل متعدد از جمله مصرف سوبستراهای گران قیمت برای تولید آن­هاست. استراتژ‍ی پیشنهادی برای حل این مسئله، استفاده از سوبستراهای ارزان قیمتی نظیر پسماندهای صنعتی لیپیدی است. هدف از انجام این تحقیق، ارزیابی مصرف مواد پسماند کارخانه فرآوری روغن، به عنوان سوبستراهای تولید رامنولیپید از سویه بومی سودوموناس آئروژینوزا MR01 و تبدیل مواد پسماند به موادی با ارزش افزوده بالا می­باشد .

مواد و روش­ها: در این مطالعه اسیدهای چرب موجود در مواد پسماند فرآوری روغن و مقدار کل مواد آلی موجود در آن­ها به ترتیب با استفاده از کروماتوگرافی گاز و اندازه­گیری اکسیژن مورد نیاز شیمیایی ( COD ) تعیین گردید. امولسیون کنندگی محصول تولیدی با استفاده از شاخص E24 اندازه­گیری شد.

یافته­ها: اندازه گیری COD مواد پسماند مقادیر بالایی در حدود 2,000,000 را نشان داد و امولسیون کنندگی بطور متوسط 40% بدست آمد.

نتیجه گیری: در این تحقیق امولسیون کنندگی قابل توجه بیوسورفکتانت رامنولیپیدی از مواد پسماند با COD بالا، به عنوان یک ماده زیستی سبز نوید کاهش معضل تجمع پسماند و آلاینده­های آبگریز روغنی را به همراه دارد.