دوره 8، شماره 31 - ( 4-1397 )
جلد 8 شماره 31 صفحات 28-20 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Karimi L, Taran M, Mehdi Z. Exopolysaccharide Production by Bacillus Pasteuri and the Study of its Antibacterial and Antioxidant Properties. NCMBJ 2018; 8 (31) :20-28
URL: http://ncmbjpiau.ir/article-1-1129-fa.html
URL: http://ncmbjpiau.ir/article-1-1129-fa.html
کریمی لایق، تاران مجتبی، ذبیحی مهدی. تولید اگزوپلی‌ساکارید توسط Bacillus pasteuri و بررسی خواص ضد‌باکتریایی و ضداکسیدانی آن. مجله تازه هاي بيوتكنولوژي سلولي و مولكولي. 1397; 8 (31) :20-28
دانشکده علوم پایه، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران ، mehdi.zabihi.1368@gmail.com
چکیده: (4952 مشاهده)
سابقه و هدف: اگزوپلی ساکاریدها بیوپلی مرهایی هستند که توسط میکروارگانیسم ها به محیط اطراف ترشح می شوند. هدف از این تحقیق تعیین شرایط برای تولید حداکثری اگزوپلی ساکارید توسط باکتری Bacillus pasteuri و بررسی خواص ضد باکتریایی و ضد اکسیدانی آن بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه بر اساس روش تاگوچی و توسط نرم افزار Qulitek-4 برای تولید اگزوپلی ساکارید آزمایش طراحی شد. سپس از اگزوپلی ساکارید تولید شده غلظت های مختلفی تهیه و به منظور بررسی خواص ضد باکتریایی به اثر آن برروی باکتری های استافیلوکوکوس ارئوس و اشریشیاکلی پرداخته شد. به منظور بررسی فعالیت ضد اکسیدانی 4 غلظت از اگزوپلی ساکارید تهیه و توسط سه روش مهار فعالیت رادیکالی DPPH، رادیکالی سوپراکسیدانی و رادیکال هیدروکسیل اندازه گیری شد.
یافته ها: بهترین شرایط برای بیش ترین میزان تولید اگزوپلی ساکارید پس از گذشتن 48 ساعت از کشت باکتری با میزان غلظت نمک 05/0 میلی گرم بر میلی لیتر و ساکارز 1 میلی گرم بر میلی لیتر بود. نتایج حاصل از فعالیت ضد باکتریایی نشان داد که بیش ترین هاله عدم رشد مربوط به غلظت µg/ml400 بود. نتایج فعالیت ضد اکسیدانی در هر سه روش بکار گرفته شده در این مطالعه نشان داد که در غلظت g/mlµ 1000 از اگزوپلی ساکارید بیش ترین فعالیت مهار وجود دارد.
نتیجه گیری: با تعیین چند عامل کلیدی میتوان بیش ترین میزان اگزوپلی ساکارید توسط باکتری باسیلوس پاستوری را تولید و به منظور فعالیت ضد باکتریایی و ضد اکسیدانی از آن استفاده نمود.
مواد و روش ها: در این مطالعه بر اساس روش تاگوچی و توسط نرم افزار Qulitek-4 برای تولید اگزوپلی ساکارید آزمایش طراحی شد. سپس از اگزوپلی ساکارید تولید شده غلظت های مختلفی تهیه و به منظور بررسی خواص ضد باکتریایی به اثر آن برروی باکتری های استافیلوکوکوس ارئوس و اشریشیاکلی پرداخته شد. به منظور بررسی فعالیت ضد اکسیدانی 4 غلظت از اگزوپلی ساکارید تهیه و توسط سه روش مهار فعالیت رادیکالی DPPH، رادیکالی سوپراکسیدانی و رادیکال هیدروکسیل اندازه گیری شد.
یافته ها: بهترین شرایط برای بیش ترین میزان تولید اگزوپلی ساکارید پس از گذشتن 48 ساعت از کشت باکتری با میزان غلظت نمک 05/0 میلی گرم بر میلی لیتر و ساکارز 1 میلی گرم بر میلی لیتر بود. نتایج حاصل از فعالیت ضد باکتریایی نشان داد که بیش ترین هاله عدم رشد مربوط به غلظت µg/ml400 بود. نتایج فعالیت ضد اکسیدانی در هر سه روش بکار گرفته شده در این مطالعه نشان داد که در غلظت g/mlµ 1000 از اگزوپلی ساکارید بیش ترین فعالیت مهار وجود دارد.
نتیجه گیری: با تعیین چند عامل کلیدی میتوان بیش ترین میزان اگزوپلی ساکارید توسط باکتری باسیلوس پاستوری را تولید و به منظور فعالیت ضد باکتریایی و ضد اکسیدانی از آن استفاده نمود.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
سلولی و مولکولی
دریافت: 1397/6/17 | پذیرش: 1397/6/17 | انتشار: 1397/6/17
دریافت: 1397/6/17 | پذیرش: 1397/6/17 | انتشار: 1397/6/17
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
