دوره 9، شماره 36 - ( 6-1398 )
جلد 9 شماره 36 صفحات 96-89 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fani M, Ghandehari F, Rezaee M, Fatemi M. Study on the antimicrobial effects of iron oxide nanoparticles synthesized by cytoplasmic extract of lactobacillus fermentum. NCMBJ 2019; 9 (36) :89-96
URL: http://ncmbjpiau.ir/article-1-1215-fa.html
URL: http://ncmbjpiau.ir/article-1-1215-fa.html
فانی مینا، قندهاری فرشته، رضایی ملاحت، فاطمی مهنوش. مطالعه اثرهای ضد میکروبی نانوذرات اکسید آهن سنتز شده توسط عصاره سیتوپلاسمی لاکتوباسیلوس فرمنتوم. مجله تازه هاي بيوتكنولوژي سلولي و مولكولي. 1398; 9 (36) :89-96
گروه میکروبیولوژی، واحد فلاورجان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
چکیده: (4070 مشاهده)
سابقه و هدف: در سالهای اخیر توجه علم و صنعت به تهیه نانو ذرات مبتنی بر اصول شیمی سبز متمرکز شده است و بدینمنظور از انواع گوناگونی از ساختارهای زیستی همچون باکتریها، مخمرها و کپکهای رشتهای استفاده میشود. باتوجه به مقاومت باکتریها به آنتیبیوتیکها، نیاز به جایگزین نمودن عوامل ضدمیکروبی مؤثر با عوارض جانبی کمتر، بیشتر است. هدف از این پژوهش سنتز نانوذرات اکسیدآهن توسط عصاره سیتوپلاسمی لاکتوباسیلوس فرمنتوم و بررسی اثرهای ضدمیکروبی آن برعلیه باکتری استافیلوکوکوس آرئوس و سودوموناس آئروجینوزا است.
مواد و روشها: در این پژوهش، پس از تهیه عصاره سیتوپلاسمی لاکتوباسیلوس فرمنتوم به روش ذوب و یخ ، محلول سولفات آهن (III) با غلظت3 - 10 مولار، به آن اضافه و در حضور 5 درصد دی اکسیدکربن بهمدت 3 هفته انکوبه شد. بهمنظور بررسی تولید نانوذرات آنالیزهای پراش پرتو ایکس (XRD) و میکروسکوپ الکترونی عبوری(TEM ) انجام گردید و در نهایت اثرهای ضدمیکروبی نانوذرات بر روی 2 سویه استاندارد از باکتریهای بیماریزای ( استافیلوکوکوس آرئوس و سودوموناس آئروجینوزا) به روش انتشار چاهک مورد بررسی قرارگرفت.
یافته ها: تغییر رنگ محلول به رنگ سیاه نشان دهنده تولید نانوذرات اکسیدآهن بود، آنالیز پراش پرتو ایکس(XRD) ، تشکیل نانوکریستالهای اکسیدآهن بهوسیله عصاره سیتوپلاسمی باکتری لاکتوباسیلوس فرمنتوم را نشان داد و اسکن میکروسکوپ الکترونی TEM شکل نانوذرات را کروی و میانگین اندازه آن را 15 - 10 نانومتر تعیین کرد. میانگین قطر هاله عدم رشد بیانگر آن است که نانوذرات سنتز شده در غلظتهای 100 و 1000 میکروگرم بر میلیلیتر رشد باکتری استافیلوکوکوس آرئوس را مهار، در حالیکه برعلیه سودوموناس آئروجینوزا فاثد اثر مهار کنندگی است.
نتیجه گیری: استفاده از عصاره سیتوپلاسمی لاکتوباسیلوس فرمنتوم را میتوان بهعنوان یک روش بیولوژیک کارآمد برای تولید نانوذرات اکسیدآهن معرفی نمود و با مطالعههای بیشتر در این زمینه شاید بتوان از نانوذرات سنتز شده به روش سبز بهعنوان کاندیدای مناسبی در درمان عفونتهای میکروبی استفاده نمود.
مواد و روشها: در این پژوهش، پس از تهیه عصاره سیتوپلاسمی لاکتوباسیلوس فرمنتوم به روش ذوب و یخ ، محلول سولفات آهن (III) با غلظت3 - 10 مولار، به آن اضافه و در حضور 5 درصد دی اکسیدکربن بهمدت 3 هفته انکوبه شد. بهمنظور بررسی تولید نانوذرات آنالیزهای پراش پرتو ایکس (XRD) و میکروسکوپ الکترونی عبوری(TEM ) انجام گردید و در نهایت اثرهای ضدمیکروبی نانوذرات بر روی 2 سویه استاندارد از باکتریهای بیماریزای ( استافیلوکوکوس آرئوس و سودوموناس آئروجینوزا) به روش انتشار چاهک مورد بررسی قرارگرفت.
یافته ها: تغییر رنگ محلول به رنگ سیاه نشان دهنده تولید نانوذرات اکسیدآهن بود، آنالیز پراش پرتو ایکس(XRD) ، تشکیل نانوکریستالهای اکسیدآهن بهوسیله عصاره سیتوپلاسمی باکتری لاکتوباسیلوس فرمنتوم را نشان داد و اسکن میکروسکوپ الکترونی TEM شکل نانوذرات را کروی و میانگین اندازه آن را 15 - 10 نانومتر تعیین کرد. میانگین قطر هاله عدم رشد بیانگر آن است که نانوذرات سنتز شده در غلظتهای 100 و 1000 میکروگرم بر میلیلیتر رشد باکتری استافیلوکوکوس آرئوس را مهار، در حالیکه برعلیه سودوموناس آئروجینوزا فاثد اثر مهار کنندگی است.
نتیجه گیری: استفاده از عصاره سیتوپلاسمی لاکتوباسیلوس فرمنتوم را میتوان بهعنوان یک روش بیولوژیک کارآمد برای تولید نانوذرات اکسیدآهن معرفی نمود و با مطالعههای بیشتر در این زمینه شاید بتوان از نانوذرات سنتز شده به روش سبز بهعنوان کاندیدای مناسبی در درمان عفونتهای میکروبی استفاده نمود.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
سلولی و مولکولی
دریافت: 1398/6/4 | پذیرش: 1398/6/4 | انتشار: 1398/6/4
دریافت: 1398/6/4 | پذیرش: 1398/6/4 | انتشار: 1398/6/4
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
