دوره 10، شماره 39 - ( 4-1399 )
جلد 10 شماره 39 صفحات 102-91 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mirzaei M, Rastegar Shariat Panahi M, Ghahremani E, Rezae E, Seid Moradi R, Farnoosh G et al . Improving the activity and stability of OPH enzyme using DNA Shuffling method. NCMBJ 2020; 10 (39) :91-102
URL: http://ncmbjpiau.ir/article-1-1294-fa.html
URL: http://ncmbjpiau.ir/article-1-1294-fa.html
میرزایی مرتضی، رستگار شریعت پناهی مونا، قهرمانی عنایت، رضایی احسان، صید مرادی رضوان، فرنوش غلامرضا و همکاران.. بهبود فعالیت و پایداری آنزیم OPH با استفاده از روش DNA شافلینگ. مجله تازه هاي بيوتكنولوژي سلولي و مولكولي. 1399; 10 (39) :91-102
مرتضی میرزایی 
، مونا رستگار شریعت پناهی ، عنایت قهرمانی ، احسان رضایی ، رضوان صید مرادی ، غلامرضا فرنوش ، علی محمد لطیفی
، مونا رستگار شریعت پناهی ، عنایت قهرمانی ، احسان رضایی ، رضوان صید مرادی ، غلامرضا فرنوش ، علی محمد لطیفی
مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی کاربردی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله، تهران، ایران
چکیده: (3262 مشاهده)
سابقه و هدف: از جمله روشهای مؤثر برای مهندسی پروتئین، بهویژه برای بهبود قابلیتهای سویه های صنعتی، روش ژنوم شافلینگ است. این مطالعه منطبق بر تکنیکهای مهندسی بیوکاتالیستی و بر اساس روش های DNA شافلینگ انجام شده است.
مواد و روشها: سویۀ وحشی سودوموناس آئروژینوزا به شماره دسترسی JQ917006.1 تهیه گردید. سویه های جهش یافته بهروش DES و سازگاری با غلظت دیازینون بررسی شدند. پس از آماده سازی پروتوپلاست، برزدن ژنوم انجام شد که از کتابخانۀ جهش یافته حاصل شده بود. پروتوپلاستهای الحاقی از نظر فعالیت بررسی شدند.
یافتهها: فعالیت مربوط به سویه های IR1.G1، IR1.D8، IR1.D4 و IR1.D5 به ترتیب عبارتند از ۲۳۴/۰ U/ml، ۱/۰ U/ml، ۰۹۸/۰ U/ml و ۰۶۶/۰ U/ml و سویه های IRL1.F2 و IRL1.F3 و IRL1.F1 بهترتیب دارای فعالیت mg/L ۵۴۱/۰، mg/L ۵۲۳/۰ و mg/L ۵۰۹/۰ هستند.
نتیجه گیری: نتایج حاصل از ارزیابی نسل اول ژنوم شافلینگ (دور اول فیوژن پروتوپلاست) نشان داد که سویه های برخورده (شافل شده) که قادر به رشد در مجاورت توکسین (۳۰۰۰ میلی لیتر در لیتر غلظت دیازینون) بودند، فعالیت بهتری نسبت به سویه های جهش یافته با استفاده از هر دو روش (گرادیان غلظت سم و روش DES) را از خود نشان دادند.
مواد و روشها: سویۀ وحشی سودوموناس آئروژینوزا به شماره دسترسی JQ917006.1 تهیه گردید. سویه های جهش یافته بهروش DES و سازگاری با غلظت دیازینون بررسی شدند. پس از آماده سازی پروتوپلاست، برزدن ژنوم انجام شد که از کتابخانۀ جهش یافته حاصل شده بود. پروتوپلاستهای الحاقی از نظر فعالیت بررسی شدند.
یافتهها: فعالیت مربوط به سویه های IR1.G1، IR1.D8، IR1.D4 و IR1.D5 به ترتیب عبارتند از ۲۳۴/۰ U/ml، ۱/۰ U/ml، ۰۹۸/۰ U/ml و ۰۶۶/۰ U/ml و سویه های IRL1.F2 و IRL1.F3 و IRL1.F1 بهترتیب دارای فعالیت mg/L ۵۴۱/۰، mg/L ۵۲۳/۰ و mg/L ۵۰۹/۰ هستند.
نتیجه گیری: نتایج حاصل از ارزیابی نسل اول ژنوم شافلینگ (دور اول فیوژن پروتوپلاست) نشان داد که سویه های برخورده (شافل شده) که قادر به رشد در مجاورت توکسین (۳۰۰۰ میلی لیتر در لیتر غلظت دیازینون) بودند، فعالیت بهتری نسبت به سویه های جهش یافته با استفاده از هر دو روش (گرادیان غلظت سم و روش DES) را از خود نشان دادند.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
سلولی و مولکولی
دریافت: 1399/4/7 | پذیرش: 1399/4/7 | انتشار: 1399/4/7
دریافت: 1399/4/7 | پذیرش: 1399/4/7 | انتشار: 1399/4/7
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
