دوره 10، شماره 39 - ( 4-1399 )                   جلد 10 شماره 39 صفحات 102-91 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی کاربردی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله، تهران، ایران
چکیده:   (2822 مشاهده)
سابقه و هدف: از جمله روش­های مؤثر برای مهندسی پروتئین، به­ویژه برای بهبود قابلیت­های سویه­ های صنعتی، روش ژنوم شافلینگ است. این مطالعه منطبق بر تکنیک­های مهندسی بیوکاتالیستی و بر اساس روش های DNA شافلینگ انجام شده است.
مواد و روش­ها: سویۀ وحشی سودوموناس آئروژینوزا به­ شماره دسترسی JQ917006.1 تهیه گردید. سویه ­های جهش یافته به­روش DES و سازگاری با غلظت دیازینون بررسی شدند. پس از آماده سازی پروتوپلاست، برزدن ژنوم انجام شد که از کتابخانۀ جهش یافته حاصل شده بود. پروتوپلاست­های الحاقی از نظر فعالیت بررسی شدند.
یافته­ها: فعالیت مربوط به سویه ­های IR1.G1، IR1.D8، IR1.D4 و IR1.D5 به­ ترتیب عبارتند از ۲۳۴/۰ U/ml، ۱/۰  U/ml، ۰۹۸/۰ U/ml و ۰۶۶/۰ U/ml و سویه­ های IRL1.F2 و IRL1.F3 و IRL1.F1 به­ترتیب دارای فعالیت mg/L ۵۴۱/۰، mg/L ۵۲۳/۰ و mg/L ۵۰۹/۰ هستند.
نتیجه­ گیری: نتایج حاصل از ارزیابی نسل اول ژنوم شافلینگ (دور اول فیوژن پروتوپلاست) نشان داد که سویه ­های برخورده (شافل شده) که قادر به رشد در مجاورت توکسین (۳۰۰۰ میلی­ لیتر در لیتر غلظت دیازینون) بودند، فعالیت بهتری نسبت ­به سویه­ های جهش یافته با استفاده از هر دو روش (گرادیان غلظت سم و روش DES) را از خود نشان دادند.
متن کامل [PDF 3729 kb]   (1306 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (750 مشاهده)  
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: سلولی و مولکولی
دریافت: 1399/4/7 | پذیرش: 1399/4/7 | انتشار: 1399/4/7

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.