مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی کاربردی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله، تهران، ایران
چکیده: (2822 مشاهده)
سابقه و هدف: از جمله روشهای مؤثر برای مهندسی پروتئین، بهویژه برای بهبود قابلیتهای سویه های صنعتی، روش ژنوم شافلینگ است. این مطالعه منطبق بر تکنیکهای مهندسی بیوکاتالیستی و بر اساس روش های DNA شافلینگ انجام شده است.
مواد و روشها: سویۀ وحشی سودوموناس آئروژینوزا به شماره دسترسی JQ917006.1 تهیه گردید. سویه های جهش یافته بهروش DES و سازگاری با غلظت دیازینون بررسی شدند. پس از آماده سازی پروتوپلاست، برزدن ژنوم انجام شد که از کتابخانۀ جهش یافته حاصل شده بود. پروتوپلاستهای الحاقی از نظر فعالیت بررسی شدند.
یافتهها: فعالیت مربوط به سویه های IR1.G1، IR1.D8، IR1.D4 و IR1.D5 به ترتیب عبارتند از ۲۳۴/۰ U/ml، ۱/۰ U/ml، ۰۹۸/۰ U/ml و ۰۶۶/۰ U/ml و سویه های IRL1.F2 و IRL1.F3 و IRL1.F1 بهترتیب دارای فعالیت mg/L ۵۴۱/۰، mg/L ۵۲۳/۰ و mg/L ۵۰۹/۰ هستند.
نتیجه گیری: نتایج حاصل از ارزیابی نسل اول ژنوم شافلینگ (دور اول فیوژن پروتوپلاست) نشان داد که سویه های برخورده (شافل شده) که قادر به رشد در مجاورت توکسین (۳۰۰۰ میلی لیتر در لیتر غلظت دیازینون) بودند، فعالیت بهتری نسبت به سویه های جهش یافته با استفاده از هر دو روش (گرادیان غلظت سم و روش DES) را از خود نشان دادند.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
سلولی و مولکولی دریافت: 1399/4/7 | پذیرش: 1399/4/7 | انتشار: 1399/4/7