دوره 13، شماره 51 - ( 4-1402 )                   جلد 13 شماره 51 صفحات 126-115 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Evaluation of 4 weeks of swim training and supplemented herniarin on lipid profile in a diabetic animal model with streptozotocin. NCMBJ 2023; 13 (51) :115-126
URL: http://ncmbjpiau.ir/article-1-1471-fa.html
برازجانی افشین، دولاح عبدالحسن، رفیعی راد مریم. بررسی ۴ هفته تمرین شنا و هرنیارین بر پروفایل لیپیدی در مدل حیوانی دیابتی با استرپتوزوسین. مجله تازه هاي بيوتكنولوژي سلولي و مولكولي. 1402; 13 (51) :115-126

URL: http://ncmbjpiau.ir/article-1-1471-fa.html


گروه زیست شناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران ، h_doulah@yahoo.com
چکیده:   (490 مشاهده)
سابقه و هدف: انجام فعالیت­های ورزشی یکی از مهم­ترین راهکارهای اساسی جهت کنترل و درمان گلوکز خون و هیپرلپیدمی بوده و باعث کاهش بروز دیابت و عوارض قلبی و عروقی می­گردد. از سوی دیگر هرنیارین ترکیبی فنلی دارد و آنتی‌اکسیدان قوی است. بنابراین هدف از این تحقیق، بررسی ۴ هفته تمرین شنا و گاواژ هرنیارین بر پروفایل لیپیدی در مدل حیوانی دیابتی با استرپتوزوسین بود.
مواد و روش­ها:  در پژوهش حاضر 40 سر موش صحرایی نر بالغ با وزن تقریبی200-250 گرم استفاده شد. موش­ها به صورت تصادفی به 5 دسته 8 تایی تقسیم شدند که گروه اول شامل گروه کنترل، گروه دوم دیابتــی، گروه سوم دیابتی+ دوز 300 هرنیارین، گروه چهارم گروه‌های دیابتی+ ورزش و گروه پنجم دیابتی+دوز 300 هرنیارین+ورزش. تمرین شنا شامل چهار هفته شنا کردن (در داخل وان شنا ویژه شنای اجباری موش­های صحرایی) در آب با دمای 25 تا 30 درجه سانتی­گراد به مدت 30 دقیقه در هر جلسه و پنج جلسه در هفته بود. هرنیارین به روش گاواژ روزانه و دیابت نیز با تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین (STZ) با دوز 60 میلی گرم بر کیلوگرم القاء گردید. یک هفته پس از تزریق استرپتوزوتوسین، تیمار با هرنیارین با دوز 300 و 150 میلی گرم بر کیلوگرم به مدت دو هفته و به صورت روزانه و به صورت خوراکی انجام گردید. در نهایت فاکتور لیپیدی شامل Cho، TG،HDL ، LDL و VLDL اندازه گیری شدند و نتایج به دست آمده به صورت میانگین ± انحراف معیار مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
یافته­ها:  نتایج حاکی از آن بود که میانگین Cho و VLDL در گروه دیابتی دریافت کننده ورزش نسبت به دو گروه دیابتی دریافت کننده هرنیارین و دیابتی دریافت کننده توام هرنیارین و ورزش بیشتر بود. میانگین LDL و TG در گروه دیابتی دریافت کننده هرنیارین نسبت به دو گروه دیابتی دریافت کننده ورزش و دیابتی دریافت کننده توام هرنیارین و ورزش بیشتر بود. در نهایت نتایج حاکی از آن بود که مقادیر Cho، TG، LDL و VLDL در گروه دیابتی دریافت کننده توام هرنیارین و ورزش نسبت به گروه دیابت کاهش معنادار داشتند، درحالی که HDL افزایش معناداری داشت (00/0p=).
نتیجه گیری: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که تمرینات ورزشی هوازی و هم استفاده از هرنیارین و هم ترکیبی از هر دو روش به­طور همزمان باعث کاهش بیشتر سطح چربی­های پلاسما می­شوند. علاوه بر این فاکتورهای مفیدی مانند HDL در این راستا افزایش یافته که کمک مهمی در بیماران دیابتی می­تواند باشد.

 
متن کامل [PDF 554 kb]   (317 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: فیزیولوژی
دریافت: 1400/11/23 | پذیرش: 1401/7/10 | انتشار: 1402/4/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله تازه های بیوتکنولوژی سلولی - مولکولی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | New Cellular and Molecular Biotechnology Journal

Designed & Developed by : Yektaweb