دوره 5، شماره 17 - ( 12-1393 )                   جلد 5 شماره 17 صفحات 19-13 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشگاه پیام نور ، تهران – ایران
چکیده:   (8677 مشاهده)
  سابقه و هدف: زردآلو از نظر اقتصادی از مهم‌ترین درختان میوه در ایران است و با توجه به اختلافات آب و هوایی مهم در کشورمان این گونه در نواحی معتدل مثل آذربایجان بهتر رشد می کند. تکثیر آن از طریق دانه می باشد و دانه ها برای رشد نیاز به گذراندن فصل سرما دارند. دانه ها را در حالت طبیعی در فصل پاییز می کارند، سرما نقش مهمی در سست کردن پوسته سخت دانه دارد و بعد از گذراندن فصل سرما در اواخر بهار یا اوایل تابستان جوانه می زنند؛ بعضی وقت ها این کار تا 18 ماه طول می کشد. اگر دانه ها در معرض سرما قرار نگیرند، جوانه زنی اتفاق نمی افتد. در این تحقیق یک حالت مصنوعی برای کوتاه کردن این مدت طولانی و برای افزایش سرعت جوانه زنی پیشنهاد شده است که با این کار درجه موفقیت در کشت این گیاه به نحو چشم گیری بالا می رود.
مواد و روش ها: برای این کار10 عدد از دانه های سالم از هر 7 رقم مورد آزمایش )زردآلوی تخم مرغی شکل(A)، زردآلوی قرمز (B)، خودروی دانه شیرین ((C خودروی دانه تلخ (D)، تبرزه نصیری ( (d، تبرزه معمولی ( (Eزردآلوی سفید (e) ( انتخاب شد و بدون آن که سرمادهی مصنوعی به آن ها اعمال شود، در اوایل فصل پائیز در باغ کاشته شد، به طور هم زمان 10 عدد از دانه های سالم از هر رقم هم به طور آزمایشی در معرض سرمادهی مصنوعی قرار گرفت و بعد در داخل کاغذ واتمن خیس و در پتری دیش به ژرمیناتور منتقل گردید (مدت 14 روز در ژرمیناتور مدل 1CH‘RH؛ شرایط روز در دمای20 درجه و شب در دمای 16 درجه و رطوبت%60 ) سپس درصد جوانه زنی، میانگین سرعت جوانه زنی در روز در نمونه ها و شاهد محاسبه گردید.
یافته ها:
نتایج نشان داد که در اثر سرمادهی مصنوعی درصد جوانه زنی نسبت به نمونه شاهد افزایش معنی داری داشته و در این حالت حدود 100% جوانه زنی در رقم Dمشاهده شد. هم چنین میانگین سرعت جوانه زنی در روز هم در نمونه های مورد آزمایش در مقایسه با نمونه های شاهد افزایش معنی داری داشت.
نتیجه گیری: سرما دهی مصنوعی برای جوانه زنی درگیاه زردآلو برای نتیجه گیری بهتر مناسب می باشد.
متن کامل [PDF 549 kb]   (5106 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: فیزیولوژی
دریافت: 1390/4/8 | پذیرش: 1393/12/4 | انتشار: 1393/12/5

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.