محمدرضا۱ فخرالاسلام، پروانه جعفری، سید داود حسینی، حمیدرضا مهاجرانی، علی بناساز، مریم تاجآبادی ابراهیمی،
دوره ۵، شماره ۱۸ - ( ۱-۱۳۹۴ )
سابقه و هدف: آفلاتوکسینها توسط آژانس بین المللی تحقیقات سرطان (IARC) به عنوان عوامل سرطانزای انسانی طبقهبندی شدهاند. میکروارگانیسمهای متعددی گزارش شدهاند که توانایی متصل شدن یا تخریب آفلاتوکسینها را در مواد غذایی و خوراکی دارا میباشند. در این پژوهش توانایی اتصال و سمزدایی آفلاتوکسین M۱ توسط لاکتوباسیلکازئی سویهی TD۲ پروبیوتیک بومی ایران که توسط تاجآبادی و همکاران از ترخینه جدا شده مورد بررسی قرار گرفته است.
مواد و روش ها: مقدار سم اولیه نمونههای شیر تهیه شده، با کیت الایزا (Euro clone) تعیین گردید. بعد از کشت و خالص سازی باکتری در محیط MRS Broth، به µl۹۰۰ شیر حاوی µl۵۰ سم آفلاتوکسین M۱ (غلظت ppb۱۰۰) با pH برابر ۷ و µl۵۰ از سویه باکتری به تعداد CFU/ml ۱۰۹×۲ افزوده شد. بعد از h۴ گرماگذاری در ºC ۳۷ میزان حذف آفلاتوکسین در شرایط بدون تیمار و نیز با انجام تیمارهای فیزیکوشیمیایی اندازهگیری شد.
یافتهها: باکتری زنده به تنهایی باعث کاهش آفلاتوکسین M۱ می شود (%۵۵,۳۵ ± ۰.۷۵۶۸) ولی ایجاد تخریب بهدلیل اجازه اتصال بیشتر و بهتر به آفلاتوکسین در تیمار با آنزیم لیزوزیم (%۶۰.۰۳ ± ۰.۵۱۴۴) و اسید کلریدریک M۲ (%۶۳.۶۱ ± ۰.۵۸۸۶) از همه بالاتر بوده و اختلاف معنیداری بین اینها مشاهده شد.
نتیجهگیری: نتایج این تحقیق نشان داد که زنده مانی میکروارگانیسم برای حذف موثر آفلاتوکسین الزامی نیست ولی باکتری تیمار اسیدی شده درصد حذف بالاتری از سم آفلاتوکسین M۱ را نشان میدهد. سویه مذکور با %۵۵,۳۵ حذف آفلاتوکسین M۱ میتواند به عنوان یک عامل موثر در حذف زیستی آفلاتوکسین از مواد مختلف مورد توجه قرار گیرد.