نبی الله احمدی، سعید ذاکر بستان آبادی، امیر افشین خاکی، پروین خدارحمی، جواد بهار آرا،
دوره ۱۴، شماره ۵۵ - ( ۴-۱۴۰۳ )
چکیده
سابقه و هدف: دیابت ملیتوس با تغییرات بیوشیمیایی، فیزیولوژیکی بدن در ارتباط است. در این مطالعه اثرات انتوسیانین بر فاکتورهای بیوشیمیایی خون مرتبط با دیابت در موشهای صحرایی بالغ دیابتی شده با استرپتوزوسین بررسی شد. آنتوسیانیدینها در همه بافتهای گیاهی شامل برگها، ساقهها، ریشه، گلها و میوهها یافت میشوند. مطالعات روی الگویها حیوانی نشان میدهند که آنتوسیانین ها جذب سریعی داشته و ۶ تا ۲۰ دقیقه پس از مصرف در خون ظاهر میشوند و پس از ۱۶ تا ۶۰ دقیقه به حداکثر میزان خود در خون میرسند(۱۰). در یک مطالعه مشخص شد که با مصرف غذاهای حاوی آنتوسیانین (زغال اخته و قره قاط بیدانه) آنتوسیانینها توانایی کاهش غلظت LD L کلسترول و افزایش ظرفیت آنتیاکسیدانی پلاسما را دارند(۱۱). آنتوسیانین میتواند بر قندخون ناشتا، سطح سرمی انسولین، سطح سرمی پروفایل چربی موثر باشد و باعث پیشگیری از آسیبهای بیوشیمیایی ناشی از دیابت در رتهای دیابتی شده با استرپتوزوسین شود.
مواد و روش ها: در این مطالعه از ۳۲ موش صحرایی نر نژاد ویستار استفاده شد که به شرح ذیل به چهار گروه تقسیم شدند: الف) گروه کنترل ب) گروه کنترل دیابتی که نرمال سالین به عنوان حلال دریافت کرد ج) گروه موشهای صحرایی دیابتی درمان شده با mg/kg ۱۰۰آنتوسانین د) گروه موشهای صحرایی سالم که mg/kg ۱۰۰ آنتوسیانین دریافت کردند. برای القای دیابت در گروههای مورد آزمایش ، تزریق داخل صفاقی تک دوز mg/kg۵۰ استرپتوزوتوسین (STZ) (سیگما) حل شده در ۵ میلی متر بافر سیترات (pH = ۴.۵) انجام شد. سپس قندخون ناشتا، سطح سرمی انسولین، سطح سرمی پروفایل چربی اندازهگیری شد.
یافته ها: میزان قند خون ناشتا و سطح سرمی TG و کلسترول در گروه دیابتی کنترل در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری افزایش یافت (۰۵/۰> p). همچنین میزان قند خون ناشتا و سطح سرمی TG و کلسترول در گروههای درمان شده با آنتوسیانین کاهش معنی داری در مقایسه با گروه کنترل دیابتی نشان داد (۰۵/۰> p). در همه ی گروههای دیابتی در مقایسه با گروه کنترل، میزان HDL و انسولین سرم به طور معنی داری کاهش یافت (۰۵/۰> p) و همچنین در گروههای درمان شده با انتوسیانین نسبت به گروه کنترل دیابتی میزان HDL و انسولین سرم افزایش یافت. همچنین وزن رتها در گروه کنترل دیابتی کاهش معناداری داشت و در گروههای درمانی با انتوسیانین وزن رتها نسبت به کنترل دیابتی افزایش پیدا کرد (۰۵/۰> p).
نتیجه گیری: آنتوسیانین میتواند بر قندخون ناشتا، سطح سرمی انسولین، سطح سرمی پروفایل چربی موثر باشد و باعث پیشگیری از آسیبهای بیوشیمیایی ناشی از دیابت در رتهای دیابتی شده با استرپتوزوسین شود.