لایق کریمی، مجتبی تاران، مهدی ذبیحی،
دوره ۸، شماره ۳۱ - ( ۴-۱۳۹۷ )
چکیده
سابقه و هدف: اگزوپلی ساکاریدها بیوپلی مرهایی هستند که توسط میکروارگانیسم ها به محیط اطراف ترشح می شوند. هدف از این تحقیق تعیین شرایط برای تولید حداکثری اگزوپلی ساکارید توسط باکتری Bacillus pasteuri و بررسی خواص ضد باکتریایی و ضد اکسیدانی آن بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه بر اساس روش تاگوچی و توسط نرم افزار Qulitek-۴ برای تولید اگزوپلی ساکارید آزمایش طراحی شد. سپس از اگزوپلی ساکارید تولید شده غلظت های مختلفی تهیه و به منظور بررسی خواص ضد باکتریایی به اثر آن برروی باکتری های استافیلوکوکوس ارئوس و اشریشیاکلی پرداخته شد. به منظور بررسی فعالیت ضد اکسیدانی ۴ غلظت از اگزوپلی ساکارید تهیه و توسط سه روش مهار فعالیت رادیکالی DPPH، رادیکالی سوپراکسیدانی و رادیکال هیدروکسیل اندازه گیری شد.
یافته ها: بهترین شرایط برای بیش ترین میزان تولید اگزوپلی ساکارید پس از گذشتن ۴۸ ساعت از کشت باکتری با میزان غلظت نمک ۰۵/۰ میلی گرم بر میلی لیتر و ساکارز ۱ میلی گرم بر میلی لیتر بود. نتایج حاصل از فعالیت ضد باکتریایی نشان داد که بیش ترین هاله عدم رشد مربوط به غلظت µg/ml۴۰۰ بود. نتایج فعالیت ضد اکسیدانی در هر سه روش بکار گرفته شده در این مطالعه نشان داد که در غلظت g/mlµ ۱۰۰۰ از اگزوپلی ساکارید بیش ترین فعالیت مهار وجود دارد.
نتیجه گیری: با تعیین چند عامل کلیدی میتوان بیش ترین میزان اگزوپلی ساکارید توسط باکتری باسیلوس پاستوری را تولید و به منظور فعالیت ضد باکتریایی و ضد اکسیدانی از آن استفاده نمود.
