شکوه صفائیان، مهدی صالحی باروق، سید پژمان شیرمردی،
دوره ۱۰، شماره ۳۸ - ( ۱-۱۳۹۹ )
چکیده
سابقه و هدف: پروتون درمانی پیشرفتهترین روش درمان تلهتراپی است. پروتون بیشترین انرژی خود را در موقعیتی به نام پیک براگ تخلیه میکنند. بنابراین برای درمان سرطان، تومور باید در مکان پیک براگ گسترده شده قرار بگیرد. فوتونها و نوترونهای پراکنده یک چالش در پرتودرمانی پروتون است. هدف این مطالعه محاسبه دوز فوتونها و نوترونهای پراکنده از چشم در پروتون درمانی است.
مواد و روش: در این مطالعه شبیهسازی براساس کد MCNPX انجام شده است. برای این، تومور کروی با قطر ۶/۰ سانتیمتر در فانتوم چشم در عمق ۵/۲ میلیمتری سطح چشم نظر گرفته شده و قله براگ بهطور دقیق در انتهای تومور تشکیل شده است. فانتوم چشم با پروتونی با انرژی MeV ۵۰ تابشدهی شده است.
نتیجه گیری: نتایج نشان میدهد که دوز پراکنده نوترونها و فوتونها بهعلت پروتون درمانی در بافت چشم بهترتیب۱۴- e ۸۱۷/۸و ۱۳- e ۶۵۳/۱ گری است و دوز مری و تیروئید بهترتیب برای نوترونهای پراکنده ۰۷- e ۰۳۷/۱ و ۰۸- e ۸۹/۲ گری و برای فوتونها ۰۸- e ۱۱/۵ و ۰۷- e ۵۸/۱ گری است.
بحث: نتایج نشان میدهد که در مری و تیروئید دوز پراکنده ناچیزی دریافت شده است. دوز پراکنده تیروئید نسبتبه مری بیشتر است که بهخاطر نزدیکی این بافت به محل تابشدهی است. نتایج نشان داد که کمتر از ۱% کل دوز پروتون به سایر بافتها پراکنده شده است.
