جستجو در مقالات منتشر شده


۷ نتیجه برای نادری
جداسازی و شناسایی مایکوپلاسما آگالاکتیه(Mycoplasma agalactiae) با استفاده از دو روش کشت و واکنش زنجیره ای پلیمراز(PCR) از شیر گوسفندان منطقه ماسال(استان گیلان)
مهدی محمدپور، سید علی پوربخش، علیرضا آبتین، حسین نادری،
دوره ۵، شماره ۱۸ - ( ۱-۱۳۹۴ )
چکیده
سابقه و هدف: بیماری آگالاکسی واگیردار ((Contagious agalactiae، یک بیماری عفونی دامی در گوسفند و بز محسوب می شود که منجر به عفونت پستان، بیماری مفاصل زانو، کدورت قرنیه چشم و سقط جنین در دام می گردد. مایکوپلاسما آگالاکتیه مهمترین عامل این بیماری در گوسفند و بز می باشد. هدف از این تحقیق جداسازی و شناسایی مایکوپلاسما آگالاکتیه به کمک روش های تشخیصی کشت و PCR از شیر گوسفندان مشکوک به بیماری، در منطقه ماسال از توابع استان گیلان بود.
مواد و روش ها: در این تحقیق از ۵ گله گوسفندی که علائم ظاهری بیماری را داشتند، ۲۵ نمونه از ترشحات پستان اخذ شد که پس از کشت در محیط PPLO broth ، DNA با استفاده از کیت Roche استخراج و مورد آزمون PCR قرار گرفتند. آزمون PCR بر روی نمونه های استخراجی با استفاده از پرایمرهای اختصاصی با محصولاتی به طول bp۲۷۰ در ژن ۱۶S rRNA برای جنس مایکوپلاسما و ۳۷۵bp در ژن لیپوپروتئین برای گونه مایکوپلاسما آگالاکتیه انجام شد.
یافته ها: از مجموع ۲۵ نمونه که ابتدا درمحیط Broth PPLO (جهت غنی سازی و رشد) و سپس در محیط Agar PPLO جهت رشد و تشکیل پرگنه کشت داده شدند، تعداد ۹ نمونه(۳۶درصد) با تشکیل پرگنه، مثبت تشخیص داده شدند. در آزمون PCR جنس مایکوپلاسما، ۱۷ نمونه(۶۸درصد) مثبت با باند مشخص bp۲۷۰ و تعداد ۵ نمونه(۴/۲۹درصد) با باند مشخصbp۳۷۵ در آزمون PCR گونه مایکوپلاسما آگالاکتیه، مثبت گزارش شدند. از مجموع ۲۵ نمونه دریافتی تعداد ۸ نمونه در دو روش کشت و PCR مثبت، تعداد ۷ نمونه در هر دو روش منفی، تعداد ۱ نمونه کشت مثبت و PCR منفی و تعداد ۹ نمونه PCR مثبت و کشت منفی شدند.
نتیجه گیری: نتایج حاصله نشان داد که PCRبعنوان روش جایگزین مطمئنی برای کشت، در جداسازی و شناسایی مایکوپلاسما اگالاکتیه قابل استفاده می باشد. مایکوپلاسما آگالاکتیه برای نخستین بار از موارد مشکوک به بیماری از شیر گوسفندان منطقه ماسال گیلان جداسازی شد که بعنوان مهمترین عامل آگالاکسی در این منطقه شناخته نشد.

مقایسه پلی مورفیسم Arg۳۹۹Gln در ژن XRCC۱ در بیماران اندومتریوزی و زنان سالم
پیروز صالحیان، معصومه حسنی، مریم نادری، آرش پولادی،
دوره ۵، شماره ۲۰ - ( ۷-۱۳۹۴ )
چکیده
سابقه و هدف : ژن XRCC۱ پروتئینی را که درگیر در سیستم اصلاح بازمی‌باشد، کد می‌‌کند. به دلیل نقش مهم ژن XRCC۱ ، پلی مورفیسم این ژن می‌تواند در انسان ریسک نئوپلاسم را افزایش دهد. بررسی حاضرجهت یافتن ارتباط بین بیماری اندومتریوزیس و پلی مورفیسم ژن XRCC۱ انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی ۱۰۲ نفر بررسی شدند. DNA از خون محیطی جدا شد و بررسی روی کدون ۳۹۹ ژن XRCC۱ توسط جفت پرایمر اختصاصی با روش PCR-RFLP انجام شد.
یافته ها : اطلاعات از ۱۰۲ نمونه، شامل یک گروه ۵۲ نفری بیماران اندومتریوزی و یک گروه کنترل ۵۰ نفری با استفاده از تست دقیق فیشر بررسی شد و پلی مورفیسم آرژنین به گلوتامین کدون ۳۹۹ ژن XRCC۱ در بیماران اندومتریوزی ۷۶,۹% در مقایسه با گروه کنترل ۲۸% بدست آمد (OR=۲.۴۷). همچنین تکرارآلل G در گروه اندومتریوزی ۵۷.۶۹% و تکرار آلل A برابر ۴۲.۳۱% و این نتایج در گروه کنترل به ترتیب ۸۶% و ۱۴% برای آلل G و A بدست آمد(P=۰.۰۰۰۱ ).
نتیجه گیری : نتایج این مطالعه نشان داد که که پلی مورفیسم آرژنین به گلوتامین در ژن XRCC۱ در کدون ۳۹۹ با افزایش ریسک بیماری اندومتریوزیس ارتباط دارد و بر این اساس افراد دارای پلی مورفیسم در این ناحیه از ژن ۲,۴۷ برابر ریسک اندومتریوزیس نسبت به افراد فاقد این پلی مورفیسم دارند.

بررسی موتاسیون مرتبط با سرطان‌زایی ژن آنتی ژن توموری بزرگ ویروس مرکل سل پولیوما در بیماران مبتلا به سرطان پوست
نیلوفر نادری، سید مهدی سادات، سویار ساری، نصیر محجل،
دوره ۷، شماره ۲۵ - ( ۱۰-۱۳۹۵ )
چکیده

سابقه و هدف: کارسینوم سلول بازال و کارسینوم سلول سنگفرشی دو شکل اصلی از سرطان پوست غیر ملانومی می‌باشند. تحقیق­های اخیر، وجود MCPyV در بافت‌های توموری سلول مرکل را تأئید می‌نماید. لذا هدف از تحقیق حاضر، بررسی وجود ویروس در نمونه‌های بافت توموری و هم چنین نقش موتاسیون‌ های ناحیه ژن بزرگ (LT Ag) ویروس که با خواص انکوژنیک آن در ارتباط می‌باشد، در نمونه‌های مثبت مراجعه کننده به بیمارستان رازی تهران در طی سال ۹۵- ۱۳۹۴ بوده است.

مواد و روش‌ها: در مطالعه بررسی - مقطعی حاضر، تعداد ۵۵ نمونه بافتی شامل ۳۰ نمونه BCC، ۱۰ نمونه SCC و ۱۵ نمونه غیر مبتلا (سالم) جمع‌آوری و استخراج DNA آ‌ن‌ها انجام شد. واکنش Real Time PCR کمّی به منظور تشخیص نمونه‌های مثبت و سپس واکنش PCR به منظور شناسایی موتاسیون انجام و در نهایت توالی‌یابی انجام شد.

یافته‌ها: ژنوم ویروس MCPyV تنها در ۱۰% از نمونه‌های BCC شناسایی شد درحالی که در نمونه‌های SCCدیده نشد. هم چنین رابطه معنی‌داری بین جدا‌شدن ویروس MCPyV و متغیر‌های سن، جنس و مرحله بیماری دیده نشد. نتایج توالی‌یابی نیز موتاسیونی که منجر به ایجاد کدون پایان، کوتاه‌شدن LTAg و یا تغییر قالب قرائت شود را در بین جمعیت مورد مطالعه نشان نداد.

نتیجه‌گیری: یکی از فاکتورهای دخیل در ایجاد سرطان، عفونت‌های ویروسی است. اگرچه مطالعه های گوناگون بر نقش موتاسیون‌های ایجاد شده در ناحیه N ترمینال آنتی ژن LT با تومورزای ویروس تأکید دارد لیکن در مطالعه حاضر هیچ موتاسیون ایجاد کننده کدون خاتمه و یا تغییر قالب قرائت مشاهد نشده است. بنابر اطلاع ما این اولین تحقیق بر روی شیوع ویروس MCPyV با سرطان پوست غیر ملانومی در بیماران ایرانی است هرچند که به مطالعه های با تعداد نمونه‌های بیش­تر ضروری می‌باشد.


سنتز نانو حامل آنیونی زیست تخریب پذیر و خود تجمع گر: رویکرد جدیدی برای بهبود رسانش کورکومین به سلول‌های سرطانی استخوان و ارائه مدل ریاضی برای سینتیک رهایش دارو
سمیرا نادری نژاد ، فاطمه حقیر السادات، قاسم عموعابدینی، علی نادری نژاد ، زهرا اسماعیلی، عظیم اکبرزاده،
دوره ۷، شماره ۲۷ - ( ۶-۱۳۹۶ )
چکیده
سابقه و هدف:  استئوسارکوما شایع­ترین سرطان در بین نوجوانان است. کورکومین اثرات القای حساسیت به سلول‌های سرطانی در برابر شیمی درمانی و ضدتوموری دارد. در این مطالعه سامانه نیوزمی آهسته رهش حاوی کورکومین برای بهبود خواص ضد سرطانی کورکومین علیه استئوسارکوما را تهیه شده­است.
مواد و روش ­ها: وزیکول­های نیوزومی آنیونی تهیه شده حاوی ۷۰ درصد توئین ۶۰ و ۳۰ درصد کلسترل و در حضور پلی­اتیلن­گلیکول می­باشد. نانوذره تهیه شده مشخصه یابی شد و سمیت داروی کورکومین در مقایسه با نیوزوم کورکومین بر روی رده سلولی MG-۶۳ سنجیده شده است. هم­چنین مدل سینتکی مناسبی جهت پیش بینی رهایش دارو پیشنهاد شده است.
یافته­ ها: وزیکول­های نیوزمی حاوی کورکومین با اندازه ۲۴۲ نانومتر، ۲/۹۵% میزان راندمان انکپسولیشن دارو، پتانسیل زتا ۳۸- میلی ولت و شاخص پراکندگی ۱۷/۰می­باشد. نانو ذره تهیه شده رهایش کنترل شده دارد و در طی ۹۶ ساعت میزان رهایش دارو ۸۷/۴۳ درصد می­باشد. مدل Peppa’s بر روی داده­های سینتیک رهایش دارو تطابق خوبی را نشان می­دهد. نتایج تست سمیت بهبود ۹/۰ برابری در کشندگی سلول­ها در مقایسه نیوزوم­های کورکومین و کورکومین را نشان داد.
بحث: قرارگیری کورکومین در نیوزوم می­تواند به مشکل ناپایداری نیوزوم در پلاسما غلبه کند و باعث بهبود حلالیت آن شده­است. هم­چنین اثرات ضدسرطانی کورکومین به ویژه در حالت نیوزومی اثبات گردیده­است.
نتیجه گیری: سامانه نیوزمی حاوی کورکومین آهسته رهش، مونو دیسپرس و با درصد انکپسولیشن و سایز مناسب می­باشد. نتایج حاصل از بررسی شارژ سطحی، آنیونی بودن سامانه حاصل را تایید می­کند و در درمان سرطان استخوان قابل استفاده است.
ارزیابی روش شیب آمونیوم سولفات گذرنده از غشا در سامانه‌ لیپیدی برای بهبود ظرفیت به دام اندازی داروهای آمفی‌پاتیک با خاصیت بازی ضعیف
بی بی فاطمه حقیرالسادات، قاسم عموعابدینی ، سمیرا نادری نژاد، محمدحسن شیخها، زهرا ملائی بلاسی، عظیم اکبرزاده، بهروز زندیه دولابی،
دوره ۷، شماره ۲۸ - ( ۷-۱۳۹۶ )
چکیده
سابقه و هدف: لیپوزوم­ها امکان بارگیری داروهای لیپوفیل در دو­لایه فسفولیپیدی و هیدروفیل در فضا­های مایع میانی را فراهم می­کنند. در تحقیق حاضر، ارزیابی و بررسی خصوصیات نانوحامل­های لیپوزومی حاوی دوکسوروبیسین به دو روش فعال و غیرفعال از لحاظ میزان بارگذاری و رهایش دارو صورت گرفته است.
مواد و روش­ها: برای سنتز نانولیپوزوم نسبت مشخصی از دی پالمیتول گلیسریو فسفوریل گلیسرول، کلسترول و پلی اتیلن گلیکول با یکدیگر ترکیب شدند سپس داروی دوکسوروبیسین به آن به دو روش غیر فعال و فعال در نانولیپوزوم بارگذاری شد. میانگین قطر نانوذرات محاسبه و میزان بارگذاری و رهایش دارو با روش دیالیز بررسی شد.
یافته­ ها: میانگین اندازه نانوذرات ساخته شده در روش آب‌پوشانی لایه نازک چربیnm  ۶/۱۳۸و در روش گرادیان pH nm۹/۱۰۵به­دست آمده است. راندمان بارگذاری داروی دوکسوروبیسین نانولیپوزومه به ترتیب  ۶۵/۱۵ و ۸۹ به­دست آمد. رهایش دارو طی ۴۸ ساعت از دارو به ترتیب حدود ۷۸ درصد و ۲۴ درصد به ترتیب در روش آب‌پوشانی لایه نازک چربی و روش گرادیانی در محیط فسفات بافر سالین با ۴/۷ pH= می­باشد.
بحث: این مطالعه نشان داد با ایجاد ترکیب­های حساس به pH در ساختار نانوذره می­تواند رهایش دارو را کنترل کرد که نوعی هدفمندی غیراختصاصی می­باشد.
نتیجه گیری: این مطالعه نشان می­دهد که اثر دوکسوروبیسین لیپوزومه به روش فعال  بیش­تر از روش غیرفعال است. هم­چنین فرمولاسیون تهیه شده حساس به pH است.
بررسی تثبیت متالوپروتئین سیتوکروم C در بستر اصلاح شده طلا و گرافیت به روش الکتروشیمیایی
مهناز مرادی، حمید رضا زارع زاده مهریزی، علی نادری نژاد، بی بی فاطمه حقیرالسادات، محمد کاظم حضرتی گوهری، فاطمه دانشمند، فاطمه حکیمیان، عظیم اکبرزاده،
دوره ۸، شماره ۲۹ - ( ۱۰-۱۳۹۶ )
چکیده
 سابقه و هدف:  آنزیم­ها و پروتئین­های تثبیت شده به طور معمول در زمینه­های پزشکی برای تشخیص و درمان بیماری­ها مورد استفاده قرار می­گیرند. با توجه به کاربرد روزافزون استفاده از آنزیم­ها و پروتئین­های تثبیت شده در تشخیص، در این مطالعه پروتئین سیتوکروم C به عنوان یک متالوپروتئین پر کاربرد در مطالعات پایه­ای زیست­حسگر و بیوالکتروشیمی استفاده شد.
مواد و روش­ها: پروتئین سیتوکروم C در دو بستر متفاوت طلا و گرافیت مدادی به روش کووالانسی با استفاده از EDC و NHS به عنوان عوامل جفت کننده تثبیت شد. این دو الکترود با نانوذرات طلا اصلاح شدند و از لایه­های خود تشکیل شونده مرکاپتوپروپیونیک اسید به عنوان رابط بین سطح نانوذره طلا و پروتئین استفاده شد.
یافته­ ها: نتایج ولتامتری چرخه­ای تثبیت موفقیت­آمیز این متالوپروتئین را در هر دو سطح نشان داد. پروتئین تثبیت شده در سطح الکترود طلا نسبت به الکترود گرافیت مدادی پایداری بیش­تری داشت.
بحث: در این مطالعه هر دو الکترود طلا و گرافیت با توجه به رسانایی بالا می­توانند در تثبیت گونه­های زیستی به کار روند و انتخاب هر یک از آ­­­ن­ها بستگی به انتظار کاربر از الکترود و زیست­حسگر مورد نظر دارد.
نتیجه گیری: با در نظر گرفتن سیتوکروم C به عنوان یک گونه زیستی نمونه، هر دو بستر می­توانند برای تثبیت گونه­های زیستی مختلف مناسب باشند و انتخاب هر یک از آن­ها بستگی به نوع کاربردشان در زمینه­های مختلف دارد.
سنتز دوکسوربیسین نیوزومی آهسته رهش و بررسی دوز موثر دارو در نانو فرمول برای مقابله با سرطان مغز استخوان
سمیرا نادری نژاد، فاطمه حقیر السادات، قاسم عموعابدینی، سعیده رجائی نجف آبادی، عظیم اکبرزاده،
دوره ۸، شماره ۳۰ - ( ۱-۱۳۹۷ )
چکیده
سابقه و هدف: نیوزوم­ها به­دلیل نیمه­عمر بالا در پلاسمای خون امکان رسانش مؤثر عوامل شیمی درمانی به بافت توموری را ایجاد می­کنند و بازده درمانی داروی شیمی درمانی را افزایش می­دهند. در این مطالعه نانو نیوزوم حاوی دوکسوربیسین سنتز شدند. دوز بهینه دارو تعیین شد و اثر ضد سرطانی نانو ذره حاصل مورد ارزیابی قرار گرفت.
مواد و روش­ها: نیوزوم­های حاوی کلسترول و اسپن ۶۰ با نسبت مولی ۸۵:۱۵ با روش آب­پوشانی لایه نازک تهیه گردیدند. در مرحله آب­پوشانی به­منظور تعیین غلظت بهینه دارو، غلظت­های مختلف داروی دوکسوربیسین رقیق شده با آب مقطر به­ کار گرفته شد. هم­چنین در پایان سمیت سلولی با تست MTT سنجیده شد.
یافته­ ها: نتایج حاکی است دوز بهینه دارو mg/ml ۵/۰ است. درصد محصور سازی فرمولاسیون بهینه، سایز و شاخص پراکندگی به­ترتیب ۶۹/۸۱، ۹/۱۰۲ و ۱۲۸/۰ می­باشد. طی ۱۴۴ ساعت، میزان رهاسازی دارو ۳۵ درصد بوده است. سامانه تهیه شده می­تواند عوارض جانبی دوکسوربیسین را کم کند و در مقابل سلول­های سرطانی مؤثر واقع شود.
بحث: این مطالعه نشان داد که دوز دارو در مقدار بهینه، نقش مهمی در بهبود درصد درون­گیری دارو دارد که از نظر اقتصادی بهینه است هم­چنین باعث می­شود در مصرف بالینی، دوز کم­تری دارو با بیش­ترین اثر درمانی وارد بدن بیمار می­شود. کاهش دوز مصرفی دارو هم­چنین سبب می­شود سلول­های سالم کم­تر مورد آسیب قرار ­گیرند. آهسته رهش بودن سامانه دلیل اصلی افزایش سمیت داروی شیمی درمانی است.
نتیجه­ گیری: سامانه نیوزومی تهیه شده سامانه­ای آهسته رهش با سایز بسیار کم­تر از ۱۵۰ نانومتر و درصد بالای محصورسازی دارو می­باشد که می­تواند جهت غلبه بر عوارض جانبی داروی دوکسوربیسین آزاد استفاده شود. سامانه حاصل در مقابل سلول­های سرطان مغز استخوان موثر است.
صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله تازه های بیوتکنولوژی سلولی - مولکولی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | New Cellular and Molecular Biotechnology Journal

Designed & Developed by : Yektaweb