جستجو در مقالات منتشر شده


۱۰ نتیجه برای کوهی مفتخری اصفهانی
نانولیپوزومه کردن پاکلی تاکسل و بررسی اثر آن بر روی MCF-۷
مائده کوهی مفتخری اصفهانی، سید ابراهیم علوی، امیر حیدری نسب، محسن چیانی، عظیم اکبرزاده،
دوره ۳، شماره ۱۰ - ( ۳-۱۳۹۲ )
چکیده

سابقه و هدف:  سرطان سینه شایع ترین سرطان در بین زنان می باشد. داروی پاکلی تاکسل یک عامل ضد سرطان است که در درمان این بیماری کاربرد دارد. استفاده از پاکلی تاکسل عوارضی را در بر دارد. به همین دلیل با هدف کاهش عوارض جانبی و بهبود کارایی دارو از فناوری دارورسانی نانولیپوزومی استفاده شد.   مواد و روش ها :  برای تهیه پاکلی تاکسل نانولیپوزومه نسبت های مشخصی از فسفاتیدیل کولین، کلسترول و پاکلی تاکسل با یکدیگر ترکیب شدند. قطر پاکلی تاکسل نانولیپوزومه شده با استفاده از دستگاه زتاسایزر محاسبه شد. الگوی آزاد سازی دارو از نانولیپوزوم ها با روش دیالیز بررسی شد و در نهایت اثر سایتوتوکسیسیتی داروی نانولیپوزومه شده با استفاده از روش MTT بررسی گردید.

یافته ها :  با استفاده از دستگاه زتاسایزر میانگین قطر پاکلی تاکسل نانولیپوزومه شده ۴/۴۲۱ نانومتر به دست آمد. بازده انکپسولاسیون پاکلی تاکسل نانولیپوزومه ۳/۹۱% بدست آمد. با استفاده از روش دیالیز میزان رهایش دارو طی ۲۸ ساعت در فرمولاسیون پاکلی تاکسل نانولیپوزومه بررسی شد که برابر با ۵۳/۵% بود.

نتیجه گیری:  این بررسی نشان داد که اثر سایتوتوکسیسیتی پاکلی تاکسل نانولیپوزومه نسبت به فرم استاندارد آن بیشتر است.    


بررسی اثر هیدروکسی اوره ی نانولیپوزومه شده بر روی رده ی سلولی سرطان سینه
سید ابراهیم علوی، مائده کوهی مفتخری اصفهانی، محسن چیانی، امیر حیدری نسب، عظیم اکبرزاده،
دوره ۳، شماره ۱۱ - ( ۶-۱۳۹۲ )
چکیده

سابقه و هدف: بیماری سرطان یکی از مخرب ترین بیماری ها در جهان است و سرطان سینه یکی از شایع ترین انوع سرطان در بین زنان می باشد. هیدروکسی اوره از داروهای مهم در شیمی درمانی می باشد که با وجود خواص درمانی در دراز مدت عوارض جانبی متعددی را درپی دارد. این تحقیق با هدف استفاده از فناوری نانودارورسانی به روش لیپوزومه کردن دارو درجهت کاهش عوارض جانبی و افزایش شاخص درمانی انجام گردید.

مواد و روش ها: برای تهیه نانولیپوزوم، نسبت مشخصی از فسفاتیدیل کولین و کلسترول با یکدیگر ترکیب نموده و سپس داروی هیدروکسی اوره به آن اضافه کردیم. میانگین قطر هیدروکسی اوره ی نانولیپوزومه شده با کمک دستگاه زتا سایزر اندازه گیری شد. همچنین درصد انکپسولاسیون محاسبه شد. الگوی آزادسازی دارو از نانولیپوزوم ها نیز با استفاده از روش دیالیز انجام شد. در نهایت اثر سایتوتوکسیسیتیِ فرمولاسیون تهیه شده با استفاده از روش MTT مورد بررسی قرار گرفت.

یافته ها: میانگین قطر هیدروکسی اوره ی نانولیپوزومه شده و با بازده انکپسوله شده هیدروکسی اوره ی نانولیپوزومه به ترتبب ۵/۴۰۲ نانومتر و ۸۳۶/۷۰ درصد محاسبه گردید . همچنین الگوی آزاد سازی دارو از نانولیپوزوم ها به روش دیالیزنشان داد که میزان رهایش دارو از داروی نانولیپوزومه طی ۲۸ ساعت برابر با ۸۵/۲۵% می باشد.

نتیجه گیری:این مطالعه نشان داد که اثر سایتوتوکسیسیتی داروی نانولیپوزومه بیشتر از داروی استاندارد می باشد.


فعالیت سایتوتوکسیک هیدروکسی اوره ی نانولیپوزومه ی پگیله بر رده سلولی MCF-۷
سید ابراهیم علوی، مائده کوهی مفتخری اصفهانی، عظیم اکبرزاده،
دوره ۴، شماره ۱۳ - ( ۱۲-۱۳۹۲ )
چکیده
سابقه و هدف: سالانه بیماری سرطان سینه جان هزاران نفر را می گیرد. فن آوری نانو از مباحث عمده ی مجامع علمی امروز در زمینه دارورسانی هدفمند می باشد. فن آوری نانو کمک می کند تا زمان، مکان و سرعت آزاد سازی دارو کنترل شود. هیدروکسی اوره از داروهای مورد استفاده در درمان سرطان سینه است که استفاده از آن عوارض جانبی یی را در پی دارد. به همین دلیل برای کاهش عوارض، افزایش کارایی، راحتی و آسایش بیماران از فن آوری نانو دارورسانی لیپوزومی استفاده شد.
 مواد و روش ها: نسبت مشخصی از فسفاتیدیل کولین، کلسترول و پلی اتیلن گلایکول ۲۰۰۰ با یکدیگر ترکیب شدند، سپس داروی هیدروکسی اوره به آن اضافه گردید. میانگین قطر هیدروکسی اوره ی نانولیپوزومه ی پگیله با کمک دستگاه زتا سایزر اندازه گیری شد. بازده انکپسولاسیون و میزان رهایش دارو از فرمولاسیون نانولیپوزومه ی پگیله به ترتیب با استفاده از روش اسپکتروفتومتری و روش دیالیز بررسی شد. جهت سنجش سمیت دارو از روش MTT استفاده شد.
 یافته ها: میانگین قطر هیدروکسی اوره ی نانولیپوزومه ی پگیله ۲/۳۳۸ نانومتر شد. بازده انکپسولاسیون فرمولاسیون تهیه شده ۱۷۳/۰±۲۱۲/۶۴ درصد بدست آمد. میزان رهایش دارو از نانولیپوزوم های پگیله طی ۲۸ ساعت ۷۱/۲۱% بود. این بررسی نشان داد که اثر سایتوتوکسیسیتی داروی نانولیپوزومه ی پگیله شده ۹۳/۳۸% بیشتر از داروی آزاد می باشد. 
نتیجه گیری: استفاده از پلی اتیلن گلیکول حلالیت دارو و همچنین برخورد آن را با سلول های هدف افزایش می دهد.

بررسی اثر سمیت آرتیمیزینین نانولیپوزومه شده بر رده ی سلولی سرطان سینه
ندا دادگر، سید ابراهیم علوی، مائده کوهی مفتخری اصفهانی، محسن چیانی، سپیده ترابی، عظیم اکبرزاده،
دوره ۴، شماره ۱۳ - ( ۱۲-۱۳۹۲ )
چکیده
سابقه و هدف: در سال های اخیر نانوحامل ها تحول شگرفی را در درمان بسیاری از بیماری ها بوجود آورده اند. در میان این نانوحامل ها، لیپوزوم ها از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. آرتیمیزینین از داروهای مورد استفاده در درمان سرطان سینه می باشد. این دارو علاوه بر خواص درمانی دارای عوارض جانبی هم می باشد. به همین دلیل ما با استفاده از لیپوزوم سعی کردیم از عوارض جانبی کم کنیم.
مواد و روش ها: برای تهیه آرتیمیزینین نانولیپوزومه شده نسبت های مشخصی از فسفاتیدیل کولین، کلسترول، پلی اتیلن گلایکول ۲۰۰۰ و آرتیمیزینین با یکدیگر ترکیب گردید. سپس با استفاده از دستگاه زتاسایزر میانگین قطر آرتیمیزینین نانولیپوزومه شده به دست آمد. بازده بارگذاری برای این فرمولاسیون با استفاده از روش اسپکتروفتومتری بدست آمد. با استفاده از روش دیالیز میزان رهایش آرتیمیزینین از فرمولاسیون تهیه شده طی ۲۴ ساعت بررسی شد. میزان سایتوتوکسیسیتی آرتیمیزینین نانولیپوزومه ی پگیله شده با استفاده از روش MTT مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: میانگین قطر نانولیپوزوم ها ۴۵۵ نانومتر گزارش شد. بازده بارگذاری و میزان رهایش دارو از نانولیپوزوم های پگیله شده برای فرمولاسیون آرتیمیزینین نانولیپوزومه ی پگیله شده به ترتیب ۵/۳±۶۲/۹۱ و ۱۷/۵ درصد گزارش شد. نتایج نشان داد که IC۵۰ فرمولاسیون تهیه شده نسبت به داروی استاندارد مقدار کمتری را داراست.
 نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که با نانولیپوزومه و پگیله کردن داروی آرتیمیزینین میزان سایتوتوکسیتی این دارو نسبت به داروی استاندارد افزایش می یابد.

دارو رسانی پاکلی تاکسل نانولیپوزومه و پگیله شده به رده ی سلولی سرطان سینه
مائده کوهی مفتخری اصفهانی، سید ابراهیم علوی، عظیم اکبرزاده،
دوره ۴، شماره ۱۴ - ( ۱-۱۳۹۳ )
چکیده
سابقه و هدف: در دهه های گذشته تحقیقات گشترده ای در زمینه ی فرمولاسیون های جدید دارویی صورت گرفته است. نانولیپوزم های پگیله به عنوان حامل های موثر دارو و یک وسیله ی نقلیه برای تحویل دارو مورد استفاده قرار گرفته اند. هدف از این مطالعه بررسی عملکرد پلی اتیلن گلایکول در ساختار لیپوزوم ها است.
مواد و روش ها: برای تهیه پاکلی تاکسل نانولیپوزومه ی پگیله شده نسبت های مشخصی از فسفاتیدیل کولین، کلسترول، پلی اتیلن گلایکول ۲۰۰۰ و پاکلی تاکسل را با یکدیگر ترکیب نمودیم. با استفاده از دستگاه زتاسایزر میانگین قطر پاکلی تاکسل نانولیپوزومه ی پگیله شده بدست آمد. بازده محصورسازی پاکلی تاکسل نانولیپوزومه ی پگیله با استفاده از منحنی استاندارد پاکلی تاکسل بدست آمد. با استفاده از روش دیالیز میزان رهایش دارو طی ۲۸ ساعت محاسبه گردید. همچنین اثر سایتوتوکسیسیتی پاکلی تاکسل نانولیپوزومه ی پگیله با روش MTT ارزیابی شد. 
یافته ها: قطر ذرات در ابعاد نانو تایید شد. بازده انکپسولاسیون و درصد رهایش پاکلی تاکسل از فرمولاسیون تهیه شده به ترتیب ۳/۶±۲/۹۵ و ۰۲/۵ درصد بدست آمد. نتایج نشان دهنده افزایش سمیت در فرمولاسیون تهیه شده، بود. 
نتیجه گیری: پلی اتیلن گلیکول باعث پایداری بیشتر و رهایش کندتر دارو می شود.

نانوذره پلی بوتیل سیانوآکریلات و داروهای خانواده پلاتینوم: آخرین وضعیت
فاطمه دشتی رحمت آبادی، آنیتا عابدی، حسن ابراهیمی شاهم آبادی، مائده کوهی مفتخری اصفهانی، سید ابراهیم علوی، عادل مرزبان، عظیم اکبرزاده،
دوره ۴، شماره ۱۵ - ( ۶-۱۳۹۳ )
چکیده
سابقه و هدف: داروی کربوپلاتین، از خانواده ترکیبات پلاتینیوم، جزء داروهای ضدسرطان است. استفاده از این دارو با عوارض جانبی همراه است. تجویز هدفمند و انتخابی منجر به کاهش عوارض جانبی داروها خواهد شد. این امر می تواند با استفاده از فناوری نانو محقق شود. در این مطالعه داروی کربوپلاتین بر روی نانوذرات پلی بوتیل سیانوآکریلات بارگذاری شد و سپس خواص آن مورد ارزیابی قرار گرفت.  
مواد و روش ها: از روش پلیمریزاسیون امولسیونی جهت ساخت نانوذره حاوی دارو استفاده شد. جهت تعیین میزان داروی بارگذاری شده در نانوذره، از روش اسپکتروفتومتری استفاده گردید. بررسی های سایتوتوکسیسیتی کربوپلاتین آزاد و بارگذاری شده بر روی نانوذره با استفاده از آزمون MTT بر روی رده سلولی MCF-۷ صورت گرفت.
یافته ها: اندازه و پتانسیل زتای نانوذرات حاوی دارو به ترتیب ۳۱۹ نانومتر و ۷- میلی ولت محاسبه گشت. درصد بارگذاری داروی کربوپلاتین بر روی این نانوذره ۶ درصد تخمین زده شد. بررسی های سایتوتوکسیسیتی نشان داد که میزان بقاء سلولی ناشی از کربوپلاتین و نانوذره حاوی کربوپلاتین در کم ترین غلظت یعنی ۲۰ ماکرومولار (P < ۰,۰۱) به ترتیب ۶/۰ ± ۸۰ درصد و ۶/۰ ± ۸۴ درصد و بیشترین غلظت ۱۶۰ ماکرومولار (P < ۰.۰۱) به ترتیب ۵/۰ ± ۴۴ درصد و ۲/۰ ± ۵۱ برآورد شد.
نتیجه گیری: احتمالاً به دلیل بارگذاری پایین، میزان سایتوتوکسیسیتی کربوپلاتین در حالت نانوذره نسبت به شکل آزاد کاهش یافت. مطالعات بیشتری نیاز است تا نانوذره مناسب این دارو با استفاده مونومر بوتیل سیانوآکریلات تهیه شود. در این راستا استفاده از روش پلیمریزاسیون مینی امولسیونی به عنوان یکی از روش های نامزد می تواند قلمداد شود.

بررسی اثر فرمولاسیون پاکلی تاکسل نانوآرکئوزومه بر روی رده ی سلولی MCF-۷ و پیش بینی رهایش دارو از فرمولاسیون نانوآرکئوزومی با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی
سید ابراهیم علوی، مائده کوهی مفتخری اصفهانی، عظیم اکبرزاده،
دوره ۴، شماره ۱۵ - ( ۶-۱۳۹۳ )
چکیده
سابقه و هدف : در سال های اخیر نانوحامل ها تحول شگرفی را در درمان بسیاری از بیماری ها بوجود آورده اند. در میان این نانوحامل ها، نانوحامل های لیپیدی دارای اهمیت خاصی هستند. یکی از نانو حامل های لیپیدی آرکئوزوم می باشد. در این مطالعه برای افزایش کارایی و کاهش عوارض جانبی پاکلی تاکسل، این دارو نانوآرکئوزومه شد.
مواد و روش ها: برای تهیه پاکلی تاکسل نانوآرکئوزومه، آرکئوزوم در نسبت مشخصی از بافر PBS حل شد. میانگین قطر ذرات با استفاده از دستگاه زتاسایزر بدست آمد. بازده انکپسولاسیون فرمولاسیون تهیه شده با روش اسپکتروفتومتری محاسبه شد. با استفاده از روش MTT میزان سایتوتوکسیسیتی فرمولاسیون تهیه شده بررسی شد. الگوی رهایش دارو طی ۲۶ ساعت با استفاده از روش دیالیز مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی میزان رهایش دارو از فرمولاسیون نانوآرکئوزومی با دقت بالا پیش بینی شد. در این روش از ۴ لایه با ۲۰ نورون در لایه های پنهان، رهایش پاکلی تاکسل از فرمولاسیون نانوآرکئوزومی پیش بینی شد.
یافته ها: میانگین قطر پاکلی تاکسل نانوآرکئوزومه ۴/۵۲۱ نانومتر شد. بازده انکپسولاسیون فرمولاسیون تهیه شده ۲۱/۰±۱/۹۹ درصد بدست آمد. میزان رهایش دارو از نانولیپوزوم های پگیله طی ۲۶ ساعت ۱۴۹/۰% بدست آمد. مقادیر پیش بینی شده برای رهایش پاکلی تاکسل نانوآرکئوزومی دارای رگرسیون (R) ۹۹۷۱۶/۰ و میانگین مربع خطای (MSE) ۱۳-۱۰ × ۰۱/۴ بود. 
نتیجه گیری: مدل استفاده شده در این مطالعه نشان دهنده ی این است که شبکه عصبی مصنوعی می تواند میزان انتشار را با دقت بالا پیش بینی کند. همچنین این امکان وجود دارد که میزان انتشار را برای داروهای دیگر با این مدل پیش بینی کند. اگرچه باید در نظر گرفته شود که انتشار دارو دارای الگوی خاصی است.

تولید و تعیین مشخصات سلولز باکتریایی با استفاده از باکتری Acetobacter xylinum ATCC ۱۰۲۴۵
سبا طلوعی، مائده کوهی مفتخری اصفهانی، فاطمه موحدی، سید ابراهیم علوی، عظیم اکبرزاده،
دوره ۵، شماره ۱۸ - ( ۱-۱۳۹۴ )
چکیده
سابقه و هدف: سلولز باکتریایی با الیافی حدود ۱۰۰ مرتبه کوچک‌تر از سلولز گیاهی دارای خصوصیاتی چون الاستیسیته زیاد، استحکام مرطوب بالا و قابلیت تطبیق‌پذیری می‌باشد. یکی از کاربردهای عمده آن در مهندسی بافت به‌عنوان ماتریس خارج سلولی سه بعدی برای پیوسته نگه داشتن سلول‌ها و کنترل ساختار بافت و تنظیم رفتار سلولی است. این تحقیق با هدف تولید سلولز باکتریایی و بررسی مشخصات آن صورت گرفت.
مواد و روش‌ها: سلولز باکتریایی با کشت باکتری Acetobacter xylinum با ATCC ۱۰۲۴۵ تولید و سپس طی مراحل بعد داربست سلولزی آن ساخته شد و در این راستا خصوصیات سلولز باکتریایی تهیه شده مورد بررسی قرار گرفت. ریزساختارها با میکروسکوپ الکترونی پویشی (SEM)، پیوندهای تشکیل شده‌ با طیف سنجی تبدیل فوریه‌ی زیر قرمز (FT-IR) و ساختار کریستالی با آنالیز پراش اشعه‌ی ایکس (XRD) مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: در این تحقیق قطر الیاف سنتز شده متفاوت بود و از حدود ۳۰ نانومتر تا ۳۶۰ نانومتر گستردگی داشت. همچنین منافذ، اشکال متفاوتی داشتند و اندازه آنها نیز در حدود ۱ میکرومتر به بالا بود. طول الیاف در حد میکرومتر گزارش ‌شد. در این تحقیق مقدار سلولز تولید شده ارتباط مستقیمی با اندازه سطح محیط کشت در تماس با هوا داشت.
بحث: در این مطالعه، سلولز باکتریایی تولید شد و خواص آن مورد بررسی قرار گرفت. سلولز باکتریایی تولید شده، دارای الیافی نواری شکل و منافذی در ابعاد میکرونی بود. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که این محصول قابل کاربرد در مهندسی بافت می‌باشد.

بررسی فاکتورهای موثر در تهیه نانوذرات پلی بوتیل سیانوآکریلات به روش پلیمریزاسیون امولسیونی
حسن ابراهیمی شاهم آبادی، رحیمه رسولی، سید ابراهیم علوی، مائده کوهی مفتخری اصفهانی، عظیم اکبرزاده،
دوره ۵، شماره ۱۹ - ( ۴-۱۳۹۴ )
چکیده
سابقه و هدف: در دهه‌های اخیر به حامل های دارورسانی در مقیاس نانو بسیار توجه شده است. در طول دو دهه گذشته، نانوذرات سیانوآکریلات به میزان گسترده‌ای به عنوان حامل‌های دارورسان مورد مطالعه قرار گرفته اند. در این مطالعه تولید نانوذرات پلی بوتیل سیانوآکریلات (PBCA) به روش پلیمریزاسیون امولسیونی مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش‌ها: از روش پلیمریزاسیون امولسیونی و با استفاده از دکستران ۷۰ کیلودالتون به‌عنوان پایدارکننده، نانوذرات پلی بوتیل سیانوآکریلات ساخته شد. نانوذرات تولیدشده با استفاده از دستگاه‌های زتاسایزر، میکروسکوپ الکترونی روبشی و میکروسکوپ نوری توصیف شدند. اثر عوامل پلیمریزاسیون بر روی اندازه و توزیع اندازه، بررسی گردید. این عوامل شامل دکستران ۷۰ کیلودالتون، پلی سوربات-۸۰، غلظت یونH+ ، زمان پلیمریزاسیون، درجه حرارت و سونیکاسیون بودند.
یافته ها: این بررسی نشان داد که غلظت معینی از پایدارکننده برای تولید بهینه نانوذرات، مورد نیاز است. این غلظت در این مطالعه ۲ درصد تشخیص داده شد. اثر یون H+ تعیین کننده بود. بطوریکه در ۴pH کاهش شدید بازده تولید اتفاق افتاد. همچنین اندازه و توزیع اندازه بالاتر نانوذرات، در دمای ºC ۵۰ نسبت به دمای اتاق به دست آمد. نقش سورفاکتانت پلی سوربات-۸۰ در غلظت ۰۰۱/۰ درصد بر روی خواص نانوذرات مثبت ارزیابی شد. علاوه بر این، با افزایش زمان پلیمریزاسیون از ۵/۵ ساعت به ۱۸ ساعت، نانوذرات شکیل تر به دست آمد.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان دادند که خواص نانوذرات تحت تاثیر عوامل مختلف است که با دستکاری این عوامل می‌توان نانوذرات با خواص مطلوب به دست آورد. نانوذرات PBCA تحت تاثیر عوامل مختلف است و با دستکاری صحیح آنها می‌توان نانوذراتی قابل قبول و مطلوب تهیه کرد.

اثر نانوذره طلا بر روی خواص هیدروکسی اوره‌ لیپوزومه شده: یک بررسی برون تنی
جواد شهابی، حسن ابراهیمی شاهم آبادی، سید ابراهیم علوی، مائده کوهی مفتخری اصفهانی، مهدی ارجمند، علی امیر سیف کردی، عظیم اکبرزاده خیاوی،
دوره ۵، شماره ۲۰ - ( ۷-۱۳۹۴ )
چکیده
سابقه و هدف: نانو ذرات امید های زیادی را در دارو رسانی به وجود آورده‌اند. این حامل‌ ها علاوه بر افزایش کارایی دارو های گوناگون باعث کاهش عوارض جانبی آن‌ ها نیز می ‌گردند. در این مطالعه فرمولاسیون‌ های نانو ذره ‌ای متفاوتی از داروی ضد سرطان هیدروکسی اوره تهیه شد. کارایی فرمولاسیون‌ های تولید شده در محیط کشت سلول نسبت به داروی آزاد بررسی گردید.
مواد و روش‌ها: از روش تبخیر فاز معکوس برای ساخت لیپوزوم حاوی هیدروکسی اوره استفاده شد. نانو ذرات طلا حاوی اسید آمینه از طریق احیاء نمک کلرواوریک ‌اسید تهیه شدند. این نانو ذرات با DNA استخراج شده از سلول سرطان پستان انسانی MCF-۷ کونژوگه (نانوکونژوگه) گردیدند. نانوکونژوگه با لیپوزوم حاوی هیدروکسی اوره مخلوط شد و نانوکمپلکس مربوطه به وجود آمد. از روش‌ های طیف سنجی نور مرئی- فرابنفش و تفرق دینامیک نور، برای توصیف نانو ذرات استفاده گردید. میزان بارگذاری دارو در لیپوزوم ‌ها با استفاده از روش اسپکتروفتومتری محاسبه شد. جهت بررسی سمیت فرمولاسیون ‌های مختلف از آزمون MTT و سلول MCF-۷ استفاده شد.
یافته‌ها: میزان بارگذاری دارو در لیپوزوم‌ها، ۷۰ درصد محاسبه گشت. بیش ترین اندازه مربوط به کمپلکس نانوکونژوگه با ۵۰۲ نانو متر و کم ترین اندازه مربوط به نانو ذره طلا با اندازه ۲۹ نانومتر بود. مشخص شد کارایی دارو در حالت نانو ذره نسبت به داروی آزاد افزایش قابل ملاحظه می‌ یابد. این اثر در غلظت‌ های پایین (Mµ۲۰>) به مخصوص در مورد کمپلکس نانوکونژوگه بیش تر مشهود بود. در کم ترین غلظت دارو (۵ ماکرومولار)، سمیت لیپوزوم حاوی هیدروکسی اوره ۷۰ درصد و کمپلکس نانوکونژوگه ۸۱ درصد تخمین زده شد. این اثر را می‌توان به افزایش ورود دارو به سلول در نتیجه حضور نانو ذره طلا نسبت داد. داروی آزاد سمیت سلولی ۳۲ درصدی در غلظت ۵ ماکرو مولار و ۸۸ درصدی در غلظت ۲۵۰۰ ماکرو مولار باعث شد.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد لیپوزوم به عنوان نانو ذره‌ای مناسب برای هیدروکسی اوره عمل می‌کند. مشخص شد اثر نانو ذره طلا حائز اهمیت زیاد می‌باشد. به طوری که در حضور این نانو ذره در کمپلکس، سمیت به میزان چشم گیری افزایش یافت. بر این اساس می ‌توان استفاده از نانو ذره طلا به صورت کمپلکس لیپوزومی برای فرمولاسیون‌ های مختلف دارویی را مد نظر قرار داد. هم چنین به دلیل افزایش کارایی چشم گیر فرمولاسیون کمپلکس نانوکونژوگه تولید شده در این مطالعه، می‌توان مطالعه های درون تنی مربوطه را با آن آغاز کرد.

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله تازه های بیوتکنولوژی سلولی - مولکولی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | New Cellular and Molecular Biotechnology Journal

Designed & Developed by : Yektaweb