جستجو در مقالات منتشر شده


۳ نتیجه برای جداسازی

سید پژمان شیرمردی، مصطفی عرفانی، عباس زارع میرک آبادی،
دوره ۳، شماره ۱۲ - ( ۱۰-۱۳۹۲ )
چکیده

سابقه و هدف: در این مطالعه تهیه و جداسازی فراکشن سمی زهر عقرب مزوبوتوس اپئوس ایرانی که از خانواده عقرب های بوتیده بوده و در سراسر ایران پراکنده می باشد انجام شده است. زهر این عقرب همانند دیگر هم خانواده های این نوع عقرب دارای توکسین های مختلف می باشد که بر روی کانال های یونی تاثیرات زیادی دارند.

مواد و روش ها: برای بررسی و مطالعه این توکسین ها، زهر مذکور توسط سه مرحله جداسازی کروماتوگرافی به ترتیب ژل فیلتراسیون با سفادکسG-۵۰، رزین آنیونی D‏EAE و رزین کاتیونی CM جداسازی سازی شد. در هر مرحله از جداسازی، هر فراکشن جداسازی شده که توسط فراکشن ‌هایی در طیف UV مشخص گردید به ۲ موش معمولی از طریق رگ دم تزریق و فراکشن سمی آن مشخص شد. سپس برای خالص تر نمودن این فراکشن سمی، آن را تغلیظ نموده و مرحله بعدی کروماتوگرافی انجام می شد.

یافته ها: نتایج تزریق فراکشنهای جدا شده نشان داد که نشان داد که فراکشنهای F۳، F۳۱، F۳۱۶ و F۳۱۹ سمی بوده و باعث مرگ موشها شدند.

نتیجه گیری: تعیین نقاط هدف و محل تمرکز فراکشنهای سمی زهر عقرب به روند درمان عقرب زدگی و طراحی پادزهر مناسب کمک می کند.


شهرام منتظری، شهاب سادات،
دوره ۷، شماره ۲۷ - ( ۶-۱۳۹۶ )
چکیده

سابقه و هدف: جداسازی RNA از گیاهانی که دارای مقدار زیادی ترکیبات پلی‌ساکارید و پلی‌فنل می‌باشند به علت اتصال و رسوب این ترکیبات با RNA  مشکل است. بنابراین در این مطالعه ۱۱ پروتکل مختلف استخراجRNA  از برگ‌های سیب  غنی از ترکیبات فنلی مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: کیفیت و کمیت  RNAبا الکتروفورز ژل آگارز ۱,۲% و اسپکتروفتومتری نانودراپ در طول موج ۲۳۰، ۲۶۰ و ۲۸۰ نانومتر تعیین شد و سنتز cDNA و آنالیز RT-PCR  با پرایمر اختصاصی ژن اکتین سیب انجام گرفت.
یافته­ ها: نتایج نشان داد که روش استخراج جمی‌چات‌چائو و همکاران (۲۰۱۲) و راجاکانی و همکاران (۲۰۱۳) مناسب‌ترین روش‌های استخراجRNA  از برگ سیب بودند. عملکرد RNA کل استخراج شده در این روش‌ها به ترتیب بین ۱۵۲,۴ تا ۸۰۰.۲ و ۳۶۲.۱ تا ۴۵۲.۶ نانوگرم در میکرولیتر به دست آمد. باندهای S۱۸ و S۲۸ در الکتروفورز افقی مشاهده شدند.
بحث:  در هر دو روش نسبت ۲۶۰ به ۲۸۰ و ۲۶۰ به ۲۳۰ به ترتیب بین ۱,۹۹ تا ۲.۰۳ و ۲.۰۷ تا ۲.۱۷ بود که نشان دهنده خلوص بالایRNA  و عدم آلودگی به پلی‌فنلی، پروتئینی و پلی‌ساکاریدی می‌باشد.
نتیجه‌گیری: کیفیت بالای واکنش RT-PCR در هر دو روش نشان داد که RNA استخراج شده می‌تواند با اطمینان جهت آزمایش‌های مولکولی پائین دستی مورد استفاده قرار گیرد.
مائده فرجی، منظر بانو اثنی عشری اصفهانی، حبیب الله بهاروند، حسن کبیری فرد،
دوره ۱۴، شماره ۵۳ - ( ۱۰-۱۴۰۲ )
چکیده

سابقه و هدف: تخلیص پروتئین با بازده و خلوص بالا چالشی جدی در تهیه پروتئین­های نوترکیب است. این مطالعه یک استراتژی آسان و جدید جهت ساخت و توصیف میکروکره­های مغناطیسی متشکل از یک هسته مغناطیسی پوشش­دار شده با سیلیکا و یک پوسته پلی­وینیل­استات اصلاح شده با ایمینودی­استیک­اسید و کمپلکس شده با Ni۲+، ((Fe۳O۴@SiO۲@PVA@IDA-Ni۲+، برای جداسازی و تخلیص پروتئین ارگانوفسفر هیدرولاز  (OPH)و پروتئین­ غشاء خارجی[۱] (OmpW) حاوی هیستیدین ارائه می دهد.
مواد و روش ­ها: نانوذرات در چهار مرحله زیر سنتز شدند: ۱) سنتز نانوذرات وینیل دار ،(۲) پیوند پلی وینیل الکل(PVA)  به این نانوذرات، (۳) تبدیل گروه های هیدروکسیل PVA به اسید ایمینودی استیک و (۴) کلات شدن با یون­های نیکل برای تشکیل گروه­های کی­لیت. خصوصیات ساختاری و شاخص­های فیزیکوشیمیایی­نانوذرات ­توسط آنالیزهایFTIR،DLS ، SEM ، TEM،EDX ، TGAو  VSM تعیین شد. زیر واحدهای پروتئین نوترکیب(OPH) و OmpW به­صورت نوترکیب بیان شده و تخلیص گردیدند و ساختار آنها مورد تایید قرار گرفت. در این مطالعه ژن کدکننده پروتئین نوترکیب OPH و OmpW در ناقل بیانی pet-۲۶b (+) کلون شدند و در E.coli BL۲۱ (DE۳)  به عنوان میزبان بیان و به محیط کشت باکتری ترشح گردیدند. بیان ژن و فرآیندخالص­سازی از طریق سدیم دودسیل­سولفات-ژل­پلی­آکریل­آمید ( (SDS-Pageو تست ­برادفورد ((Bradford ارزیابی شد.
یافته ­ها: طبق نتایج، نانوذرات پلیمری مغناطیسی دارای ساختار کروی و یکنواخت، با خاصیت مغناطیسی بالا، محل­های اتصال فراوان و فرآیند سنتز آسان است. طبق تصاویر SEM قطرمتوسط نانوساختار در محدودهnm  ۱۹/۵۶-۶۲/۲۴ مشاهده شد. تشکیل نانوساختار Fe۳O۴@SiO۲@PVA/IDA-Ni۲+ با پیک­های مشخص درCm۱۴۰۵و۱۶۰۰ مربوط به ارتعاش کششی متقارن و نامتقارن گروه O=CO و حذف پیک در Cm۱۷۴۰ تأیید شد. این نانوساختار درجه بالایی از بازیابی باندهای پروتئینی بدون توجه به طبیعت پروتئین نشان داد. پروتئین­های OmpW وOPH به عنوان پروتئین نوترکیب با برچسب هیستیدین بیان و با استفاده از نانوساختار نهایی خالص شدند.
نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج SDS-PAGE، وضوح بالایی در جداسازی پروتئین وجود داشت. نانوساختار سنتز شده دارای حداکثر ظرفیت جذب پروتئین حدود ۲۵/۱ میلی­گرم پروتئین در هر میلی­گرم نانوذرات می­باشد.
 


صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله تازه های بیوتکنولوژی سلولی - مولکولی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | New Cellular and Molecular Biotechnology Journal

Designed & Developed by : Yektaweb