سابقه و هدف : عفونت ادراری از شایعترین بیماری هایی است که باکتریهای خانواده انتروباکتریاسه ایجاد مینمایند و از این باکتریها، E.coli ۹۰% موارد را شامل می شود. هدف یافتن علل مقاومت به فلوروکینولون ها که رایجترین آنتی بیوتیک در درمان این عفونت ها است، می باشد.
مواد و روش ها : ۱۰۰ نمونه ادراری جمع آوری شد و با آزمونهای بیوشیمیایی بررسی شدند. سپس برای نمونههای E.coli ایزوله شده تست مقاومت آنتی بیوتیکی انجام شد و میزان مقاومت آنها به آنتی بیوتیک های فلوروکینولونی سنجیده شد. سپس سویه های مقاوم برای وجود جهش در ژن های کروموزومی gyr A وC par با روش PCR وSequencing بررسی شدند.
یافته ها : از میان ۱۰۰ نمونه، ۷۰ مورد باکتری E.coli و ۳۰ مورد باکتری کلبسیلا جداسازی شد. با انجام تست آنتی بیوگرام روی ۷۰ مورد باکتری E.coli، حدود ۴۵ نمونه (۲۸/۶۴ درصد) به آنتیبیوتیکهای خانواده فلوروکینولون ها مقاوم بودند. تکثیر و تعیین توالی ژن های gyr A و par C در نمونه های مقاوم، به ترتیب حضور ۵ و ۲ جهش را در ناحیه خاصی از ژن های مذکور نشان داد.
نتیجه گیری : آنتی بیوتیک های فلوروکینولونی از داروهای مؤثر در درمان عفونت های ادراری هستند و جهش در ژن های کد کننده DNA ژیراز و توپوایزومراز IV در E.coli با ایجاد مقاومت به فلوروکینولون ها مرتبط است. نتایج این تحقیق نشان داد که بین مقاومت به کینولون ها و جهش در ناحیه خاص ژن های gyr A و par C از E.coli ارتباط معنی داری وجود دارد.