۲۱ نتیجه برای نانوذرات
سید امیربهتاش لادن، عباس محمدی ازهر، مریم تاج آبادی ابراهیمی، میترا حیدری نصر آبادی،
دوره ۲، شماره ۶ - ( ۳-۱۳۹۱ )
چکیده
سابقه و هدف: بیوسنتز نانو ذرات با روش های زیستی توسط میکروارگانیسم ها، بدلیل سازگاری بالا با محیط زیست و کاهش مصرف انرژی و هزینه ها از جایگاه ویژه ای برخوردار هستند. زمانی که روش های تولید بر اساس فناوری های زیستی مطرح شدند، نظر بسیاری از محققین را بخود جلب کردند. یکی از مهم ترین ابعاد این بحث استفاده از میکروارگانیسم ها در فناوری نانو است.
مواد و روش ها: سویه های مختلفی از لاکتوباسیل های جدا شده از محصولات لبنی بومی ایران تحت شرایط کنترل شده، در معرض تیتانیوم دی اکساید قرار گرفته و نتایج با میکروسکوپ های الکترونی SEM و AFM و همچنین پراش پرتو ایکس (XRD) بررسی شدند.
یافته ها: در این مطالعه، شاهد شکل گیری نانوذرات تیتانیوم در ابعاد مختلف توسط برخی لاکتوباسیلوس پلانتاروم های جدا شده از محصولات لبنی بومی ایران هستیم.
نتیجه گیری: پس از بررسی و مطالعه سازوکار مولکولی بیوسنتز نانو ذرات توسط باکتری ها و احیای اکسیدهای فلزی توسط آنان، تحت عنوان فرایندی دفاعی که احتمالا به دلیل فقدان سوپراکسید دیسموتاز در برخی از این سویه ها است، تفصیر می گردد.
فاطمه رمضانی، بهرام کاظمی، علی جبالی،
دوره ۳، شماره ۹ - ( ۱۱-۱۳۹۱ )
چکیده
سابقه و هدف: در دهه گذشته، توجه علم و صنعت به تولید نانوذرات متمرکزشده است. روش های بسیاری برای سنتز نانوذرات وجود دارد. بسیاری از تکنیک ها از نظر مصرف مواد و انرژی ناکارآمد هستند. در اکثر روش های شیمیایی، از مواد شیمیایی خطرناک برای انسان و محیط زیست استفاده می شود. به همین دلایل، تقاضا برای تولید نانوذرات با روش های بیولوژیک وجود دارد. این تحقیق بر بیوسنتز خارج سلولی نانوذرات نقره با استفاده از گونه غیر بیماری زا لیشمانیا متمرکز شده است.
مواد و روش ها: یون های نقره محلول در آب به محض اینکه در معرض تک یاخته لیشمانیا قرار می گیرد کاهش یافته و نانوذرات نقره تشکیل می شود. تشکیل نانوذره نقره با طیف سنجی uv-vis ، تصویر میکروسکوپی و طیف پراکندگی عنصری اشعه ایکس بررسی می شود.
یافته ها: در طیف سنجی UV -VIS ، نقطه اوج در طول موج ۴۲۰ نانومتر مربوط به رزونانس پلاسمون سطحی نانوذرات نقره است . میکروسکوپ نیروی اتمی (AFM) و اسکن میکروسکوپ الکترونی (SEM) تصاویر نانوذرات تولید شده با اندازه ۸۰-۲۰ نانومتر توسط تک یاخته را در محلول نشان می دهد . طیف پراکندگی عنصری اشعه ایکس( EDX ) نیز حضور عنصر نقره را تایید کرد.
نتیجه گیری: تک یاخته لیشمانیا یک کارخانه بالقوه سبز برای تولید نانوذره نقره است. ابعاد نانوذرات نقره در محدوده ۸۰ - ۲۰ نانومتر می باشد. تولید نانوذره نقره توسط این پروتوزوآ برای حفظ ایمنی محیط زیست و از نظر اقتصادی و زمان به صرفه است.
مهدی کمالی، علی اکبر رستمی، هما محسنی کوچصفهانی،
دوره ۳، شماره ۱۲ - ( ۱۰-۱۳۹۲ )
چکیده
سابقه و هدف:کاربرد نانوذرات در شاخه های مختلف پزشکی و علوم پایه نسبت به گذشته رشد بیشتری داشته است. کوچک بودن این ذرات باعث شکل گیری سطح فعال بالا می گردد، که این امر خواص شیمیایی، فیزیکی و بیولوژی منحصر به فردی را به آنها می دهد. این ذرات در عبور از سد های بیولوژیکی درون بدن با مشکل چندانی مواجه نمی شوند. از این رو می توانند به عنوان حامل هایی برای انتقال هدفمند داروها و سایر مواد به درون سلول های هدف مورد استفاده قرار گیرند. همین کاربرد روز افزون می طلبد تا اثرات سمی ممکن آنها علیه سلول های هدف و سلول های مجاور آنها بیشتر مورد بررسی قرار گیرد. در این مطالعه سعی ما بر این بوده تا اثرات مختلف ذرات در محیط invitro را مرور کنیم.
مواد و روش ها: مقالات مرتبط با این مطالعه مروری از منابع Google ,Elsiver science ,Pub Med با استفاده از کلمات کلیدی نانوذرات، سمیت، رشد و تمایز استخراج شدند.
یافته ها: بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، نانوذرات قادرند تا هم اثرات مثبت و هم منفی از خود بر جای گذارند. تجربیات invitro نشان می دهد مکانیسم اصلی عملکرد آنها بر پایه تغییر دادن سطح ROS درون سلول ها است.
نتیجه گیری: نتایج برگرفته از مطالعات گزارش شده نشان می دهند که نانوذرات قادرند تا سطح ROS درون سلول را تغییر دهند و رشد و تمایز انواع سلول ها را تحت تاثیر قرار دهند.
زهرا حسن زاده، قاسم عموعابدینی، علی اکبر سیف کردی، علی وزیری،
دوره ۵، شماره ۱۸ - ( ۱-۱۳۹۴ )
چکیده
سابقه و هدف: در سالهای اخیر، سنتز و استفاده از نانومواد اکسید آهن با خصوصیات ویژه مانند سطح ویژه بالا و خاصیت سوپر پارا مغناطیسی مورد مطالعه قرار گرفته است و انواع بیوپلیمرها جهت پوشش نانوذرات مغناطیسی بررسی شده است. نانوذرات مغناطیسی مگنتیت به منظور جلوگیری از کلوخه‌ای شدن، افزایش پایداری، کاهش سمیت و مدت زمان ماندگاری با پوشش زیستی نشاسته عملگرا می شوند.
مواد و روش ها: نانو ذرات مغناطیسی مگنتیت با پوشش نشاسته بوسیله روش هم‌رسوبی در محل سنتز گردید و توسط دستگاه‌های طیفسنجی مادون قرمز، میکروسکوپ الکترونی عبوری و پراش اشعه ایکس مشخصهیابی و با نانوذرات بدون پوشش مقایسه شد.
یافته‌ها: طیفسنجی مادون قرمز(FTIR) گروه های عاملی نشاسته را برروی نانوذرات نشان که زیست عملگرا شدن نانوذرات را تایید نمود. اندازه ذرات با توجه به تصاویرمیکروسکوپ الکترونی عبوری(TEM) وپراش اشعه ایکس(XRD) کمتر از ۴۰ نانومتر بود.
نتیجه گیری: نشاسته از گیاهان سبز ارزان قیمت مانند سیب زمینی، گندم وغیره تهیه می شود در نتیجه تولید نانوذرات زیست عملگرا شده توسط نشاسته برای حفظ ایمنی محیط زیست و از نظر اقتصادی به صرفه است. بهعلاوه، در این مطالعه، سنتز نانوذرات زیست عملگراشده با پوشش نشاسته در زمانی کوتاه (تقریبا ۳ ساعت) و با روشی آسان انجام گردید.
راضیه دربهانیها، داریوش نوروزیان شام اسبی، عظیم اکبرزاده خیاوی،
دوره ۶، شماره ۲۱ - ( ۱۰-۱۳۹۴ )
چکیده
سابقه و هدف: امروزه استفاده از نانوحامل ها در دارورسانی هدفمند عوامل درمانی، بسیار مورد توجه است .نانوذرات و به طور خاص نانوذرات طلا یک گزینه ی مناسب برای انتقال مواد مختلف به اهدافشان هستند. امروزه توجه زیادی به استفاده از سیستم های بیولوژیک مانند استفاده از میکروارگانیسم ها در تولید نانوذرات با کاربرد های جدید وجود دارد. بیوسنتز و اجتماع نانومواد با استفاده از سیستم های بیولوژیک پاک، سازگار با محیط زیست و غیرسمی در مقایسه با روش های سنتز شیمیایی نانوذرات به عنوان روش های سبز شناخته شده اند.
مواد و روش ها: در این تحقیق از باکتری استافیلوکوکوس اورئوس جهت بیوسنتز نانوذرات طلا استفاده شد و سپس اثرات آنتی باکتریال و سیتوتوکسیسیته ی این نانوذرات سنتز شده مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته ها: نانوذرات طلای کاملا کروی با میانگین سایز ۲۵ نانومتر سنتز شدند. با استفاده از روشMTT غلظت های مختلف نانوذرات طلا مورد بررسی قرار گرفت و در تمامی غلظت ها بیش از نیمی از سلول ها زنده باقی ماندند. هم چنین تست های میکروبی MIC(حداقل غلظت مهارکنندگی) وMBC(حداقل غلظت کشندگی) نانوذرات طلا برای باکتری انتروکوکوس فاسیوم مقاوم به ونکومایسین گذاشته شد که در تمامی غلظت ها نانوذرات سبب مرگ باکتری ها شدند.
نتیجه گیری: با استفاده از نانوذرات طلا مقاومت به ونکومایسین در انتروکوک های مقاوم به ونکومایسین(VRE) از بین رفت.
سعیده عسکریان، رضا کاظمی اسکویی،
دوره ۶، شماره ۲۱ - ( ۱۰-۱۳۹۴ )
چکیده
سرطان ریه شایع ترین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در جهان می باشد و سالانه بیشتر از یک میلیون نفر به علت ابتلا به این بیماری جان خود را از دست می دهند. این سرطان به دو گروه اصلی به نام های سرطان ریه با سلول های غیر کوچک (NSCLC) و سرطان ریه با سلول های کوچک (SCLC) تقسیم می شود این دو گروه در خصوصیات بسیاری از جمله رفتارهای بیولوژیک، پاسخ به درمان و تغییرات ژنتیکی متفاوت هستند. مقاومت به درمانهای مرسوم (شیمی درمانی) مخصوصا در بیماران مبتلا به نوع NSCLC، یکی از چالش های عمده در پروسه درمانی این بیماری است. بنابراین ابداع روشهای درمانی جدید برای افزایش میزان بقا و بهبود شرایط بیماران ضروری است و ترکیبی از روشهای مختلف می تواند بازدهی درمانی را ارتقا بخشد. استفاده از RNA تداخلگر (siRNA) پتانسیل درمانی بسیاری برای درمان یا پیشگیری از بیماری های ریوی دارد. زمانی که مولکول siRNA وارد سلول هدف شود می تواند بیان ژن خاصی را مهار کند و اثرات درمانی دلخواه ما ایجاد شود. اما بزرگترین محدودیت این تکنیک که بزرگترین مانع بین مطالعات آزمایشگاهی و بالین می باشد انتقال آن به درون سلول است. یک سیستم انتقال ایده آل می تواند از siRNA در مقابل تجزیه آنزیمی محافظت نموده و فرار آن از آندوزوم سلول را نیز تسهیل کند در عین حال سمیت کم و یا قابل چشم پوشی دارد. درحال حاضر مطالعات کمی به منظور فرمولاسیون siRNA برای سیستم تنفسی وجود دارد که امید می رود در آینده ارتقا یابد این مقاله مروری ضمن معرفی سرطان ریه و siRNA به عنوان یک راهکار درمانی جدید، به بررسی چالش های انتقال siRNA به سلول های ریه با استفاده از حامل های غیر ویروسی می پردازد. به علاوه تعدادی از نانوحامل ها با پایه لیپیدی، پلیمری و پپتیدی برای انتقال siRNA به سیستم تنفسی را مورد مطالعه قرار داده است.
مهسا مختاری، مهدی ارجمند، مهدی رهایی جهرمی، علیرضا نیک فرجام،
دوره ۶، شماره ۲۲ - ( ۱-۱۳۹۵ )
چکیده
سابقه و هدف:کشف اخیر راجع به اینکه "بیان miRNA غالبا در سرطان دچار تغییر میشود" و از آنجایی که امروزه سرطان دومین عامل مرگ و میر انسانها در جوامع بشری است، مسیر جدیدی از تحقیقات را باز نموده است. در چندین سال گذشته، از رویکرد بسیار متفاوتی نسبت به توسعه انواع روش های مختلف تشخیص بیومارکرهای miRNA استفاده شده است. به طوری که در طول دهه گذشته پیشرفت‌های زیادی در استفاده از روشهای نانو جهت تشخیص مولکولی حاصل شده است.
مواد و روش ها:برای تهیه نانوذره های طلا، نسبت مشخصی از سدیم سیترات و HAuCl۴۳H۲O با یکدیگر ترکیب نموده. میانگین قطر نانوذره های طلا با استفاده از دستگاه زتاسایزر محاسبه شد. سپس نسبت های مشخصی اولیگونوکلئوتید به نانوذرات اضافه نموده و نانوپروب ساخته شده در معرض توالی هدف قرار گرفت و نواسانات پلاسمون سطحی با استفاده از دستگاه طیف سنج مرئی-فرابنفش بررسی گردید.
یافته ها:میانگین قطر نانوذرات طلای سنتز شده با کمک دستگاه زتاسایزر اندازه گیری شد که ۲۰ نانومتر به دست آمد. غلظت بهینه اولیگونوکلئوتید برای اتصال به نانوذرات با استفاده از دستگاه طیف سنج مرئی-فرابنفش حدود pM۵ به دست آمد. حد تشخیص این روش برای miRNA سنتز شده تک رشته ای با طول mer۲۳، در حدود pM۵ می باشد.
نتیجه گیری: این بررسی نشان داد، تهیه نانوذرات طلا با استفاده از روش کاهش سیترات جهت تشخیص بیومارکرهای miRNA با استفاده از خاصیت SPR نانوذرات طلا میسر می باشد.
سارا یوسفی علداشی، عظیم اکبرزاده ، امیر حیدری نسب،
دوره ۶، شماره ۲۴ - ( ۷-۱۳۹۵ )
چکیده
سابقه و هدف:با گسترش دانش پیرامون سرطان پیشرفت‌های زیادی نیز برای درمان آن صورت گرفته است. اثرات سمی داروهای شیمیدرمانی یکی از معضلات درمان به شمار می آید لذا دارورسانی به کمک نانوحامل‌ها به سبب تغییر فارماکوکنتیک دارو و هدفیابی دقیقتر به عنوان یکی از راهکارهای خوش‌آتیه در درمان سرطان و بیماری‌های صعبالعلاج مطرح است.
مواد و روش ها: نانوذرات مغناطیسی آهن با روش هم رسوبی ساخته شد. سپس با استفاده از روش آبدهی، فیلم نانوذرات لیپوزومی حاوی پاکلی‌تاکسل و نانوذرات مغناطیسی آهن تهیه گردید. نانوذرات از نظر اندازه، پتانسیل زتا، کپسولاسیون دارو و میزان رهش دارو و میزان سایتوتوکسیسیتی نانوذرات حاوی دارو با استفاده از آزمون MTT بر روی رده سلولی سرطان تخمدان A۲۷۸۰CP مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: میزان کپسولاسیون دارو در نانوذرات لیپوزومه مغناطیسی و لیپوزوم به ترتیب ۹۷ و ۹۶ درصد برآورد شد. مطالعات رهش نشاندهنده رهش پیوسته و کنترل شده دارو از نانوذرات لیپوزومه مغناطیسی بود. نتایج MTT نیز نشان داد نانوذرات لیپوزومه مغناطیسی حاوی پاکلی‌تاکسل نسبت به نانوذرات لیپوزومی حاوی دارو، سایتوتوکسیسیتی بالاتری علیه سلولهای A۲۷۸۰CP اعمال کردند.
بحث: نانوذرات بارگیری‌شده با داروهای ضدسرطان نسبت به داروی استاندارد میتوانند به راحتی به غشاء سلول رسیده و غلظت دارو را در سطح سلول بالا ببرند، که این روند باعث بالارفتن غلظت دارو در داخل سلول شده و افزایش اثر دارو را به همراه دارد.
نتیجه گیری: نتایج حاصل از مطالعه نشان داد نانوذرات لیپوزومه مغناطیسی نسبت به نانوذرات لیپوزومی، حامل مناسبی برای تحویل داروی پاکلی‌تاکسل به سلول های سرطان تخمدان A۲۷۸۰CP هستند.
ماندانا صالحی، سهیل فتاحیان، کهین شاهانی پور ، علیرضا درعلیزاده،
دوره ۷، شماره ۲۵ - ( ۱۰-۱۳۹۵ )
چکیده
سابقه و هدف: نانو ذرات اکسید آهن به عنوان عنصر ایجادکننده تضاد در رزونانس مغناطیسی هستهای (MRI) هستند. در این تحقیق با استفاده از پوشش کیتوزان میزان سمیت نانوذرات اکسیدآهن بر فاکتورهای خونی بررسی شده است.
مواد و روشها: تعداد ۶۰ سر موش صحرایی ماده بالغ از نژاد ویستار به۱۰گروه ۶ تایی تقسیم گردیدند. ۳ گروه از موشها غلظت های ۵۰، ۱۰۰ و ۱۵۰ میلیگرم بر کیلوگرم وزن موش از نانو ذرات اکسید آهن با پوشش کیتوزان به صورت درون صفاقی دریافت کردند و پارامترهای خونی (WBC، RBC، PLTوMCV) اندازه گیری شدند.
یافته ها: نتایج به دست آمده توسط نرم افزارSPSS ۲۰ (One way ANOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و حاکی از آن بود که تزریق نانو ذرات اکسید آهن با پوشش کیتوزان میانگین تعداد سلولهای خونی (WBCوRBC) در گروههای تیمارشده با غلظت بالاتر از 
٥٠ نسبت به گروه کنترل را به طور معناداری کاهش داده است. در طول مدت آزمایش مرگ و میری در حیوانها مشاهده نشد.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده میتوان نتیجه گرفت که کاربرد کوتاه مدت نانو ذرات اکسید آهن با پوشش کیتوزان در موارد پزشکی و بیولوژیک به احتمال سمیت خاصی در بدن ایجاد نمیکند.
آزاده حکمت، کوثر محسن پور، سید محمد اطیابی، هاله بخشنده،
دوره ۱۰، شماره ۳۹ - ( ۴-۱۳۹۹ )
چکیده
سابقه و هدف: در میان نانوذرات نیمه‌هادی، نانوذرات دی اکسید تیتانیوم (NPS TiO۲) بهطور گسترده در صنایع نانوتکنولوژی و پزشکی مورد استفاده قرار گرفته‌اند. NPS TiO۲ از راههای مختلف سنتز می‌شوند. هدف از این مطالعه بررسی نقش نوع پوشش مورد استفاده در سنتز NPS TiO۲ بر ایجاد تغییرهای ساختاری DNA است.
مواد و روشها: از طیف‌سنجی‌های جذبی ماوراء بنفش (UV)، فلورسانس و دورنگ نمایی دورانی (CD) بههمراه آنالیز پتانسیل زتا جهت بررسی تغییرهای ایجاد شده در ساختار DNA در هنگام افزودن NPS TiO۲ حل شده در ماتریکس پراکنده اتیلن گلیکول، حاوی پایدارکننده HNO۳ و بدون پوشش استفاده گردید.
نتایج: مطالعات طیفسنجی UV، خاموشی فلورسانس و ثابت‌های اتصال نشان داد نانوذرات حل شده در ماتریکس پراکنده اتیلن گلیکول (M-۱ ۱۰۵×۲/۲) در مقایسه با دو نانوذره دیگر (M-۱ ۱۰۴×۳/۲ برای NPS TiO۲ بدون پوشش ویژه و M-۱ ۱۰۵×۱/۱ برای NPS TiO۲ حاوی پایدارکننده HNO۳)، میتوانند برهمکنش قوی‌تر با DNA داشته باشند و موجب تغییر ساختار DNA شوند. طیفسنجی CD نشان داد در حضور NPS TiO۲ استکینگ بازهای DNA کاهش می‌یابد و مقدار پتانسیل زتا DNA در حضور NPS TiO۲ حل شده در ماتریکس پراکنده اتیلن گلیکول کمتر شده است (mV ۶۰/۲۴-).
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد NPS TiO۲ حل شده در ماتریکس پراکنده اتیلن گلیکول نسبتبه دو نوع نانوذره دیگر برهمکنش قوی‌تری با DNA دارد. بنابراین نوع پوشش انتخابی در هنگام سنتز NPS TiO۲ در میزان برهمکنش نانوذرات با DNA حیاتی است و توجه به این نکته در طراحی نانوداروها و درمان سرطان بسیار مهم است.
مهدیه مقیمی پور، نادیا محمودی خطیر، زهرا ناظم بکایی، فرزانه صباغ،
دوره ۱۲، شماره ۴۵ - ( ۸-۱۴۰۰ )
چکیده
نانوذرات تاثیر بسزایی در حوزه های مختلف پزشکی و درمانی از جمله حسگرهای زیستی، تصویربرداری و دارو رسانی هوشمند دارند. سارس-کووید ۲ویروس پوششی است و دارای خواص ذره مانندی به قطر ۶۰-۱۴۰ نانومتر است. نانوذرات سنتز شده شباهت بسیاری به ویروس دارند و به راحتی با پروتئین های آن بر هم کنش خواهند داشت. بنابراین راهکارهای در نظر گرفته با نانوذرات از جمله مکانیسم ضد ویروسی جهت جلوگیری از رشد، تکثیر و نفوذ ویروس، تولید ماسک، واکسن،گزینه مناسبی برای مقابله با ویروس است. نظر به تأثیر و همه‌گیری بیماری کووید و خطرات آن برای سلامت کل افراد دنیا پس از اولین روزهای شناسایی این ویروس پژوهشگران به دنبال راه‌هایی برای تشخیص این بیماری در افراد و همچنین پیشگیری و درمان آن گشتند. تاکنون واکسیناسیون بهترین راه برای مقابله با کووید بوده است. در این بین نانوذرات به دلیل خواص ویژه خود توانستند استفاده‌های زیادی اعم از تشخیص، طراحی واکسن و تولید دارو داشته باشند. در این مقاله به بررسی کاربردهای نانو ذرات در مقابله با کووید می‌پردازیم.
فروغ ذاکرنژاد، بهنام راسخ، پروانه مقامی، فاطمه یزدیان،
دوره ۱۲، شماره ۴۷ - ( ۴-۱۴۰۱ )
چکیده
سابقه و هدف: جذب پروتئین برسطوح غیرآلی، منجر به تغییرات ساختاری و عملکردی میگردد که وابسته به طبیعت پروتئین جذبشده و خصوصیات فیزیکوشیمیاییسطوح غیرآلیاست. نانوذراتمغناطیسی (MNPs) با پوششهای زیستسازگار تنها مواد نانوساختار مورد تأیید FDA هستند که با کاربردهای متنوع در زمینه های مختلف علوم پزشکی و خصوصیات ویژه به مادهای با پتانسیل بالا تبدیل شدهاند. بررسی ایمنی زیستی MNPs، نیاز به دانش دقیق در مورد برهمکنش MNPsبا مولکولهای زیستی به ویژه پروتئینها میباشد. مطالعه حاضر، مقایسه اثرات MNPs عاملدار شده با سیلیکای مزوپور و L-لیزین (NH۲-Si@Fe۳O۴) بر تغییرات ساختاری پروتئین لیزوزیم سفیده تخممرغ (HEWL) را ارائه میدهد.
مواد و روشها: خصوصیاتساختاری وشاخصهای فیزیکوشیمیاییMNPs عاملدار شده توسط آنالیزهایFTIR ، XRD، TEM،FESEM ،VSM و DLSو برهمکنش پروتئین-نانوذرات با استفاده از تکنیکهای فلورسانس ذاتی، تست ANS، تیوفلاوینتی (ThT)، ATR-FTIR و تجمع حرارتی پروتئین انجام شد. تغییر ساختارHEWL برتعامل با MNPs مطالعه گردید.
یافته ها: بررسی تعامل HEWL و MNPs با کمک فلورسانس ذاتی، نشان داد اتصال پروتئینها با MNPsتحت تأثیر نوع لیگاند متصل به MNPs است. غربالگری تجمع حرارتی HEWL درحضورMNPs، نقشمؤثر NH۲-Si@Fe۳O۴ را در مهار تجمع حرارتی HEWL بیان نمود.
نتیجه گیری: مقایسه روی عملکرد نانوذرات با گروه عاملی و بدون گروه عاملی، نشان داد نانوذره عاملدار شده عملکرد بهتری داشته است، لذا مهم است جنبههای محیطی، سلامتی و ایمنی در مراحل اولیه استفاده از نانوذرات درنظر گرفته شود. این گزارش یک تصویر یکپارچه از تعامل پروتئین و MNPs و تغییر ساختار پروتئین پس از اتصال به MNPs را نشان داد.
شیرین جلیلی، فرشته رحمتی، مهدی عبداله زاده پارسا،
دوره ۱۲، شماره ۴۸ - ( ۷-۱۴۰۱ )
چکیده
سابقه و هدف: استفاده از آنزیم کراتینیناز یک روش آنزیمی جهت سنجش میزان کراتین و کراتینین در مایعات بدن با هدف بررسی سلامت کلیه ها است. هدف از این تحقیق، بررسی اثر نانوذرات طلا بر فعالیت و پایداری آنزیم کراتینیناز به جهت استفاده در کیت های سنجش کراتین و کراتینین است.
مواد و روش ها: در این مطالعه ابتدا باکتری E.Coli BL۲۱ حاوی وکتور تکثیری pET۲۸a حاوی ژن آنزیم کراتینیناز در محیط LB مایع کشت و سپس در دمای ۲۸ درجه القا بیان گردید. در ادامه پس از سونیکاسیون، تخلیص آنزیم با کمک کروماتوگرافی تمایلی انجام شد. پس از تایید بیان با SDS-PAGE ، غلظت آنزیم بیان شده با روش برادفورد سنجش شد. در ادامه فعالیت آنزیم با روش رنگ سنجی در حضور و عدم حضور نانوذرات طلا بررسی و مقایسه گردید. نهایتا اثر نانوذرات طلا بر ساختار آنزیم کراتینیناز با روش طیف سنجی فلورسانس، بررسی گردید.
یافته ها: فعالیت آنزیم کراتینیناز در عدم حضور نانوذرات طلا U/ml ۶/۱۴ و در حضور نانوذرات طلا با غلظت های ۹۷/۱، ۹۴/۳، ۸۸/۷، ۸۲/۱۱، ۷۶/۱۵، ۷/۱۹و ۴/۳۹ نانوگرم بر لیتر به ترتیب U/ml ۱/۱۴، ۴/۱۲، ۲/۱۱، ۱/۱۰، ۴/۸، ۵/۷، ۷/۴ محاسبه گردید که نشان از کاهش فعالیت آنزیم کراتینیناز در حضور نانوذرات طلا دارد. از طرفی طیف سنجی فلورسانس آنزیم کراتینیناز در حضور و عدم حضور نانوذرات طلا در طول موج تهییج ۲۹۵ نانومتر کاهش شدت فلورسانس در حضور نانوذرات طلا را نشان داد.
نتیجه گیری: نانوذرات طلا باعث کاهش فعالیت آنزیم کراتینیناز شدند. همچنین نانوذرات طلا باعث کاهش شدت فلورسانس آنزیم کراتینیناز گردیدند که می تواند نشانگر تغییر در ریزمحیط اسیدآمینه تریپتوفان در ساختار آنزیم کراتینیناز باشد، در نتیجه استفاده از نانوذرات طلا گزینه مناسبی برای پایدارسازی فعالیت و ساختار آنزیم کراتینیناز جهت استفاده در کیت های تجاری نیستند.
اهداف: استفاده از آنزیم کراتینیناز یک روش آنزیمی جهت سنجش میزان کراتین و کراتینین در مایعات بدن با هدف بررسی سلامت کلیه ها است. هدف از این تحقیق، بررسی اثر نانوذرات طلا بر فعالیت و پایداری آنزیم کراتینیناز به جهت استفاده در کیت های سنجش کراتین و کراتینین است.
مواد و روش ها: در این مطالعه ابتدا باکتری E.Coli BL۲۱ حاوی وکتور تکثیری pET۲۸a حاوی ژن آنزیم کراتینیناز در محیط LB مایع کشت و سپس در دمای ۲۸ درجه القا بیان گردید. در ادامه پس از سونیکاسیون، تخلیص آنزیم با کمک کروماتوگرافی تمایلی انجام شد. پس از تایید بیان با SDS-PAGE ، غلظت آنزیم بیان شده با روش برادفورد سنجش شد. در ادامه فعالیت آنزیم با روش رنگ سنجی در حضور و عدم حضور نانوذرات طلا بررسی و مقایسه گردید. نهایتا اثر نانوذرات طلا بر ساختار آنزیم کراتینیناز با روش طیف سنجی فلورسانس، بررسی گردید.
یافته ها: فعالیت آنزیم کراتینیناز در عدم حضور نانوذرات طلا U/ml ۶/۱۴ و در حضور نانوذرات طلا با غلظت های ۹۷/۱، ۹۴/۳، ۸۸/۷، ۸۲/۱۱، ۷۶/۱۵، ۷/۱۹و ۴/۳۹ نانوگرم بر لیتر به ترتیب U/ml ۱/۱۴، ۴/۱۲، ۲/۱۱، ۱/۱۰، ۴/۸، ۵/۷، ۷/۴ محاسبه گردید که نشان از کاهش فعالیت آنزیم کراتینیناز در حضور نانوذرات طلا دارد. از طرفی طیف سنجی فلورسانس آنزیم کراتینیناز در حضور و عدم حضور نانوذرات طلا در طول موج تهییج ۲۹۵ نانومتر کاهش شدت فلورسانس در حضور نانوذرات طلا را نشان داد.
نتیجه گیری: نانوذرات طلا باعث کاهش فعالیت آنزیم کراتینیناز شدند. همچنین نانوذرات طلا باعث کاهش شدت فلورسانس آنزیم کراتینیناز گردیدند که می تواند نشانگر تغییر در ریزمحیط اسیدآمینه تریپتوفان در ساختار آنزیم کراتینیناز باشد، در نتیجه استفاده از نانوذرات طلا گزینه مناسبی برای پایدارسازی فعالیت و ساختار آنزیم کراتینیناز جهت استفاده در کیت های تجاری نیستند.
فریبا نخودی، محمدتقی گودرزی، مهدی نکویی،
دوره ۱۳، شماره ۵۰ - ( ۱-۱۴۰۲ )
چکیده
در دهه‌های اخیر، بسیاری از روشهای جدید با استفاده از نانوذرات برای تشخیص، دارورسانی و درمان سرطان مورد بررسی قرار گرفته‌اند. بر این اساس، پتانسیل نانوذرات بهعنوان حامل برای تحویل داروهای ضد سرطان بسیار قابل توجه است، زیرا درمان سرطان با نانوذرات منجر به بهبود برخی از محدودیت‌های دارورسانی مانند زمان گردش خون پایین و فراهم سازی زیستی، عدم حلالیت در آب، دارو شده است. علاوهبر این، نانوذرات از داروها در برابر تخریب آنزیمی محافظت میکند و میتواند منجر به آزادسازی هدفمند یا/و کنترل شده دارو شوند. از پرکاربردترین نانومواد مورد استفاده در نانوپزشکی میتوان به نانوذرات پلیمری اشاره نمود. این ترکیبها بهعلت زیست سازگار و زیست تخریب بودن، توانایی در رهایش کنترل شده داروها و نیز توانایی ایجاد نانوذراتی با اندازه ایده آل در زمینه انتقال دارو بسیار مورد توجه بودهاند. بررسی حاضر بر پتانسیل نانوذرات با رویکرد پلیمری تمرکز دارد که میتوانند به تحویل هدفمند یا کنترل شده عوامل ضد سرطان برای درمان سرطان کمک کنند.
فاطمه زندی، بهاره نوروزی، سروناز فلسفی،
دوره ۱۳، شماره ۵۰ - ( ۱-۱۴۰۲ )
چکیده
سابقه و هدف: سیانوباکتریها، بهدلیل توانایی در جمعآوری فلزات سنگین یکی از کاندیدهای مهم در بیوسنتز نانوذرات هستند. بنابراین هدف از این پژوهش، تولید و بررسی خصوصیت نانوذرات نقره توسط سویه سیانوباکتری بومی جنس Nostoc spp. است.
مواد و روشها: پس از کشت و شناسایی مولکولی سیانوباکتری جنس Nostoc spp. از روشهای جوشاندن و بیومس تر برای تولید نانوذرات نقره در غلظتهای مختلف استفاده گردید. تعیین خصوصیت تولید نانوذرات به روشهای طیف سنجی نوری ماورای بنفش (UV-Vis)، طیفسنجی تبدیل رامان و فوریه به مادون قرمز (FTIR) ، پراکندگی نور دینامیکی (DLS)، میکروسکوپ الکترونی اسکنینگ (SEM) انجام گرفت. علاوهبر آن فعالیت ضد میکروبی نانوذرات نقره به روش آنتیبیوگرام انجام گردید.
یافته‌ها: نتایج حاصل از UV-Vis نشان داد که تولید نانوذرات نقره با کمک بیومس تر در غلظت ۱ میلیمولار نسبتبه روش جوشاندن، میزان جذب بیشتری داشته‌است. نتایج حاصل از FTIR، تولید موفق نانوذرات نقره را با استفاده از روش بیومس تر را در غلظت ۱ میلیمولار نیترات نقره نشان داد. DLS، اندازه نانوذرات تولیدی را در حدود ۲۸ تا ۵۰ نانومتر و میکروسکوپ الکترونی SEM، بین ۲۸ تا ۵۰ نانومتر نشان داد. بهعلاوه، نتایج حاصل از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی، قدرت مهارکنندگی قابل توجه نانوذرات نقره را علیه باکتری‌های Staphylococcus aureus، E. coli و Pseudomonas aeruginosa نشان داد.
نتیجه‌گیری: سویه سیانوباکتری بومی جنس Nostoc spp.، بهعنوان یک سویه بالقوه در تولید نانوذرات نقره، خواص و کارایی منحصر به فردی برای استفاده در بیوتکنولوژی میکروبی خواهد داشت.
سیمین تاجیک اسمعیلی،
دوره ۱۳، شماره ۵۱ - ( ۴-۱۴۰۲ )
چکیده
مهمترین خاصیت نانوذرات درمان سرطان است. از راهکار های بهینه سازی نانوذرات بیوسنتز آن ها با استفاده از عصاره گیاهی است که می تواند بر بازدهی و تاثیر ضد سرطانی آن ها تاثیر گذار باشد. در این مقاله بررسی تاثیر نانوذرات سنتز شده بر سلول های MCF-۷ با کمک اندازه گیری مرگ سلولی و آپوپتوز توسط آزمون MTT و Annexin V/PI بررسی و توانایی نانوذرات نقره سنتز شده در القای مرگ سلولی در شرایط آزمایشگاهی مورد ارزیابی قرار گرفت. با بررسی فعالیت‌های ضد تومور و سیتوتوکسیک نانوذرات نقره سنتز شده، توانایی ایجاد مرگ سلولی آپوپتوز در رده‌های سلولی سرطان سینه مطالعه و به طور کل مشخص گردید در غلظت ۸ میکروگرم در میلی لیتر ۶۹,۶% درصد از سلول ها و در غلظت ۳۲ میکروگرم در میلی لیتر آپاپتوز در حدود ۷۲.۲ % مشاهده شد. به طور کل در غلظت های ۸ تا ۳۲ میکروگرم در میلی لیتر بیشترین سیر صعودی آپاپتوز مشاهده شد.مقایسه غلظت های مختلف نشان داد، فعالیت ضد تکثیر نانوذرات نقره در غلظت های بیشتر به وضوح در سلول های MCF-۷ قوی تر بود. همچنین تجزیه و تحلیل ها تأثیرافزایش pH و دما بر واکنش سنتز دربهینه سازی تولید آن را نشان داده است که توجه به این اندازه ها در تحقیقات آینده می تواند در بازدهی بیشتر تولید نانوذرات نقره کمک کند.
الهام مقاره عابد، فاطمه یزدیان، عباس اخوان سپهی، بهنام راسخ،
دوره ۱۳، شماره ۵۲ - ( ۷-۱۴۰۲ )
چکیده
سابقه و هدف: پوست بافت نرمی است که کل بدن و بافتهای داخلی را در مقابل خطرات بیرونی مانند سوختن یا جراحت محافظت مینماید. خطرات باعث از بین رفتن ساز و کار دفاعی پوست و عفونتهای شدید و زخم میشود که عامل بازدارنده فرآیند ترمیم هستند. بنابراین توسعه ترمیم موثر و سریع پوست، بسیار مهم است. هدف از این پژوهش تهیه یک داربست متخلخل برای پوشش زخم از جنس پلیکاپرولاکتون (PCL)، است که هسته این داربست از کربنکوانتومدات (CQDs)، نانوذرات آهن (Fe) و کیتوزان (Cs) میباشد.
مواد و روش ها: ترکیب Fe-CQDs بااستفاده ازآمونیوم هیدروژن سیترات در شرایط هیدروترمال و داربست پلیکاپرولاکتون/کیتوزان/کربنکوانتوم دات-آهن به روش الکتروریسی سنتز شد. داربست سنتز شده از نظر مورفولوژی، گروه های عاملی، ساختار و ترکیب به ترتیب با آنالیزهای طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (FTIR)، میکروسکوپ الکترونی روبشی(SEM) و پراش پرتو ایکس (XRD) بررسی شد. پس از مشخصهیابی داربست ترکیبی ساخته شده، بررسی سمیت سلولهای بنیادی فیبروبلاست L۹۲۹ به دست آمد.
یافته ها: نتایج SEM نشاندهنده ادغام موفق داربست پلیکاپرولاکتون با کیتوزان و کربنکوانتوم دات-آهن بود. میانگین سایز نانوکامپوزیت پلیکاپرولاکتون/کیتوزان/کربنکوانتوم دات-آهن در محدوده nm ۰/۱۳۵–۶/۳۲ بدست آمد. نتایج FTIR تشکیل پیوند نانوذرات کربندات وآهن را نشان داد. مغناطیس سنج ارتعاشی (VSM)، سوپرپارامغناطیس بودن نانوذرات مغناطیسی کربنکوانتوم دات-آهن را اثبات نمود. در غلظت ۲% از کربنکوانتوم دات-آهن، داربست زیستسازگاری مناسبی داشت که توسط آزمون سمیت سلولی به اثبات رسید.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد نانوکامپوزیت پلیکاپرولاکتون/کیتوزان/کربنکوانتومدات-آهن(PCL/Cs/CQD-Fe) به علت سمی نبودن، روند ترمیم زخم را بهبود میبخشد. نانوکامپوزیت زیستسازگار پلیکاپرولاکتون/کیتوزان/کربنکوانتوم دات-آهن یک داربست موردتوجه در زمینه پوشش زخم میباشد که فرآیند بازسازی پوست را به شدت سرعت میبخشد.
مائده فرجی، منظر بانو اثنی عشری اصفهانی، حبیب الله بهاروند، حسن کبیری فرد،
دوره ۱۴، شماره ۵۳ - ( ۱۰-۱۴۰۲ )
چکیده
سابقه و هدف: تخلیص پروتئین با بازده و خلوص بالا چالشی جدی در تهیه پروتئینهای نوترکیب است. این مطالعه یک استراتژی آسان و جدید جهت ساخت و توصیف میکروکرههای مغناطیسی متشکل از یک هسته مغناطیسی پوششدار شده با سیلیکا و یک پوسته پلیوینیلاستات اصلاح شده با ایمینودیاستیکاسید و کمپلکس شده با Ni۲+، ((Fe۳O۴@SiO۲@PVA@IDA-Ni۲+، برای جداسازی و تخلیص پروتئین ارگانوفسفر هیدرولاز (OPH)و پروتئین غشاء خارجی (OmpW) حاوی هیستیدین ارائه می دهد.
مواد و روش ها: نانوذرات در چهار مرحله زیر سنتز شدند: ۱) سنتز نانوذرات وینیل دار ،(۲) پیوند پلی وینیل الکل(PVA) به این نانوذرات، (۳) تبدیل گروه های هیدروکسیل PVA به اسید ایمینودی استیک و (۴) کلات شدن با یونهای نیکل برای تشکیل گروههای کیلیت. خصوصیات ساختاری و شاخصهای فیزیکوشیمیایینانوذرات توسط آنالیزهایFTIR،DLS ، SEM ، TEM،EDX ، TGAو VSM تعیین شد. زیر واحدهای پروتئین نوترکیب(OPH) و OmpW بهصورت نوترکیب بیان شده و تخلیص گردیدند و ساختار آنها مورد تایید قرار گرفت. در این مطالعه ژن کدکننده پروتئین نوترکیب OPH و OmpW در ناقل بیانی pet-۲۶b (+) کلون شدند و در E.coli BL۲۱ (DE۳) به عنوان میزبان بیان و به محیط کشت باکتری ترشح گردیدند. بیان ژن و فرآیندخالصسازی از طریق سدیم دودسیلسولفات-ژلپلیآکریلآمید ( (SDS-Pageو تست برادفورد ((Bradford ارزیابی شد.
یافته ها: طبق نتایج، نانوذرات پلیمری مغناطیسی دارای ساختار کروی و یکنواخت، با خاصیت مغناطیسی بالا، محلهای اتصال فراوان و فرآیند سنتز آسان است. طبق تصاویر SEM قطرمتوسط نانوساختار در محدودهnm ۱۹/۵۶-۶۲/۲۴ مشاهده شد. تشکیل نانوساختار Fe۳O۴@SiO۲@PVA/IDA-Ni۲+ با پیکهای مشخص درCm-۱۱۴۰۵و۱۶۰۰ مربوط به ارتعاش کششی متقارن و نامتقارن گروه O=C−O− و حذف پیک در Cm-۱۱۷۴۰ تأیید شد. این نانوساختار درجه بالایی از بازیابی باندهای پروتئینی بدون توجه به طبیعت پروتئین نشان داد. پروتئینهای OmpW وOPH به عنوان پروتئین نوترکیب با برچسب هیستیدین بیان و با استفاده از نانوساختار نهایی خالص شدند.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج SDS-PAGE، وضوح بالایی در جداسازی پروتئین وجود داشت. نانوساختار سنتز شده دارای حداکثر ظرفیت جذب پروتئین حدود ۲۵/۱ میلیگرم پروتئین در هر میلیگرم نانوذرات میباشد.
زیبا مظفری،
دوره ۱۴، شماره ۵۶ - ( ۷-۱۴۰۳ )
چکیده
سابقه و هدف: در دهه‌های گذشته بهدلیل استفاده و کاربرد روزافزون نانوذرات در بخش‌های مختلف صنعتی نظیر لوازم آرایشی – بهداشتی، افزودنی‌های غذایی و پزشکی (بهعنوان حامل دارویی)، میزان در معرض بودن انسانها در برابر این نانوذرات روبه‌گسترش است. در این مطالعۀ مروری به بررسی سمیّت تولیدمثلی تعدادی از نانوذرات با بررسی مقالات پرداخته شده‌است.
مواد و روش ها: این مطالعه پژوهش‌های مرتبط را در بازۀ زمانی ده ساله از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۳ میلادی بررسی کرده‌است و از پایگاه‌های استنادی پاپ‌مد، گوگل اسکولار، نیچر و ساینس‌دایرکت و الزویر استفاده شده است.
یافته ها: در مطالعات گذشته اثرهای سمیّتی نانوذرات بر روی سیستم‌های مختلف به‌خصوص سیستم تولیدمثلی پی برده شده‌است. به عبارت دیگر نانوذرات میتوانند از سد‌هایی نظیر سد خون – بیضه و غیره به سیستم‌های تولیدمثلی برسند و در آن تجمع یابند.
نتیجه گیری: تجمع نانوذرات در اندام‌های تولیدمثلی با القای گونه‌های فعال اکسیژن و با از بین رفتن سلولهای سرتولی، سلولهای لیدیگ و سلولهای زایا، فولیکولی و گرانولوسای تخمدانی همراه است که به اندام‌هایی نظیر بیضه، تخمدان و رحم آسیب وارد می‌کنند و در نهایت منجر به اختلال در عملکرد دستگاه تناسلی می‌شوند. در مطالعۀ حاضر به بررسی سمیّت تولیدمثلی تعدادی از نانوذرات بر روی اندام‌های تناسلی پرداخته شد.
شبنم اکبری، شیوا خلیل مقدم، مریم قبه، مریم بی خوف تربتی، اشرف سادات شاه ولایتی،
دوره ۱۵، شماره ۵۸ - ( ۱-۱۴۰۴ )
چکیده
سابقه و هدف: مراقبت از زخم‌ها بار مالی قابل‌توجهی بر نظام سلامت جامعه تحمیل مینماید. از مهمترین عوامل کلیدی و مؤثر تأخیر در بهبود زخم، عفونت زخم و سطوح بالای گونه‌های اکسیژن فعال (ROS) میباشد. مطالعۀ حاضر به بررسی سنتز سبز نانوذرات اکسید روی (ZnO NPs) با استفاده از عصارۀ آبی آرتروسپیرا پلاتنسیس (Arthrospira platensis) می‌پردازد.
مواد و روشها: سنتز نانوذرات ZnO با طیفسنجی UV-Vis و FTIR موردبررسی قرار گرفت و درنهایت برای فعالیت ضدباکتریایی به‌روش انتشار در چاهک آگار و فعالیت آنتی‌اکسیدانی با سنجش DPPH آزمایش گردید.
یافته ها: نتایج سنتز بیولوژیکی با استفاده از عصارۀ آبی آرتروسپیرا پلاتنسیس، شکل‌گیری یکنواخت و تشکیل گروههای عاملی مؤثر بر نانوذرات ZnO و اندازۀ متوسط نانوذرات تشکیل‌شده و پایداری ذرات معلّق را توسط طیف‌هایFTIR, UV-VIS, DLS, ZETA Potential تأیید کرد. نانوذرات سنتز شده، فعالیت ضدباکتریاییِ خوبی در برابر باکتری‌های مؤثر در عفونت زخم مانندEscherichia coli (PTCC۱۳۹۹) و Pseudomonas aeruginosa (PTCC۱۴۳۰) را از خود نشان دادند. حداکثر قطر هالۀ عدم‌رشد باکتری E. coli برابر با ۳۲ میلی‌متر در غلظت ۴۰ میلیگرم بر میلی‌لیتر و در غلظت مشابه برای باکتری P. aeruginosa برابر با ۳۴ میلی‌متر برآورد شد. همچنین فعالیت آنتی‌اکسیدانی نانوذرات سنتز شده، بیشترین مهار رادیکال آزاد DPPH با میزان ۶۰/۶۶ درصد در غلظت ۲۵/۹ میلیگرم بر میلی‌لیتر را نشان داد.
نتیجه‌گیری: استفاده از چنین روش بیولوژیکیِ ساده و مقرون‌به‌صرفه‌ای میتواند الگوی جایگزینِ مناسبی برای سنتز نانومواد در مقیاس بزرگ باشد، همچنین از نانوذرات سنتز شده به این روش میتوان در تسریع روند بهبود زخم استفاده نمود.
