سابقه و هدف: امروزه استفاده از نانوحامل ها در دارورسانی هدفمند عوامل درمانی، بسیار مورد توجه است .نانوذرات و به طور خاص نانوذرات طلا یک گزینه ی مناسب برای انتقال مواد مختلف به اهدافشان هستند. امروزه توجه زیادی به استفاده از سیستم های بیولوژیک مانند استفاده از میکروارگانیسم ها در تولید نانوذرات با کاربرد های جدید وجود دارد. بیوسنتز و اجتماع نانومواد با استفاده از سیستم های بیولوژیک پاک، سازگار با محیط زیست و غیرسمی در مقایسه با روش های سنتز شیمیایی نانوذرات به عنوان روش های سبز شناخته شده اند.

مواد و روش ها: در این تحقیق از باکتری استافیلوکوکوس اورئوس جهت بیوسنتز نانوذرات طلا استفاده شد و سپس اثرات آنتی باکتریال و سیتوتوکسیسیته ی این نانوذرات سنتز شده مورد بررسی قرار گرفتند.

یافته ها: نانوذرات طلای کاملا کروی با میانگین سایز ۲۵ نانومتر سنتز شدند. با استفاده از روشMTT  غلظت های مختلف نانوذرات طلا مورد بررسی قرار گرفت و در تمامی غلظت ها بیش از نیمی از سلول ها زنده باقی ماندند. هم چنین تست های میکروبی MIC(حداقل غلظت مهارکنندگی) وMBC(حداقل غلظت کشندگی) نانوذرات طلا برای باکتری انتروکوکوس فاسیوم مقاوم به ونکومایسین گذاشته شد که در تمامی غلظت ها نانوذرات سبب مرگ باکتری ها شدند.

نتیجه گیری: با استفاده از نانوذرات طلا مقاومت به ونکومایسین در انتروکوک های مقاوم به ونکومایسین(VRE) از بین رفت.

سرطان ریه شایع ترین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در جهان می باشد و سالانه بیشتر از یک میلیون نفر به علت ابتلا به این بیماری جان خود را از دست می دهند. این سرطان به دو گروه اصلی به نام های سرطان ریه با سلول های غیر کوچک (NSCLC) و سرطان ریه با سلول های کوچک (SCLC) تقسیم می شود این دو گروه در خصوصیات بسیاری از جمله رفتارهای بیولوژیک، پاسخ به درمان و تغییرات ژنتیکی متفاوت هستند. مقاومت به درمانهای مرسوم (شیمی درمانی) مخصوصا در بیماران مبتلا به نوع NSCLC، یکی از چالش های عمده در پروسه درمانی این بیماری است. بنابراین ابداع روشهای درمانی جدید برای افزایش میزان بقا و بهبود شرایط بیماران ضروری است و ترکیبی از روشهای مختلف می تواند بازدهی درمانی را ارتقا بخشد. استفاده از RNA تداخلگر (siRNA) پتانسیل درمانی بسیاری برای درمان یا پیشگیری از بیماری های ریوی دارد. زمانی که مولکول siRNA وارد سلول هدف شود می تواند بیان ژن خاصی را مهار کند و اثرات درمانی دلخواه ما ایجاد شود. اما بزرگترین محدودیت این تکنیک که بزرگترین مانع بین مطالعات آزمایشگاهی و بالین می باشد انتقال آن به درون سلول است. یک سیستم انتقال ایده آل می تواند از siRNA در مقابل تجزیه آنزیمی محافظت نموده و فرار آن از آندوزوم سلول را نیز تسهیل کند در عین حال سمیت کم و یا قابل چشم پوشی دارد. درحال حاضر مطالعات کمی به منظور فرمولاسیون siRNA برای سیستم تنفسی وجود دارد که امید می رود در آینده ارتقا یابد این مقاله مروری ضمن معرفی سرطان ریه و siRNA به عنوان یک راهکار درمانی جدید، به بررسی چالش های انتقال siRNA به سلول های ریه با استفاده از حامل های غیر ویروسی می پردازد. به علاوه تعدادی از نانوحامل ها با پایه لیپیدی، پلیمری و پپتیدی برای انتقال siRNA به سیستم تنفسی را مورد مطالعه قرار داده است.