سابقه و هدف: هدف از این مطالعه چند مرکزی، تعیین حساسیت دارویی  ایزوله های مختلف نوکاردیا های جدا شده از نمونه های  بالینی بود.

 مواد و روش ها: تعداد یک صد و بیست و هفت بیمار مبتلا به نوکاردیوز از ۵ استان کشور وارد این مطالعه شدند. تشخیص مولکولی گونه نوکاردیا با استفاده از تجزیه و تحلیل توالی S rRNA ۱۶ انجام شد. تست حساسیت ضد میکروبی بر اساس  توصیه موسسه استاندارد آزمایشگاهی و بالینی انجام شد.

یافته ها: ۳۵ ایزوله N. cyriacigeorgica ، ۳۰ ایزوله  N. asteroids ، ۲۶ ایزوله N. farcinica ، ۱۲ ایزوله N. otitidiscaviarum و ۱۰ایزوله  N. abscessus  در این بررسی مورد مطالعه قرار گرفتند. همه باکتری های جداشده حساس به لینوزولید بودند. تمام ایزوله های N. cyriacigeorgica ،N. asteroids ، N. otitidiscaviarum، N. abscessus جدا شده به تری متوپریم سولفامتوکسازول حساس بودند، در حالیکه ۸% از ایزوله های N. farcinica جداشده به این دارو مقاوم بودند. همه N. otitidiscaviarum جدا شده به ایمی پنم بسیار مقاوم بودند، اما N. cyriacigeorgica ، N. asteroids ، N. farcinica، N. abscessus تنها در حد متوسط مقاوم بودند.

نتیجه گیری: الگوهای حساسیت با متفاوت شدن گونه های نوکاردیا تغییر کردند. مقاومت به تری متوپریم سولفامتوکسازول در ایران پایین بود و نتایج این مطالعه نشان داد که این دارو همچنان می تواند به عنوان داروی  خط اول درمان استفاده شود. لینوزولید نیز به خوبی نوکاردیا را پوشش می دهد و می تواند یک عامل خط دوم باشد.

سابقه و هدف:به طور سنتی  Nocardia asteroides  گونه غالب مسبب نوکاردیوز در نظر گرفته میشود. شناسایی ایزوله ها بدست آمده با استفاده از تکنیک های مولکولی نشان میدهند که جنس ها در معرض پیچیدگی طبقه بندی قابل توجه ای قرار دارند و شناسایی پایه فنوتیپی می تواند مبهم باشد. هدف از این مطالعه بررسی توزیع گونه های نوکاردیا سویه های عمدتا بهبود یافته از بیماران مشکوک به سل، در طول دوره سه ساله بود (۱۳۸۸-۱۳۹۱).

مواد و روش ها: ایزوله های بالینی در سطح گونه با استفاده از تست های فنوتیپیک و روش ژنوتیپی شامل تجزیه و تحلیل  توالی های تک و چند ژنی (MLSA) از ژن gyrB  ,  ۱۶S rRNA و secA۱ شناسایی شدند.

یافته ها:نوکاردیوز در این مطالعه در ۴۶  بیمار تشخیص داده شد. شایع ترین حالت زمینه ای پیوند عضو (۶ نفر؛ ۱۳٪)، سرطان (۶ نفر؛ ۱۳٪)، ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) (۶ نفر؛ ۱۳٪)، بیماری های ریوی مزمن غیر عفونی(۵ نفر؛۱۰,۸ ٪) و سل (۴ نفر؛ ۸.۷٪) شد. درگونه های نوکاردیا بدست آمده از ۴۶ نمونه مختلف بالینی، شایع ترین نوع لاواژ برونکوآلوئولار (BAL) (۴۳,۵٪) بود. یازده گونه مختلف از نوکاردیا از بیماران شناسایی شد:  
asteroides N. (۱۲ ایزوله) ، cyriacigeorgica N. (۹ ایزوله) ، farcinica N. (۷ ایزوله) ، wallacei N. (۶ ایزوله) ، N. carnea (۳ ایزوله) ، N. otitidiscaviarum (۳ ایزوله) ،  N. abscessus (۱ ایزوله) ، N. arthritidis (۱ ایزوله) ،  N. kruczakiae (۱ ایزوله) ،  N.nova( ۱ایزوله) و N. veteran ( ۱ایزوله).

نتیجه گیری: عفونت ناشی از گونه های نوکاردیا به نظر می رسد شایع تر از انتظار عمومی باشد.مطالعه حاضر شواهد بیشتری را ارائه می کند که گونه های نوکاردیا  قادر به ایجاد طیف گسترده ای از بیماری های انسانی در افراد سالم و بیماران دارای نقص ایمنی هستند. MLSA یک روش قابل اعتماد برای شناسایی گونه های دقیق از نوکاردیاهای ایزوله شده است و برای استفاده های معمول در آزمایشگاه بالینی بیشتر امکان پذیر خواهد بود.