جستجو در مقالات منتشر شده


۴ نتیجه برای گندم

مهران فلک ناز، علی اشرف مهرابی، دانیال کهریزی، علی اصغر نصراله نژاد، خیراله یاری،
دوره ۳، شماره ۹ - ( ۱۱-۱۳۹۱ )
چکیده

سابقه و هدف : پروتئین‌های LEA اولین بار در گندم و پنبه به عنوان پروتئین‌های تجمعی در اواخر دوره جنینی شناسایی و مطرح شدند. بیشتر دسته بندی‌های عمومی ژن‌های LEA به وسیله استنباط از ساختار دمین های پروتئینی یا ویژگی های شیمیایی بدست می‌آید. روش‌های بیو انفورماتیکی روش‌های مفیدی برای مطالعه ژنوم در شرایط خارج آزمایشگاهی می‌باشند.

مواد و روشها : در این تحقیق جهت مطالعه ژن Wdhn۱۳ پروتئین های LEA درگونه های مختلف گندم از ۸ گندم زراعی و وحشی(شامل سرداری، نان گنبد، دوروم شوش، دورورم بروجرد، اورارتو، دیکوکوئیدز،‌ تائوشی و اسپلتوئیدز) استفاده شد و توالی بدست آمده از آنها با تنها توالی ژن Wdhn۱۳ مربوط به گندم نان در پایگاه اطلاعاتی NCBI از طریق نرم افزار های بلاست، CLC و داروین مقایسه شد

یافته ها: نتایج آنالیز نشان داد که توالی ژن Wdhn۱۳ در گندم سرداری با توالی ژن Wdhn۱۳ مربوط به گندم نان موجود در NCBI بیشترین شباهت و توالی ژن Wdhn۱۳ در گندم اورارتو کمترین شباهت را با توالی ژن Wdhn۱۳ مربوط به گندم نان موجود در NCBI دارد. علت این تفاوت هم تغییرات در اسید های آمینه بر اساس تغییرات در توالی DNA نمونه ها می باشد. همردیفی از طریق نرم افزار BLAST و درخت فیلوژنتیکی رسم شده بر اساس الگوریتم UPGMA نیز موید این نتیجه بودند. همچنین درخت فیلوژنتیکی رسم شده سیر تکاملی منطقی را در ارتباط با این ژن برای اشتقاق گونه های دیپلوئید، تتراپلوئید و هگزاپلوئید از یکدیگر نشان داد. جدول فاصله توالی ها نیز موید این بود که نتایج BLAST و درخت فیلوژنتیک بر هم منطبق می باشند

نتیجه گیری : نتایج این تحقیق نشان داد که با توجه به تکثیر ژن مورد نظر بر روی ژنوم های دیپلوئید اورارتو( AA ) و گونه های تتراپلوئید و هگزاپلوئید شامل ژنوم AA و عدم تکثیر برروی گونه های اسپلتوئیدز ( BB ) و تائوشی( DD ) می توان نتیجه گرفت که ژن Wdhn۱۳ بر روی ژنوم AA گندم قرار دارد.


مهران فلک ناز، علی اشرف مهرابی، دانیال کهریزی، علی اصغر نصراله نژاد، خیراله یاری،
دوره ۳، شماره ۱۱ - ( ۶-۱۳۹۲ )
چکیده

سابقه و هدف: ژن Wdhn۱۳ کد کننده پروتئین های گروه ۲ LEA می باشد. پروتئین های LEA اولین بار در گندم و پنبه به عنوان پروتئین های تجمعی در اواخر دوره جنینی شناسایی و مطرح شدند. ساختار اولیه پروتئین های LEA شامل دمین های اولیه باردار و بدون بار از آمینواسید های قطبی باقی مانده اما غیرآبدوست می باشد، که دلالت برآبدوست بودن پروتئین‌های LEA دارد.

مواد و روشها: در این تحقیق روابط فیلوژنتیکی و بیوانفورماتیکی ژن Wdhn۱۳ در ۸ گونه گندم مطالعه شد و جهت آنالیز های مولکولی ۳ آنزیم برشی: HindIII با سایت برشی aagctt، AluBI با سایت برشی agct و TaqI با سایت برشی tcga استفاده شد و توسط نرم افزار بیولوژیکی CLC به صورت Insilco و در شرایط خارج آزمایشگاهی به توالی ها اعمال شد.

یافته ها: نتایج حاصل از آنالیزهای فیلوژنتیکی بر اساس الگوریتم UPGMA نشان دهنده این موضوع بود که گندم های مورد بررسی از لحاظ این ژن در۳ گروه قرار دارند.که گروه اول شامل ۴ رقم گندم نان(توالی موجود در NCBI)، گندم سرداری، گندم دوروم شوش و گندم دوروم بروجرد، گروه دوم شامل ۱رقم وحشی اورارتو و گروه سوم شامل ۲ رقم نان گنبد و دیکوکوئیدز بودند.

 نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نمایانگر ارتباط ویژه و نزدیکی بعضی گونه های مورد مطالعه بود.


اله یار کمری،
دوره ۱۲، شماره ۴۶ - ( ۱-۱۴۰۱ )
چکیده

سابقه و هدف: خصوصیت دگرآسیبی گیاهان عامل مهمی در تولید علف­کش طبیعی است.در این مطالعه به اثرات دگرآسیبی میکروبی عصاره آبی گیاه دارویی رازیانه بر فاکتورهای جوانه­زنی چمن گندمی پرداخته شد.

مواد و روش­ها: در این پژوهش آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی، در ۴ تیمار و ۳ تکرار انجام شد. تیمارهای این آزمایش شامل ۴ غلظت متفاوت از عصاره آبی رازیانه (۰،۵، ۱۰،۱۵ درصد) بودند. پارامترهای اندازه­گیری شده شامل درصد جوانه­زنی، وزن تر گیاهچه، فعالیت آنزیم­های آلفا آمیلاز، کاتالاز و غلظت مالون دی آلدئید بود.

یافته­ها: نتایج نشان داد که اثر تیمارهای آزمایش بر تمامی صفت­های اندازه­گیری شده چمن گندمی در سطح احتمال یک درصد معنی­دار بود. بیش­ترین تأثیر منفی بر درصد جوانه­زنی چمن گندمی در غلظت ۱۵ درصد عصاره رازیانه و بالاترین درصد جوانه­زنی هم در تیمار شاهد مشاهده شد که با تیمار ۵ درصد تفاوت معنی­داری نداشت. با افزایش غلظت رازیانه، وزن گیاهچه چمن گندمی نیز کاهش یافت. بیش­ترین وزن تر در شاهد (۱۱/۰) و کم­ترین آن در غلظت ۱۵درصد رازیانه (۰۶/۰) مشاهده شد. بیش­ترین و کم­ترین میزان فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز به ­ترتیب در تیمار شاهد (۵۳/۴ نانو مول بذردر دقیقه) و عصاره ۱۵ درصد رازیانه (۶۷/۱ نانو مول بذر در دقیقه) مشاهده شد. بیشترین غلظت مالون دی آلدئید بافت گیاهچه در عصاره ۱۵ درصد به میزان۹۳%(نانو مول بر گرم وزن ترگیاهچه) مشاهده شد. کاهش فعالیت آنزیم آنتی اکسیدانت کاتالاز تحت تأثیر افزایش غلظت عصاره رازیانه شد.اگرچه کم­ترین میزان فعالیت این آنزیم در غلظت ۱۵ درصد (۳۳/۴ میلی­گرم جذب در دقیقه) مشاهده شد ولی این تیمار با تیمار غلظت ۱۰درصد (۴۷/۴ میلی­گرم جذب در دقیقه) تفاوت معنی­دار نداشت.
نتیجه­ گیری: با توجه-به نتایج به­دست آمده می­توان گفت با افزایش میزان غلظت عصاره رازیانه غلظت مالون دی آلدئید نیز افزایش معنی­داری یافت. به­عبارتی دیگر کاهش فعالیت آنزیم کاتالاز تحت تأثیر ترکیب­های آللوپاتیک منجر به تخریب غشاء سلولی، افزایش غلظت مالون دی آلدئید و کاهش فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز شد.
 
الهه دوخه، علیرضا ایرانبخش، ایرج مهرگان، رحیم احمدوند، مصطفی عبادی،
دوره ۱۳، شماره ۵۱ - ( ۴-۱۴۰۲ )
چکیده

چکیده
سابقه و هدف: قارچ‌های میکوریزا آربوسکولار (AMF) سازگاری و تحمل به تنش را در گیاه همزیست بهبود می‌بخشند. در شرایط تنش کم‌آبی، همزیستی میکوریزایی با تغییر در الگوی بیان ژن‌های گیاه میزبان همراه است. بررسی پروفایل بیانی القا شده توسط میکوریزا در گیاه میزبان، برای درک مکانیزم مولکولی افزایش مقاومت به کم‌آبی ضروری است. این پژوهش با هدف مطالعه ترانسکریپتومی ریشه گندم، به منظور شناسایی مکانیزم‌های مولکولی‌ تحمل به کم‌آبی با واسطه میکوریزا انجام شد.
مواد و روش ­ها: در تحقیق حاضر، الگوی ترانسکریپتوم ریشه گندم نان Triticum aestivum (رقم چمران) تلقیح شده با قارچ میکوریزا آربوسکولار Funneliformis mosseae در ۴ تیمار: گیاهان تلقیح شده با میکوریزا در شرایط کم‌آبی (AMF+/WD)، گیاهان تلقیح ­شده با میکوریزا در شرایط آبیاری نرمال (AMF+/Ctrl)، گیاهان تلقیح نشده تحت شرایط کم‌آبی (AMF-/WD) و گیاهان تلقیح‌ نشده در شرایط آبیاری نرمال (AMF-/Ctrl) بررسی شد. پـس از بررسی کیفی و کمی و ساخت کتابخانه cDNA ، تعیین توالی RNA انجام شد و داده‌های حاصل از RNA-Seq توسط نرم‌افزارهای مربوطه آنالیز گردید.
یافته ­ها: در مجموع ۲۳۵ ژن با بیان افتراقی (DEGs) از ۴ مقایسه شناسایی شد. بر‌اساس تجزیه و تحلیل نمودار Venn، ۷۰ ژن شناسایی شد که به­طور انحصاری در شرایط تنش کم‌آبی توسط AMF القاء می‌شوند.
بحث: تجزیه و تحلیل GO و KEGG نشان داد ژن‌های دارای بیان افتراقی (DEGs) در مسیرهای مختلف و متعددی مشارکت دارند. بیشترین تعداد (DEGs) در مسیرهای بیوسنتز و شکل‌گیری دیواره سلولی، تنظیم ردوکس سلولی و تنظیم اسمزی نظیر بیوسنتز پرولین، شناسایی شدند.
نتیجه­گیری: این نتایج نشان می‌دهد میکوریزا با اعمال تنظیمات دقیق، بیان ژن‌های کلیدی پاسخ‌ به استرس در ریشه گیاه را تغییر می‌دهد و بر ظرفیت سازگاری گیاه گندم در طول کمبود آب می‌افزایدمی‌فزمد. از این ژن‌ها می‌توان در برنامه‌های اصلاحی و مهندسی ژنتیک گندم جهت بهبود تحمل به کم‌آبی استفاده کرد.

 





صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله تازه های بیوتکنولوژی سلولی - مولکولی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | New Cellular and Molecular Biotechnology Journal

Designed & Developed by : Yektaweb