سابقه و هدف: در مبتلایان به بدخیمی های با منشأ خونی احتمال افزایش بروز بیماری های عفونی می باشد که ناشی از دو عامل عمده است؛ عامل نخست سرکوب ایمنی ناشی از مصرف داروهای کموتراپی و عامل دوم ضعف ایمنی ناشی از نقص عملکرد سلول های ایمنی می باشد. از جمله عفونت هایی که این بیماران، مستعد ابتلا به آن ها هستند، انواع مختلف عفونت های فرصت طلب به ویژه عونت های مایکوباکتریایی می باشند. بر همین اساس با توجه به اهمیت موضوع در این مطالعه به بررسی موارد عفونت های مایکوباکتریوم در مبتلایان به بدخیمی های با منشأ خونی با استفاده از کشت آسپیره مغز استخوان و تست PCR در نمونه خون کامل و آسپیره مغز استخوان پرداخته شد.

موا د و روش ها: این مطالعه به صورت یک بررسی مشاهده ای (Observational) توصیفی – تحلیلی (Descriptive-Analytical) مقطعی (Cross-Sectional) انجام شده است. حجم نمونه مورد بررسی شامل ۹۶ بیمار مبتلا به بدخیمی های با منشأ خونی بود که به بیمارستان شریعتی تهران مراجعه نموده بودند.

یافته ها: کشت مغز استخوان در ۱۰ نفر (۴/۱۰ درصد) از بیماران مثبت بود که هیچ یک مایکوباکتریوم نبودند و پنج مورد آلودگی، دو مورد آسپرژیلوس، یک مورد استرپتومایسس و دو مورد بروسلا مشاهده شد. البته در PCR ۳ بیمار (۱/۳ درصد) از نظر مایکوباکتریوم مثبت بودند. سن بیماران، جنسیت آن ها، نوع بدخیمی و نیز دریافت پیوند مغز استخوان در بیماران تأثیری در مثبت بودن نتایج PCR نداشتند (P > ۰,۰۵).

نتیجه گیری: در مجموع  بر اساس یافته های حاصل از این مطالعه و مقایسه آن ها با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه چنین استنباط می شود که

بررسی و غربالگری از نظر عفونت های مایکوباکتریایی در مبتلایان به بد خیمی های با منشأ خونی باید به صورت دوره ای انجام گردد.

 Aim and Background. Since chemical control of corn common smut disease to be unsuccessful (that its agent is Ustilago maydis), screening of resistance hybrids to smut disease is necessary for maize breeding.

 Materials and Methods. In this study, ۸۹ single crosses hybrids including ۶۰ single crosses derived from hybridization of ۲۰ S۶ inbred lines as female parents and ۳ S۶ commercial elit testers (K۱۸,K۱۹,K۱۲۶۴/۵-۱) as male parent and ۲۹ new hybrids were evaluated in a RCBD with ۲ replications in Agriculture and Natural Resources Center of Khorasan Razavi Province in ۲۰۰۸. The measured traits were leaf no. above ear, total leaf no., plant height, ear height, anthesis and silking date, anthesis silking-interval(ASI), spore injection time, leaf and stulk disease, ear length, ear diameter, row no./ ear, kernel no./ row, physiological maturity, infected plant percentage, tassel disease percentage, percentage and severity of smut traits, grain hector liter weight and moisture.

Results. The ANOVA showed significant differences among test crosses in leaf no. above ear, total leaf no., plant height, ear height, anthesis and silking date, anthesis silking-interval(ASI), spore injection time, stem and leaf disease, ear length, ear diameter, row no./ear, kernel no./row, physiological maturity (p<۰,۰۱), and leaf and stem disease (p<۰.۰۵). the correlation analysis showed significant positive relations between grain moisture and smut infection percentage (۰.۶۸ **) and diseases severity (۰.۶۳**), but we observed negative significant relation between grain hectoliter weight with deasease severity (-۰.۶۵**) and smut infection percentage (-۰.۶۹**).

Conclusions. Also, Line×tester analysis for related traits of smut resistance showed significant variance for infected stem and leaf and infected plant no. that for these traits only additivity gene effect were significant.

سابقه و هدف: لاکتوباسیل ها متشکل از ارگانیزم های گرم مثبت، کاتالاز منفی، بدون اسپور و میله ای شکل هستند و بیش از ۹۰ گونه از این باکتری شناخته شده است. سوش های متعددی از لاکتوباسیل های پروبیوتیک در طیف وسیعی از محصولات غذایی انسان ها وجود دارند. ظرفیت های پروبیوتیکی وابسته به سوش می باشند، انتخاب متدهای قابل اطمینان برای شناسایی لاکتوباسیل ها از اهمیت خاصی برخوردار است با توجه به وقت گیر بودن و ابهام آمیز بودن روش های بیوشیمیایی، روش های مولکولی مناسب تر و دقیق تر بوده و جایگزین روش های قبلی شده اند. هدف از این تحقیق، شناسایی لاکتوباسیل های جداشده از محصولات لبنی سنتی ایران با استفاده از مارکرهای RAPD به عنوان یک ابزار موثر در طبقه بندی لاکتوباسیل ها و بررسی تنوع ژنتیکی در سویه های جدا شده می باشد.

مواد و روش ها: در این مطالعه ۲۰ ایزوله از محصولات لبنی مختلف جدا شدند و پس از کشت بر روی محیط اختصاصی MRS استخراج DNA از باکتری ها انجام شد و برای بررسی تنوع ژنتیکی از مارکرهای RAPD استفاده شد.

یافته ها: از ۲۰ پرایمر به کار رفته در این تحقیق، ۱۹ پرایمر باندهای قابل کد گذاری ایجاد کردند. تعداد کل باندهای تکثیر شده توسط کل پرایمرها، ۲۲۵ عدد برآورد شد که شامل ۲۱۹ باند پلی مورف، ۶ باند مشترک و ۶۳ باند اختصاصی بود. توسط نرم افزار NTSYS-PC ماتریس تشابه بر اساس ضریب Jaccard برای ژنوتیپ ها محاسبه شد. سپس گروه بندی ایزوله ها با روش UPGMA و NJ توسط نرم افزار NTSYS-PC انجام گرفت و نتایج یکسان و مشابهی از مقایسه گروه بندی با دو روش مختلف حاصل شد.

نتیجه گیری: بر اساس ماتریس تشابه k۲l۳ و y۱m۴ بیشترین تشابه ژنتیکی را با یکدیگر نشان دادند و در هر دو دندروگرام با هم در یک گروه قرار گرفتند. در گروه بندی براساس روش UPGMA دو شاخه اصلی A و B وجود داشت. شاخه اصلی A به دو زیر گروه با ژنوتیپ های c_۶m_۳،y_۱l_۴، y_۲f_۳و c_۱d_۲ و شاخه اصلی B نیز به دو گروه با ژنوتیپ های c_۲h_۱، d_۳b_۱، y_۲c_۴، k_۲l_۳،y_۱m_۴ و p تقسیم شدند.

سابقه و هدف: هپاتیت B، بیماری بسیار خطرناکی است که به صورت اندمیک در بسیاری از مناطق جهان مشاهده می شود.ویروس هپاتیت   (HBV) نسبت به یک سری داروهای ضد ویروسی از جمله لامیوودین حساس بوده (%۹۸)، بطوری که به نواحی خاصی از آنزیم DNA پلی مراز ویروس متصل می گردد و مانع عمل ترانس کریپتاز معکوس و همانند سازی DNA ویروسی می شود. در اثر مصرف طولانی مدت دارو، جهشی در موتیف YMDD در دومین C ژن پلیمراز ویروس ایجاد می شود که سبب مقاومت ویروس نسبت به این دارو می گردد. در این مطالعه به منظور شناسایی سریع تر و دقیق تر موتاسیون YMDD و بنابر اهمیت شیوع موتاسیون فوق، جهت مقاومت ویروس نسبت به دارو، از طرفی ارتباط بین این تغییر ژنومی با پیشرفت بیماری های کبدی و اثر آن بر روی سیر بیماری زایی و پاسخ به درمان، روش LCR مورد استفاده قرار گرفت.

مواد و روش ها: در این مطالعه، ۶۲ نمونه حاصل از Nested PCR ژن پلی مراز ویروس HBV از طریق تکنیک LCR مورد بررسی قرار گرفت. سه جفت الیگونوکلئوتید bp ۲۶-۲۱ برای ناحیه YMDD هم برای نمونه نرمال و هم برای نمونه موتان طراحی گردیدکه سبب تکثیر ناحیه bp ۴۷ شد.

یافته ها: از ۶۲ نمونه مورد بررسی، ۵۱ نفر (۲۵/۸۲%)، بدون موتاسیون در ناحیه YMDD و ۱۱ بیمار (۷۴/۱۷%) دارای موتاسیون در ناحیه فوق بودند.

نتیجه گیری: بررسی نتایج حاصل از LCR نشان دادکه در بیماران هم نوع وحشی و هم نوع موتان HBV وجود دارد در نتیجه برای بررسی وجود یا عدم وجود موتاسیون از الیگونوکلئوتیدهای موتان استفاده شد. نتایج حاصل از روش LCR مطابقت کامل با نتایج حاصل از تعیین توالی نشان داد.

سابقه و هدف: جنس اسپرس با نام علمی Onobrychis متعلق به خانواده Fabaceae و بزرگترین جنس قبیله طایفه  Hedysareae  می باشد که ۲۷ گونه آن انحصاری ایران است.

مواد و روش ها: در تحقیق حاضر ویژگی های دانه گرده ۱۱ تاکسون از جنس اسپرس به کمک میکروسکوپ الکترونی نگاره (SEM) مورد بررسی قرار گرفت.

یافته ها: نتایج نشان داد که دانه های گرده مورد بررسی از نوع سه شیاری، پرولیت و پرپرولیت می باشند. در آن ها اکتوکولپی طویل، کم عمق یا عمیق و در قطبین باریک شده و غشاء شیار (colpi) با گرانول های ریزو درشت پوشیده شده است. تزئینات سطح اگزین از نوع مشبک (reticulate) و لومن از نظر اندازه متفاوت است. از دید استوایی دانه گرده از نوع کشیده، بیضوی بوده و از دید قطبی کروی و یا سه وجهی لب گرد می باشند. براساس اندازه، شکل از دید قطبی و استوایی، و تزئینات سطح اگزین دانه های گرده مورد بررسی به یک گروه تقسیم شدند.

نتیجه گیری: مطالعات ریخت شناسی دانه گرده امکان تشخیص و تفکیک گونه ها را فراهم می کند.

  تداخل ژنی یک وسیله مهم دفاعی در زیست شناسی مولکولی و به خصوص در ارگانیسم های رده پایین است که در آن قطعات مشخصی از RNA دو رشته ای در بیان یک ژن خاص مداخله می کنند. تداخل RNA اخیرا به عنوان یک تکنیک آزمایشی موفق به منظور تعیین عملکرد ژن ها از طریق تخریب ژن ها در مدل های موجودات به کار رفته است. اهمیت RNA دو رشته ای به عنوان یک هدف یا واسطه ساختار کلیدی است که تمام مسیر های خاموشی RNA را در تمام موجودات مختلف به هم مرتبط می کند. تداخل RNA متد مهمی است که تنها روی تعداد اندکی از مولکول های دو رشته ای RNA در هر سلول برای خاموشی بیان ژن ها به کار می رود و در حال حاضر یکی از برجسته ترین موضوعات بیولوژی مولکولی است. توانایی قابل توجه دستکاری خاموشی RNA ، طیف وسیعی از کاربرد بیوتکونولوژی را در بیولوژی مولکولی و ژن درمانی در موجودات فراهم کرده است. این تکنولوژی قادر است ویروس های القا کننده خاموشی را به عنوان ابزاری مناسب جهت مطالعات ژنتیک کاربردی به کار برد. تکنیک تداخل RNA ، با انجام تحقیقات گسترده رو به تکامل است. در این مقاله مکانیسم تداخل RNA ، مسیرهای موجود در آن و همچنین تکنیک RNA درمانی مورد بررسی قرار گرفته اند.

سابقه و هدف: اندومتریوزیس یک اختلال ژنیکولوژی شایع است که اطلاعات کمی در موردش وجود دارد. این بیماری با وجود بافت اندومتریال رحمی، در فضای بیرون رحمی مشخص می ‌ شود و عمدتاً با درد شدید لگن و یا نازایی همراه ست. ما فرض کردیم که عفونت های ویروسی آندومتر نظیر Human Papillomavirus ) HPV )، می ‌ توانند توانایی تهاجم لایه بازال را خصوصاً همراه با بدرون برگشتگی قاعدگی بداخل شکم یا درون عضلات رحمی افزایش دهند.

مواد و روش ها: در این تحقیق ۴۶ بلوک پارافینی اندومتریوزیس و۵۰ بلوک پارافینی نرمال اندومتر به عنوان شاهد انتخاب شدند. پس از استخراج DNA ، همه نمونه ‌ ها برای حضور ژن بتاگلوبین بررسی شده و نمونه ‌ های مناسب برای حضور ژن L ۱ HPV- Common‌ با ( PCR ( Polymerase Chain Reaction جستجو شدند.

یافته ها: HPV بوسیله PCR در ۱۱ مورد از ۴۳ (۵۸/۲۵ % ) نمونه بافت اندومتریوزیس و ۷ مورد از ۴۳ (۲۷/۱۶ % ) نمونه بافت اندومتر شناسایی شد. در مجموع از ۸۶ نمونه، ۱۸ مورد (۹۳/۲۰ % ) با مارکرهای عمومی HPV مثبت بودند.

نتیجه گیری: عفونت HPV در ضایعات اندومتریوزیس مشابه بافت های کنترلی بوده و از گسترش ویروس بوسیله سلول های اندومتر آلوده به HPV از طریق بدرون برگشتگی قاعدگی حمایت می ‌ کند. بخاطر ارتباط HPV با سرطان ها، پایداری عفونت HPV در ضایعات اندومتریوزیس نیز می ‌ تواند به پیشرفت بدخیمی کمک نماید.

سابقه و هدف. بروسلا یک کوکوباسیل گرم منفی می باشد که میزبانهای آن شامل انسان، گاو، بز و گوسفند می باشد. بروسلا از طریق شیر و فراورده های لبنی انتقال یافته و در انسان سبب ایجاد تب مالت می شود. روشهای سرولوژیک تشخیص بروسلا از حساسیت و دقت کافی برخوردار نبوده و دارای نتایج مثبت و منفی کاذب فراوانی می باشند. هدف از این مطالعه بررسی کارایی تکنیک همی نستد PCR جهت تشخیص بروسلا در نمونه های شیر و پنیر می باشد.

مواد و روشها. در این مطالعه ۱۵ نمونه شیر خام ، ۱۵ نمونه پنیر پاستوریزه و ۱۵ نمونه پنیر سنتی از سطح استان تهران جمع آوری گردید. DNAی نمونه ها به وسیله کیت DNP استخراج گردید. پس از بهینه نمودن راند اول و دوم تست PCR، حساسیت و اختصاصیت آن مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس تمامی نمونه ها به وسیله تست PCR بهینه شده مورد بررسی قرار گرفتند.

یافته ها. محصول آمپلیکون تکثیر یافته در محصول اول PCR ،۴۴۳ جفت باز و در محصول دوم ۲۲۵ جفت باز بود. حساسیت تست PCR بهینه شده تا ۱۰۰ پارتیکل تعیین گردید. از ۱۵ نمونه شیر خام،۱۰ نمونه PCR مثبت، از ۱۵ نمونه پنیر پاستوریزه ۶ نمونه و از ۱۵ نمونه پنیر سنتی ۸ نمونه PCR مثبت شدند.

نتیجه گیری . با توجه به نتایج بدست آمده ، تست PCR مورد بررسی در این مطالعه از حساسیت و دقت بسیار بالایی نسبت به روشهای متواتر برخوردار بوده، همچنین به نظر می رسد ضرورت استفاده از روشهای مولکولی به عنوان یک روش تاییدی جهت تشخیص بروسلا در کنار روشهای متداول غربالگری اجتناب ناپذیر می باشد.

سابقه و هدف. مخاطرات ژنوتوکسیسیتی ( سموم تاثیر گذار بر روی ژن ها ) یکی از نگرانی‌های سازمان‌های محافظ محیط زیست می‌باشد. ژنوتوکسین ها موادی هستند که باعث بوجود آمدن تغییرات قابل توارث در ماده ژنتیکی سلول های جنینی، اسپرماتوسیت ها و اووسیت ها، می شوند. با توجه به اینکه چنین مخاطراتی ممکن است از آب‌ ناشی شود، برای ارزیابی آن‌ها انجام آزمون‌های آزمایشگاهی آب با استفاده از ارگانیسم‌هایی که در این محیط زندگی می‌کنند، ضروری می‌باشد. این مقاله اثرات ژنوتوکسیسیتی در محیط‌های آبی را روی لاروهای گونه آمفی‌بین زنوپوس لاویس بررسی می‌کند.

مواد و وروش ها. زنوپوس لاویس گونه ای از قورباغه آبزی آفریقای جنوبی از جنس زنوپوس است که دارای ۱۲ سانتی متر طول با سر و بدن مسطح بدون گوش و زبان خارجی می باشد. ارگانیسم‌های مورد آزمون در مدت ۱۲ روز در معرض محدوده‌ای از غلظت‌های نمونه تحت آزمون قرار می‌گیرند. یک کنترل بدون نمونه ( کنترل منفی ) و یک کنترل با یک ماده مرجع ژنوتوکسیک ( کنترل مثبت ) در شرایط یکسان به‌طور موازی مورد آزمون قرار می‌گیرند.

یافته ها. با استفاده از کنترل مثبت، کیفیت معرف بیولوژیکی بررسی و آزمون تائید می‌شود. میزان گلبول‌های قرمز با میکرونوکلئی‌ برای هر غلظت از نمونه تحت آزمون و برای محلول‌های کنترل تعیین می‌شود. میزان گلبول‌های قرمز با میکرونوکلئی برای هر غلظت با نتیجه کنترل منفی به منظور تعیین غلظت‌هایی که ژنوتوکسیک مثبت را القاء می‌کند، مقایسه می‌شود.

نتیجه گیری. مثبت بودن یک آزمون می تواند براساس نتایج معنی دار آماری در حداقل یکی از غلظت ها نسبت به کنترل منفی باشد و حداکثر غلظت، که سمیت حاد ایجاد کند، آزمون شده باشد و نتیجه آزمون مثبت باشد.

 سابقه و هدف: اثر سمی کادمیوم بر پارامترهای رشدی و تقسیم سلولی در مناطق مریستمی گیاهان مختلف به اثبات رسیده است. اما با وجود این شواهد، مکانیزم های مولکولی دقیق این فرآیند به خوبی شناخته نشده است. هدف از این تحقیق بررسی اثر کادمیوم بر بیان ژنهای cyclin B۱ و CDK-A در نوک ریشه گیاهچه های گندم، برای شناخت مکانیزم های مولکولی تاثیر کاهشی کادمیوم بر رشد است.

 مواد و روش ها: نوک ریشه گیاهچه های گندم رشد کرده در محیط های کشت حاوی غلظت های ۰، ۵، ۱۰، ۱۵، ۲۰، ۳۰، ۶۰، ۹۰ و ۱۲۰ میلی گرم بر لیتر کلرید کادمیوم برای استخراج RNA و انجام RT-PCR با استفاده از پرایمرهای اختصاصی این ژن ها مورد استفاده قرار گرفت.

 یافته ها: یافته ها نشان داد که بیان ژن cyclin B۱ در غلظت های ۵، ۱۰ و ۱۵ میلی گرم بر لیتر کلراید کادمیوم تغییری نداشته است، اما در غلظت های بالاتر از ۱۵ میلی گرم بر لیتر اثر کاهشی آن بر روی بیان ژن کاملا مشهود است. همچنین بیان ژن CDK-A در غلظت های ۶۰، ۹۰ و ۱۲۰ میلی گرم بر لیتر کادمیوم تحت تاثیر کاهشی کادمیوم قرار گرفت.

نتیجه گیری: کاهش رشد ریشه و کلوپتیل گیاهچه های گندم تیمار شده با غلظت های مختلف کادمیوم، به بیان دو ژن cyclin B۱ و CDK - A و به عوامل ناشناخته دیگری غیر از بیان این دو ژن بستگی دارد.

سابقه و هدف : لیپازها بیوکاتالیست های ارزشمندی هستند که به علت کاتالیز نمودن واکنش های شیمیایی مانند آبکافت، کافت الکلی، کافت اسیدی و استرفیکاسیون در صنعت دارای کاربردهای فراوانی می باشند. لیپازهای میکروبی از مهمترین انواع این آنزیم ها هستند که به علت پایداری بالا در حلال های آلی، توانایی کاتالیز ملایم واکنش های هیدرولازی، سهولت در تولید و هزینه های نسبتا پایین آن یکی از مهمترین منابع تولید در صنعت محسوب می گردند. باکتری باسیلوس پومیلوس یکی از مهمترین منابع میکروبی این آنزیم می باشد، اما بیان و ترشح پایین این لیپاز یکی از مهمترین مشکلات پیش رو جهت تولید آن توسط این باکتری محسوب می شود. هدف از این تحقیق تولید نوترکیب آنزیم لیپاز سویه بومی باسیلوس پومیلوس بصورت ترشحی به منظور افزایش سطح بیان آن در باکتری باسیلوس سوبتیلیس می باشد.

مواد و روش ها : ژن تولید کننده آنزیم لیپاز این سوش با استفاده از مهندسی ژنتیک در پلاسمید pWB۹۸۰ همسانه سازی شد و پس از آن به سوش باسیلوس سوبتیلیس WB۶۰۰ به عنوان میزبان منتقل گردید. در ادامه سطح بیان و ترشح آنزیم به صورت طبیعی و نوترکیب بررسی و مقایسه گردید.

یافته ها: آنزیم لیپاز در باسیلوس سوبتیلیس بصورت ترشحی بیان شد. میزان بیان این آنزیم نسبت به سوش طبیعی بیشتر می باشد.

نتیجه گیری : تولیدنوترکیب لیپاز باسیلوس پومیلوس در باکتری باسیلوس سوبتیلیس روش مناسبی برای افزایش میزان بیان این آنزیم می باشد.

 سابقه و هدف: در این تحقیق بیان microRNA های خانواده let-۷ در سلول های CD۴⁺T فعال شده با آنتی- CD۲,CD۳,CD۲۸ تحت تیمار با اینترلوکین ۲ و یا بدون تیمار با آن مورد بررسی قرار گرفت. خانواده let-۷ دارای دو خاصیت انکوژنی و مهارکنندگی تومور در سلول های مختلف است.

 مواد و روش ها: به این منظور سلول های CD۴⁺T بکر با ریز دانه های حاوی آنتی- CD۲,CD۳,CD۲۸ تیمار شدند و تحت القاء اینترلوکین ۲ خارجی (۷۵/۰ نانوگرم بر میلی لیتر) به مدت ۷۲ ساعت قرار گرفتند. از سلول های فعال شده و سلول های تحت تیمار با اینترلوکین ۲، RNA تام استخراج گردید. بعد از سنتز cDNA ، بیان microRNA ها به روش Q-RT-PCR array با استفاده از کیت (miRCURY LNA^TM universal RT miRNA PCR kit) .صورت گرفت. آنالیز داده ها به کمک نرم افزار GeneX و روش ∆∆ Ct انجام شد.

  یافته ها: در سلول های CD۴⁺T فعال شده با آنتی- CD۲,CD۳,CD۲۸ در مقایسه با سلول های تحت تیمار اینترلوکین ۲ افزایش بیان ۵ عضو خانواده let-۷ مشاهده گردید. از جمله اهداف پیش بینی شده آن ها به کمک miRDB و miRanda می توان به فسفاتازهای DUSP ، PTPN و خانواده SOCS اشاره نمود که دو خانواده اولی در مهار مسیر پیام رسانی TCR و آخری در مهار مسیر JAK/STAT در سلول های فعال شده نقش دارد.

  نتیجه گیری: به نظر می رسد miRNA های مختلف از جمله خانواده let-۷ با مهار بیان ژنهای خاص در سطح پس از رونویسی در کنترل مسیرهای مؤثر در گسترش کلونی جهت ایجاد پاسخ مناسب ایمنی در سلول های CD۴⁺T فعال شده نقش مهمی ایفا کنند.

سابقه و هدف: پپتیدها را می توان به عنوان عوامل ایده ال تشخیصی و درمانی در نظر گرفت و به عبارتی دیگر آن ها را گلوله های جادوئی نامید. بافت های توموری به علت بیان رسپتورهای مختلف پپتیدی به خوبی می توانند توسط پپتیدهای نشان دار مشخص شوند. از جمله پپتید های مورد استفاده می توان از نروتنسین نام برد که یک پپتید ۱۳ اسید آمینه ای و از پپتیدهای مغزی – روده ای بوده که اولین بار از هیپوتالاموس گاو و سپس از بافت روده گاو جدا شده است. در این مقاله امکان استفاده از مشتق نروتنسین Neurotensin نشان دار به عنوان یک رادیوپپتید جدید که رسپتورهایش خصوصا نوع یک آن در تومورهای اگزوکرین پانکراس بیان می شود مورد بررسی قرار گرفته است. 

مواد و روش ها: مشتقی از نروتنسین که می تواند خاصیت اتصال به رسپتور را دارا باشد به روش فاز جامد سنتز شد. عامل شلاته کننده تترامین به انتهای آمینی پپتید متصل گردید و نشان دار سازی با استفاده از رادیوایزوتوپ تکنسیوم انجام شد. بازده نشان دارسازی، پایداری در سرم انسانی، میزان اتصال به رسپتور سطح سلول و ورود به رده سلول توموری HT-۲۹ و توزیع بیولوژیکی در موش سوری سالم بررسی گردید.

یافته ها: پپتید با خلوص بالا و بازده ۴۰% تهیه گردید. نشان دارسازی به خوبی انجام شده و پپتید نشان دار شده با خلوص بالای ۹۰% به دست آمد. پپتید نشان دار دارای خاصیت اتصال اختصاصی به رسپتور خود در سطح سلول بود و بعد از ۴ ساعت ۲۲% فعالیت به طور اختصاصی وارد سلول شد. پایداری بالا در سرم انسانی همراه با کلیرانس سریع خونی و دفع کبدی و کلیوی برای پپتید نشان دار دیده شد. 

نتیجه گیری: با توجه نتایج به دست آمده که نشان دهنده ترکیبی با خاصیت اتصال به رسپتور و توزیع بیولوژیکی مناسب است می توان آن را به عنوان رادیوداروی تصویربرداری از تومورهای با منشاء اگزوکرین پانکراس مورد توجه قرار داد.  

سابقه و هدف : آلکالوئیدهای وینکا، آلکالوئیدهای دیمریک کاتارانتوس روزئوس، خانواده­ای از داروهای ضد میتوزی می­باشند که در شیمی درمانی سرطان بر علیه انواعی از تومورهای هماتولوژیکی و جامد مورد استفاده قرار می­گیرند. به این ترتیب که این ترکیبات با زیر واحدهای توبولین برهمکنش می­دهند و از خودآرایی میکروتوبول ممانعت می­نمایند که این امر جداسازی کروموزومی ناهنجار را در سلول­های در حال تقسیم القاء می­کند و منجر به آنیوپلوئیدی می­شود. هدف این مطالعه بررسی اثرات وین­کریستین ( VCR )، مهم ترین و طبیعی­ترین (تولید شده در واکوئل گیاه) عضو خانواده آلکالوئیدهای وینکا، بر القاء ناهنجاری کروموزومی در سلول­های مغز استخوان موش نر Balb/c در شرایط in vivo می­باشد.

مواد و روش­ها : دوزهای مختلفی از وین­کریستین ابتدا از مسیر داخل صفاقی به حیوانات تزریق گردیدند. بعد از ۲۴ ساعت، حیوانات کشته شدند و سلول­های مغز استخوان آن ها به منظور بررسی ژنوتوکسیسیتی و القاء ناهنجاری با استفاده از سنجش میکرونوکلئوس مورد ارزیابی قرار گرفت. داده­ها توسط آنالیز آماری ANOVA و با استفاده از نرم افزار PASW۱۸ بررسی و تأیید گردیدند.

یافته­ها : وین­کریستین به طور معنی­داری (۰۵/۰ p< ) تشکیل میکرونوکلئوس­ها را در تمام دوزها در اریتروسیت­های پلی­کروماتیک القاء نمود. این ماده ژنوتوکسیسیتی را در مغز استخوان موش­ها القاء کرد و موجب آسیب میتوزی قابل ردیابی گردید.

نتیجه­گیری : نتایج آشکار کردند که وین­کریستین توانایی بالایی برای القاء تشکیل میکرونوکلئوس در شرایط in vivo در سلول­های مغز استخوان طبیعی در موش Balb/c دارد. نتایج حاضر می­تواند در تحقیقات و بررسی چگونگی ایجاد ناهنجاری کروموزومی و سرطان مورد استفاده قرار گیرد.