---

سابقه و هدف: عفونت های پوستی مایکوباکتریوم های آتیپیک از یک منشأ محیطی بوده و از طریق زخم های پوستی، به داخل پوست تلقیح شده و در صورت ایمونوساپرس بودن فرد به صورت عفونت منتشره در می آید. PCR یک روش سریع ودقیق جهت تشخیص است.
مواد و روش ها: از ۵۸ نمونه بالینی به صورت بلوکه‌های پارافینه پوستی گرانولومایی مایکوباکتریومهای آتیپیک استفاده شد. DNA ژنومی این بلوکه‌ها استخراج و به همراه پرایمرهای اختصاصی ژن های مایکوباکتریومی ۱۶srRNAدر واکنش PCR وارد گردید.
یافته ها: با مشاهده ۱۸ باند مثبت PCR از ۵۸ نمونه در محدوده کنترل مثبت مشخص گردید که %۳۱ از ضایعات جلدی گرانولومایی مشکوک، ناشی از مایکوباکتریوم های آتیپیک بوده که %۸۳ در مردان بوده و در %۷۲ زمینه‌های شغلی وجود داشته و %۶۶ بالای ۴۰ سال بوده‌اند.
نتیجه گیری: این روش می‌تواند تعداد کمی مایکوباکتریوم آتیپیک را در نمونه مورد شناسایی قرار دهد که این برتری در مزیت این روش نسبت به روش های پاتولوژی مرسوم نظیر رنگ آمیزی کشت و آزمایش های بیوشیمیایی افتراقی است.

---

سابقه و هدف: ترومبوز یا ترومبوزیس، به تشکیل لخته خون در داخل یک رگ خونی می گویند. این عارضه عموماً با تجمع پلاکت ‌های خون پدید می ‌آید. این تمایل به لخته شدن ناشی از عوامل بیرونی و فاکتورهای ژنتیکی است که حاصل تغییر در مکانیسم لخته شدن می ‌باشد.

این مطالعه با هدف به کارگیری از روش Taq man Allele-Specific Real-Time  برای تشخیص و غربالگری جهش V۶۱۷F  ژن JAK_۲  در بیماران مستعد به ترومبوزیس صورت گرفت.

مواد و روش ‌ها: در این مطالعه با  مراجعه به آزمایشگاه پاتوبیولوژی شهرستان رشت واقع در استان گیلان از میان مراجعین برای بررسی عوامل ترومبوزیس، ۱۱۰ خون کامل از افراد مبتلا و ۱۰۵ خون کامل از افراد عادی (بدون سابقه بیماری) تهیه شد و پس از استخراج DNA  از تمامی نمونه ‌ها، اقدامات لازم برای بررسی حضور  جهش V۶۱۷F  ژن JAK_۲   با روشTaq man Allele-Specific Real-Time PCR  انجام گرفت و با استفاده از روش ‌های آماری، نتایج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ‌ها: پس از تائید صحت تکنیک مورد نظر بر روی نمونه‌ های کنترل، نتایج غربالگری این روش در جمعیت افراد مراجعه کننده برای بررسی عوامل ترومبوزیس از جمله فاکتورهای ۲ و ۵ نشان از عدم حضور این تغییر بوده است. همچنین با غربالگری روی نمونه‌ های جمعیت کنترل، هیچ جهش V۶۱۷F  در ژن JAK_۲  شناسایی نگردید.

نتیجه‌ گیری: یافته ‌ها نشان داد تکنیک بکار گرفته شده قابلیت کافی جهت تشخیص جهشV۶۱۷F  ژن JAK_۲  را دارا است. همچنین عدم شناسایی جهشV۶۱۷F  ژن JAK_۲  در جمعیت مراجعین ترومبوزیس جهت بررسی فاکتورهای۲ و ۵، نشان داد که جهشV۶۱۷F  ژن JAK_۲  در جمعیت مورد مطالعه به عنوان یکی از عوامل ترومبوزیس مطرح نمی ‌باشد.

---

سابقه و هدف : استرپتوکوکوس پایوژنز با داشتن فاکتورهای ویرولانس از جمله اگزوتوکسین های A، B و C در ایجاد عفونت پوستی همچون پسوریازیس دخالت دارد. هدف از این تحقیق بررسی حضور ژن های speA، speB و speC باکتری استرپتوکوکوس پایوژنز در نمونه های جدا شده از بیماران پسوریازیس بود.
مواد و روش ها : از تعداد ۶۰ فرد مبتلا به پسوریازیس باکتری استرپتوکوکوس پایوژنز با انجام تستهای بیوشیمیایی جداسازی شد. پس از استخراج DNA از ۴۸ باکتری ایزوله شده، به منظور بررسی حضور ژن های اگزوتوکسین های A، B و C واکنش زنجیره ای پلیمراز انجام گرفت.
یافته ها : با انجام واکنش PCR در این باکتری ها، فراوانی حضور ژن speA در ۲۸ نمونه (۳/۵۸%)، ژن speC در ۱۶ نمونه (۳/۳۳%) و ژن speB در همه نمونه ها (۱۰۰%) بدست آمد. فراوانی نمونه های دارای بیش از یک ژن هم در طی این مطالعه بررسی شد و نتایج بدست آمده نشان داد تعداد نمونه های دارای ژن های sepA و sepB ، ۲۸ نمونه (۳/۵۸)، تعداد نمونه های دارای ژن های sepB وsepC ، ۱۶ نمونه (۳/۳۳) و تعداد نمونه های دارای هر سه ژنsepA ، sepB  و sepC  ، ۱۰ نمونه (۸/۲۸) بودند.
بحث : نتایج نشان داد بین حضور سه ژن speA، speB و speC با ایجاد پسوریازیس ارتباط معنی داری وجود دارد. همچنین از بین عوامل عفونی و فاکتورهای فیزیولوژیک و ژنتیک که در ایجاد پسوریازیس موثرند، باکتری استرپتوکوکوس پایوژنز یکی از دلایل مهم بوده که نتایج این تحقیق و سایر مطالعات موید آن است.  
 

---

سابقه و هدف: جداسازی RNA از گیاهانی که دارای مقدار زیادی ترکیبات پلی‌ساکارید و پلی‌فنل می‌باشند به علت اتصال و رسوب این ترکیبات با RNA  مشکل است. بنابراین در این مطالعه ۱۱ پروتکل مختلف استخراجRNA  از برگ‌های سیب  غنی از ترکیبات فنلی مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: کیفیت و کمیت  RNAبا الکتروفورز ژل آگارز ۱,۲% و اسپکتروفتومتری نانودراپ در طول موج ۲۳۰، ۲۶۰ و ۲۸۰ نانومتر تعیین شد و سنتز cDNA و آنالیز RT-PCR  با پرایمر اختصاصی ژن اکتین سیب انجام گرفت.
یافته­ ها: نتایج نشان داد که روش استخراج جمی‌چات‌چائو و همکاران (۲۰۱۲) و راجاکانی و همکاران (۲۰۱۳) مناسب‌ترین روش‌های استخراجRNA  از برگ سیب بودند. عملکرد RNA کل استخراج شده در این روش‌ها به ترتیب بین ۱۵۲,۴ تا ۸۰۰.۲ و ۳۶۲.۱ تا ۴۵۲.۶ نانوگرم در میکرولیتر به دست آمد. باندهای S۱۸ و S۲۸ در الکتروفورز افقی مشاهده شدند.
بحث:  در هر دو روش نسبت ۲۶۰ به ۲۸۰ و ۲۶۰ به ۲۳۰ به ترتیب بین ۱,۹۹ تا ۲.۰۳ و ۲.۰۷ تا ۲.۱۷ بود که نشان دهنده خلوص بالایRNA  و عدم آلودگی به پلی‌فنلی، پروتئینی و پلی‌ساکاریدی می‌باشد.
نتیجه‌گیری: کیفیت بالای واکنش RT-PCR در هر دو روش نشان داد که RNA استخراج شده می‌تواند با اطمینان جهت آزمایش‌های مولکولی پائین دستی مورد استفاده قرار گیرد.

---

سابقه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس عامل عفونت‌های مختلفی در انسان است. عفونت باکتریایی دهانه رحم می‌تواند در تغییر پارامترهای اسپرماتوزوا نقش داشته باشد و ممکن است منجر به ناباروری در زنان شود. هدف این تحقیق بررسی حضور سوپر آنتی­ژن‌های استافیلوکوکوس اورئوس در زنان نابارور با علت ناشناخته بود.
مواد و روش ­ها: صد نمونه واژینال از زنان نابارور بدون علت مشخص جمع‌آوری شد. نمونه‌های مثبت استافیلوکوکوس اورئوس با حداقل سه مقاومت آنتی‌بیوتیکی، به­وسیله PCR بررسی شدند. جهت بررسی تأثیر عفونت بر ناباروری، پس از انکوباسیون نمونه‌های تازه اسپرم با سویه­های دارای یکی از ژن­های  seg , sei و یا Tsst-۱ ، پارامترهای اسپرم اندازه‌گیری شد.
یافته­ها: باکتری استافیلوکوکوس اورئوس از ۵۲ نمونه جدا شد. پس از انجام تست‌ آنتی‌بیوگرام، ۱۹ نمونه استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به سه یا بیش­تر آنتی‌بیوتیک، شناسایی شدند. فراوانی ژن­های Tsst-۱، sei و seg به ترتیب ۳/۲۶%، ۱/۲۱% و ۵/۱۰% بود. در ۱۱ سویه (۹/۵۷%) ، ژن­های  seg , sei و یا Tsst-۱ حضور داشتند. هم­چنین در ۵/۱۰٪  نمونه­ها، هر دو ژن‌ sei و seg  وجود داشت. یک سویه (۳/۵%) دارای هر سه ژن  seg , sei و Tsst-۱، توانایی اگلوتیناسیون ۵۰٪ اسپرم‌‌های تازه را بدون تغییر قابل ملاحظه‌ای در حرکت و قابلیت زنده ماندن داشت.
نتیجه­ گیری: نتایج نشان داد  استافیلوکوکوس اورئوس عامل عفونت واژ ینال می‌تواند سبب آسیب به مورفولوژی و تحرک اسپرم شود. در نتیجه، درمان واژینوز باکتریال جهت پیشگیری از ناباروری‌ها با علل ناشناخته در زوجین نابارور می­تواند نقش مؤثری ایفا نماید.
 

---

سابقه و هدف: باکتری اشریشیاکلی (E. coli) فلور طبیعی در روده طبیعی انسان و حیوانات است. این باکتری یکی از عوامل اصلی عفونت ادراری است. هدف از این مطالعه شناسایی و بررسی حضور هم­زمان ۳ فاکتور بیماری­زای kpsMTII، iucD  و usp در ژنوم سویه­های باکتری اشریشیاکلی ایجاد کننده عفونت ادراری بود.
مواد و روش ­ها: ۶۰ نمونه باکتری اشریشیاکلی ایجاد کننده عفونت ادراری جمع­آوری گردید. باکتری­های مورد نظر با تست­های بیوشیمیایی و رنگ­آمیزی گرم شناسایی شدند. ژنوم باکتری از طریق کیت­های جداسازی DNA باکتری گرم منفی جداسازی شد. سپس برای حضور هم­زمان ۳ عامل بیماری­زایی مورد نظر از روش Multiplex-PCR استفاده شد.
یافته­ ها: در این ۶۰ نمونه باکتری اشریشیاکلی جداسازی شده، حضور ژن­های بیماری­زا، kpsMTII ۶۶/۷۱ درصد، iucD ۳۳/۸۸ درصد، usp ۶۶/۳۶ درصد بود و هم­چنین حضور هم­زمان ۳ فاکتور در ۳۳/۲۸ درصد نمونه­ها مشاهده شد. بین فراوانی حضور این سه ژن با ایجاد عفونت ادراری در نمونه­ های اشریشیاکلی مورد بررسی ارتباط معنی­داری وجود داشت (۰۵/۰ Pvalue< ).
نتیجه ­گیری: بر اساس نتایج این تحقیق، مشابه با مطالعه­ های پیشین، بین حضور این سه ژن بیماری زا در نمونه­های مورد مطالعه از باکتری اشریشیاکلی ایجاد کننده عفونت ادراری می­تواند ارتباط معنی­دار وجود داشته باشد.

---

سابقه و هدف: ﺳﺎرﮔﺎﺳﻮم ایلیسیفولیوم ﺟﻠﺒﮏ ﻗﻬﻮه‌ای ﭘﺮﺳﻠﻮﻟﯽ دریﺎیﯽ است ﮐﻪ دارای رﻧﮕﺪاﻧﻪﻫﺎی ﺑﺘﺎﮐﺎروﺗﯿﻦ و ﻓﻮﮐﻮﮔﺰاﻧﺘﯿﻦ،اﺳﯿﺪﻫﺎی ﺣﻼل ﻣﻮاد ﻣﺤﺮک ایﻤﻨﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﯿﮑﻮﺳﯿﺎﻧﯿﻦ، ﭘﻠﯽ ﺳﺎﮐﺎریﺪ، آﻫﻦ، روی و اﺳﯿﺪﻫﺎی اﻣینه ﺿﺮوری ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ارﺗﻘﺎ ایﻤﻨﯽ ﻣﯽﮔﺮد. در این پژوهش اثر عصاره جلبک سارگاسوم روی درصد بهبودی زخم خطی و تأثیر ان بر میزان بیان ژن های ۱TGFβ و VEGFAدر رت‌ها بررسی شد.
مواد و روش: این پژوهش یک نوع مطالعه تجربی است که در آزمایشگاه دانشکده علوم زیستی پرند انجام شد. جهت انجام این مطالعه از ۳۰ سر رت نر، نژادwitasr به وزن ۱۸۰ گرم استفاده شد و از گردن به سمت کمر رت‌ها به طول ۲ سانتی متر به عمق درم زخم (Linear) ایجاد شد و موش‏ها به ۳ گروه ده تایی تقسیم شدند : گروه کنترل ، گروه پماد آلفا به عنوان گروه کنترل مثبت و گروه پماد عصاره جلبک سارگاسوم . گروه‌ها هم از لحاظ اندازۀ طول زخم و هم بیان دو ژن VEGFA و TGFβ۱ با استفاده از تکنیک Real time PCR مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته‌ها: گروه آلفا نسبت به گروه کنترل افزایش بیان ژن TGFβ۱ به میزان۵/۲۷ برابر بااحتمال P<۰/۰۱۱ داشته است ،در مقایسۀ گروه جلبک با گروه کنترل ۷/۳ برابر افزایش بیان ژن بااحتمال P<۰/۶۶ داشته است. در ارزیابی بیان ژن VGEFA : گروه آلفا نسبت به گروه کنترل ۸/۰ برابر افزایش بیان ژن بااحتمال p<۰,۶۵ و گروه جلبک سارگاسوم نسبت به گروه کنترل با ۱۸/۰ برابر افزایش بیان با احتمال p<,۰۶۵ مشاهده شد.از لحاظ درصد اندازه‌ی بهبود زخم: در گروه کنترل اندازۀ طول زخم از ۲ cm به cm۶۴/۰،درگروه آلفا اندازۀ طول زخم از  ۲ cmبه۰/۵ cm وگروه جلبک سارگاسوم اندازۀ زخم از۲cm به  ۰/۳ cmکاهش یافته است.نتایج نشان داد که از لحاظ اندازه ی درصد بهبودی زخم پماد جلبک نسبت به پماد آلفا از نظر بیومتری  موثرتر بوده است اما در بیان دو ژن  TGFβ۱ و VEGFA تأثیری نداشته است. 
نتیجه گیری: عصاره جلبک سارگاسوم به علت خواص ضد باکتریایی، ضد التهابی، آنتی اکسیدانی وبه علت وجود الژینات در ان از لحاظ بیومتری در فرایند بهبود زخم موثر می باشد حتی نسبت به پماد آلفا موجود در بازار عملکرد بهتری داشته است با این وجود عصاره جلبک سارگاسوم در افزایش بیان ژن  TGFβ۱و VEGFA تفاوت معناداری ایجاد نکرد.

---

سابقه و هدف: CYP۳A۴ (سیتوکروم P۴۵۰ ۳A۴) از خانوادۀ آنزیم‌های اکسید­کننده، مهم­ترین آنزیم در متابولیسم سموم و داروهاست که معمولاً در کبد و روده یافت می­شود و ژن آن روی کروموزوم۷q۲۲,۱  قرار دارد. به‌دلیل اهمیت این آنزیم و ازآنجاکه مطالعات اندکی روی پلی­مورفیسم­های این ژن صورت گرفته، این مطالعه به‌منظور بررسی پلی­مورفیسم (CYP۳A۴ (A۱۳۸۷۱G در افراد سالم مذکر و مونث در سنین مختلف در غرب مازندران انجام گردید.
مواد و روش­ ها: جهت انجام پژوهش از افراد مورد مطالعه خون تام دریافت شد. در این تحقیق از تکنیک  ARMS- PCRاستفاده شد و یک روش ساده برای تشخیص هرگونه جهشی شامل تغییرات پایه یا حذف­های کوچک می­باشد. تجزیه‌ و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم­افزار SPSS ۲۰۱۶ و آزمون مربع‌کای انجام شد.
یافته­ ها: نتایج نشان دادند که بیشترین افراد مورد مطالعه دارای ژنوتیپ هتروزیگوت جهش‌یافتۀ AG بودند که فراوانی آن ۹۶/۶۷ درصد بود. بین فراوانی ژنوتیپ و سن بیماران ارتباط معنی­داری وجود نداشت (۰۵/۰ < p). در جمعیت مورد مطالعه، ۵۰ نفر زن و ۳۸ نفر مرد بودند. در جنس مؤنث، ۳۳ نفر دارای ژنوتیپ هتروزیگوت با فراوانی ۶۶ درصد، ۷ نفر دارای ژنوتیپ هموزیگوت غالب با درصد فراوانی ۱۴درصد، ۶ نفر دارای ژنوتیپ هموزیگوت مغلوب با درصد فراوانی ۱۲ درصد و ۴ نفر فاقد جهش با درصد فراوانی ۸ درصد بودند. در جنس مذکر، ۲۵ نفر دارای ژنوتیپ هتروزیگوت با درصد فراوانی ۷۸/۶۵ درصد، ۳ نفر دارای ژنوتیپ هموزیگوت غالب با درصد فراوانی ۸۹/۷ درصد، ۵ نفر دارای ژنوتیپ هموزیگوت مغلوب با درصد فراوانی ۱۵/۱۳ درصد و ۵ نفر فاقد جهش با فراوانی ۱۵/۱۳ درصد بودند. همچنین در هر دو جنس، ژنوتیپ هتروزیگوت بالاترین درصد فراوانی را نشان داد.
نتیجه­ گیری: بنابر یافته­ها، بین فراوانی ژنوتیپ و جنسیت و فراوانی ژنوتیپ و سن افراد ارتباط معنی­داری وجود ندارد (۰۵/۰ > p).
 

---

سابقه و هدف: مکانیسم‌های مولکولی ایجادکنندۀ بیماری آلزایمر هنوز ناشناخته هستند. عوامل ژنتیکی و محیطیِ مختلف می‌توانند در ایجاد بیماری آلزایمر مؤثر باشند و برای تشخیص و پیش‌آگهی از این بیماری استفاده شوند. هدف از این مطالعه بررسی حضور پلی‌مورفیسمrs۳۴۱۷۳۰۶۲  در ژن شارپین و ارتباط آن با ایجاد آلزایمر در جمعیتی از بیماران ایرانی بود.
مواد و روش‌ها: این مطالعه در سال ۱۴۰۰ به‌صورت مورد-شاهدی بر روی ۵۰ فرد مبتلا به بیماری آلزایمر و ۵۰ فرد سالم انجام گرفت. پس از استخراج DNA  از نمونه‌های خون با روش Tetra-ARMS PCR ژنوتایپینگ انجام گردید و داده‌ها آنالیز آماری شدند.
یافته­ ها: نتایج ژنوتایپینگ برای پلی‌مورفیسمrs۳۴۱۷۳۰۶۲  نشان داد که فراوانی ژنوتایپ‌هایAA ، AG و GG در گروه بیماران به‌ترتیب ۶۲/۰، ۱۰/۰ و  ۲۸/۰ و در گروه کنترل به‌ترتیب ۴۸/۰، ۱۸/۰ و ۳۴/۰ بود. بین پلی‌مورفیسمrs۳۴۱۷۳۰۶۲   و احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر ارتباط معنی‌داری وجود نداشت (۳۱۳/۰ = P). از عوامل دموگرافیک موردمطالعه تنها رابطۀ بین سن و ابتلا به بیماری معنی‌دار بود (۰۲۹/۰ = P).
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد بین حضور پلی‌مورفیسمrs۳۴۱۷۳۰۶۲  در ژن شارپین و بروز بیماری آلزایمر در جمعیت ایرانیِ موردمطالعه رابطۀ معنی‌داری یافت نشد. برای تأیید نتایج این پژوهش بررسی جمعیت‌هایی با قومیت متفاوت و تعداد نمونۀ بیشتر توصیه می‌گردد.