TY - JOUR T1 - The effect of silver nanoparticles on mecA gene expression in methicillin-resistant samples of Staphylococcus aureus TT - بررسی اثر نانوذرات نقره بر روی بیان ژن mecA در نمونه های مقاوم به متی سیلین باکتری استافیلوکوکوس اورئوس JF - NCMBJ JO - NCMBJ VL - 11 IS - 41 UR - http://ncmbjpiau.ir/article-1-1346-fa.html Y1 - 2020 SP - 67 EP - 82 KW - Staphylococcus aureus KW - Methicillin KW - silver nanoparticles KW - antibiotic resistance KW - mecA gene KW - IAU science. N2 - سابقه و هدف: باکتری استافیلوکوکوس اورئوس یک عامل شایع درعفونت ­های بیمارستانی است و افزایش مقاومت به عوامل ضد میکروبی در این باکتری یکی از مشکلات عمده بخش مراقبت‌های بهداشتی است همچنین ما شاهد سویه های مقاوم شده این باکتری هستیم که پاتوژن های مهم در بروز بیماری و مرگ و میر هستند لذا کنترل این باکتری‌ها ازنظر بهداشتی و اقتصادی اهمیت زیادی دارند. هدف از این تحقیق، بررسی میزان شیوع ژن مقاومت به متی سیلین mecA و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در نمونه های موجود استافیلوکوکوس اورئوس و بررسی فعالیت ضد باکتریایی نانو ذرات نقره علیه باکتری گرم مثبت استافیلوکوکوس اورئوس است. مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه مقطعی - توصیفی 59 استافیلوکوکوس اورئوس از 11 آزمایشگاه تشخیص طبی جمع اوری گردید. این نمونه ها با استفاده از روش های استاندارد آزمایشگاهی و کشت اختصاصی تعیین هویت شدند. برای بررسی فراوانی ژن­ mecA از روش PCR استفاده شد. به منظور ارزیابی الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی سویه ها، از روش انتشار دیسک بر اساس پروتکل CLSI انجام گردید. نانوذره نقره توسط عصاره زنجبیل ساخته شد و برای بررسی اثر نانوذره نقره بر بیان ژن mecA از روش Real time PCR استفاده شد. یافته ها: از 59 نمونه استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم 51 نمونه به متی سیلین بودند. ارزیابی فنوتیپی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین نشان داد که 90 درصد جدایه ها به پنی سیلین، 85 درصد به اریترومایسین 84 درصد به سفتریاکسون53 درصد به آمیکاسین، 49 درصد به جنتامایسین، 47 درصد به پیراسیلین، 45 درصد به سپیروفلوکساسین 37 درصد به ایمی پتمو 35 درصد به لینزولید مقاومت داشتند یعنی بیشترین میزان مقاومت آنتی بیوتیکی به ترتیب متعلق به پنی سیلین 90درصد، اریترومایسین85 درصد و کمترین نسبت به ایمی پتمو 37 درصد و لینزولید 35 بود. بررسی مولکولی نشان دهنده حضور ژن mecA در تمام نمونه ها بود. و نتیجه بررسی ریل تایم نشان داد که تاثیر نانوذره بر روی بیان ژن mecA معنا دار می باشد(P<0/01 ). نتیجه‌گیری: وجود51 نمونه مقاوم از 59 نمونه درمطالعه حاضر نشان دهنده افزایش مقاومت استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین نسبت به سایر آنتی بیوتیک های مختلف بوده که این مسئله یک هشدار جدی جهت درمان عفونت های ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس می باشد. و موثر بودن نانوذره نقره بر بیان ژن mecA نشان می دهد که به این ماده می توانیم به عنوان یک جایگزین برای آنتی بیوتیک های موجود فکر کنیم. M3 ER -