سابقه و هدف: رشته های آمیلوئیدی نانو ساختارهایی هستند که در نتیجه اتصال پپتیدها و پروتئینها به یکدیگر به وجود می آیند. در سالهای اخیر رشته های آمیلوئیدی به عنوان نانو مواد جدید مورد توجه قرار گرفته اند. از این منظر، افزایش میزان آمیلوئیدی شدن پروتئینها می تواند مطلوب باشد. در این مطالعه فرایند آمیلوئیدی شدن آلبومین سرم گاوی به عنوان یک پروتئین مدل، بهینه سازی شده است.
مواد و روشها: پروتئین آلبومین سرم گاوی در بافر میکس سیترات-فسفات با pH های مختلف ۱ و ۲ و ۳ و ۷/۴ و ۴/۷ قرار گرفته و هر کدام در حمام آب با دماهای مختلف (از ۴۰-۸۰ درجه سانتیگراد) قرار گرفته و به کمک مگنتهای کوچک (برنجی) با سرعت ۱۰۰ دور در دقیقه و برای زمانهای مختلف ۰، ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت بهم زده شدند تا رشته های پروتئنی در هر یک بوجود آید. سپس میزان رشته های آمیلوئیدی حاصله به روش جذب سنجی مرئی و با استفاده از رنگ کنگورد مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: در این تحقیق اثر چهار متغیر دما، pH، زمان و غلظت پروتئین بر فرایند فیبریل زایی بررسی شده و نتایج حاصله با روش طیف سنجی کنگورد بهصورت تغییرات طول موج ماکزیمم (λmax) و جذب در طول موج ماکزیمم (Aλmax) و نیز میکروسکوپ الکترونی گذاره مورد تائید قرار گرفت. مشخص شد که بهترین شرایط تشکیل رشته های آمیلوئیدی در غلظت ۵ میلی گرم بر میلی لیتر از پروتئین BSA و در pH بافر برابر ۳ و پس از ۷۲ ساعت انکوباسیون در دمای ۷۰ درجه سانتیگراد می باشد.
نتیجه گیری: از روش ساده جذب سنجی کنگورد می توان بهعنوان آزمایش اولیه برای تائید حضور نانو رشته های پروتئینی استفاده نمود و در این راستا، میزان جذب در طول موج ماکزیمم بهعنوان یک شاخص موثق معرفی می شود.
