جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای خودی

صفرعلی احمدی زاد فیروزجائی، سمانه خودی، علی محمد لطیفی، شمس الضحی ابوالمعالی،
دوره ۶، شماره ۲۳ - ( ۴-۱۳۹۵ )
چکیده

سابقه و هدف: امروزه تولید آنزیم های با قابلیت تجزیه ترکیبات ارگانوفسفره مثل ارگانوفسفات هیدرولاز(OPH) شناسایی از اهمیت ویژهای برخوردار است. تولید این آنزیم ها با کارایی بالا یکی از اهداف مهندسی پروتئین است. بنابراین استفاده از تکنیک های کارا برای اندازه گیری فعالیت آنزیم مهم می باشد.

مواد و روش ها: در این تحقیق از تکنیک سنجش یونی[۱] جهت بررسی میزان تجزیه دی ایزوپروپیل فلوروفسفاتاز( DFP )و با تکنیک اسپکتروسکوپی و FPLC جهت سنجش میزان تجزیه دیازینون و کلرپیریفوس استفاده شد. و نتایج حاصل از این سنجش ها با هم مقایسه گردید.

یافته ها: تکنیک الکترود انتخابی یون فلوئور ( ISE)  برای  DFPروش خوبی است. در مورد کلرپیریفوس و دیازینون بدلیل تغییرات جذبی نوری محصولات حاصل از واکنش اسپکتروسکوپی روشی مناسب می باشد. روش FPLC را می توان برای اکثر سوبسترا ها استفاده نمود و روشی بهینه مطرح می گردد.

بحث: در روش FPLC همه سوبسترا ها قابلیت استفاده دارند به جهت اینکه در این مورد بررسی جذب انواع نمونه ها در طول موج های مختلف با اختلاف جذب و اختلاف غلظت معنی داری  امکان پذیر  می باشد به همین خاطر روشی با حساسیت بالا جهت سنجش عملکرد معرفی می شود.

 نتیجه گیری: انتخاب روش دقیق در بررسی عملکرد یک محصول پروتئینی در برآورد میزان کارایی روش تولید آن محصول بسیار مهم می باشد.

 

[۱] : ion-selective electrode (ISE)


فریبا نخودی، محمدتقی گودرزی، مهدی نکویی،
دوره ۱۳، شماره ۵۰ - ( ۱-۱۴۰۲ )
چکیده

در دهه‌های اخیر، بسیاری از روش‌های جدید با استفاده از نانوذرات برای تشخیص، دارورسانی و درمان سرطان مورد بررسی قرار گرفته‌اند. بر این اساس، پتانسیل نانوذرات به­عنوان حامل برای تحویل داروهای ضد سرطان بسیار قابل توجه است، زیرا درمان سرطان با نانوذرات منجر به بهبود برخی از محدودیت‌های دارورسانی مانند زمان گردش خون پایین و فراهم سازی زیستی، عدم حلالیت در آب، دارو شده است. علاوه­بر این، نانوذرات از داروها در برابر تخریب آنزیمی محافظت می­کند و می­تواند منجر به آزادسازی هدفمند یا/و کنترل شده دارو شوند. از پرکاربردترین نانومواد مورد استفاده در نانوپزشکی می‌توان به نانوذرات پلی­مری اشاره نمود. این ترکیب­ها به­علت زیست سازگار و زیست تخریب بودن، توانایی در رهایش کنترل شده داروها و نیز توانایی ایجاد نانوذراتی با اندازه ایده آل در زمینه انتقال دارو بسیار مورد توجه بوده­اند. بررسی حاضر بر پتانسیل نانوذرات با رویکرد پلیمری تمرکز دارد که می­توانند به تحویل هدفمند یا کنترل شده عوامل ضد سرطان برای درمان سرطان کمک کنند.
 

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله تازه های بیوتکنولوژی سلولی - مولکولی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | New Cellular and Molecular Biotechnology Journal

Designed & Developed by : Yektaweb