اکبر اسدی، آناهیتا عمادی، نوید اسدی،
دوره ۱۳، شماره ۵۰ - ( ۱-۱۴۰۲ )
چکیده
سابقه و هدف: بروز بیماری آنتروتوکسمی بهدنبال جذب مقادیر زیادی توکسین از دیواره روده است. عامل بیماری باکتری کلستریدیوم پرفرنژنس است. هدف از این مطالعه، مقایسه پاسخهای ایمنی پس ازتزریق واکسن آنتروتوکسمی در گوسفند و بز کرمانی بود.
مواد و روش ها: مطالعه بر روی دو گروه ۳۰ رأسی گوسفند و بز کرمانی انجام شد. در این بررسی هر گروه به ۳ زیر گروه ۱۰ رأسی شامل زیرگروه اول شاهد (عدم تزریق واکسن)، زیرگروه دوم با یک دوز واکسن در روز اول آزمایش و زیر گروه سوم با تزریق واکسن یاد آور در روز ۱۴ آزمایش تقسیم بندی گردیدند. خونگیری از دامها در روزهای ۷۵، ۶۰، ۴۵، ۳۰، ۱۵، ۱ انجام و تیتر آنتیبادی آنها با تست الایزا مشخص گردید.
یافته ها: تیتر آنتی بادی در زیرگروه شاهد در این مطالعه صفر بود. متوسط تیتر آنتی بادی در گوسفندهای زیرگروه ۲ با یک نوبت تزریق واکسن ۴۲۸/۰، در بزها ۰۹۷/۰، در گوسفندهای زیرگروه ۳ با دو نوبت واکسن ۷۷۲/۰ و در گروه بزها ۴۰۸/۰ بود، همچنین دوام ایمنیت در گوسفند طولانی تر از بز است.
نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشانداد تفاوت معنا داری از نظر تیتر آنتیبادی و دوام ایمنیت بین زیرگروه ۲ با دریافت یک دوز واکسن با زیر گروه ۳ با دریافت دو دوز واکسن وجود دارد. پادتن در گروه بزها زودتر صفر میشد.
