مواد و روش ها:نمونه ی ادرار از ۲۲۳۵ بیمار جمع آوری شد و جهت جداسازی و تشخیص سویه های مقاوم به چند دارو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سویه های مقاوم به دارو با روش کربی بائر بر اساس تعریف کمیته ملی استانداردهای آزمایشگاه بالینی بازشناخته شدند.  

یافته ها: در این بررسی موارد مورد مطالعه متشکل از١٣٩٠ بیمار زن می باشد. نتایج، حاکی از غالب بودن باکتری اشرشیا کلی در ایجاد عفونت دستگاه ادراری است. به دنبال آنکلبسیلا، استرپتوکوکوس ویریدانس، استافیلوکوکوس اورئوس ،استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس، پروتئوس و سودوموناس عوامل باکتریایی ایجاد کننده ی عفونت ادرادی هستند. نتا یج این بررسی اشاره بر سطوح بالایی از مقاومت تک دارویی و چند دارویی در باکتری های مذکور است. 

نتیجه گیری:مطالعه حاضر نشان میدهد که مقاومت باکتریایی ازمشکلات بهداشتی بالقوه در کشور است. بنابراین نظارت بر درمان های ضد میکروبی و بررسی تست ها ی حساسیت در شرایط آزمایشگاهی با پایبندی به سیاست های درمان های آنتی بیوتیک می تواند کنترل گسترش میکروب های مقاوم به دارو را تسهیل نماید.

 مواد و روش ها: تعداد ۳۸ نمونه از آب های سطحی استان تهران جمع آوری شد. نمونه گیری آب در حجم ۲۰۰-۱۰۰ میلی لیتر صورت گرفت. ظروف حاوی آب بلافاصله به آزمایشگاه انتقال یافت و مورد بررسی قرار گرفت. سه روش آلودگی زدایی (Tacquet-Tison, Cetylpridinium chloride, Petroff) برای جداسازی مایکوباکتریوم ها به صورت موازی برای هر ۳۸ نمونه از آب های سطحی انجام شد. برای هر روش یک ترکیب ویژه از روش ضد عفونی تعریف شد. اثر هر یک از روش ها با محاسبه میزان آلودگی محیط های کشت، متوسط تعداد کلنی مایکوباکتریوم های رشد کرده و تعداد گونه های مایکوباکتریومی مختلف جدا شده مشخص شد. درآخر برای تایید جدایه های مایکوباکتریومی از تست PCR نیز استفاده شد.