سابقه و هدف: برومادیالون ماده سمی شناخته شده ای می باشد. اثرات سمی آن بر ساختمان های مختلف حیوانات آزمایشگاهی بالغ، مورد مطالعه زیادی قرار گرفته است. اما مطالعه اثرات آن بر جنین و جفت همچنان ناکافی می باشد. در این تحقیق جنین موش صحرائی قرار گرفته در معرض برمودیالون طی یک دوره زمانی کوتاه، مورد مطالعه قرار گرفته است.

مواد و روش ها: حیوان مورد استفاده در این تحقیق، موش های صحرایی نژاد ویستار می باشند. موش های ماده پس از بروز بارداری به طور تصادفی در 2 گروه جای داده شدند (در هر گروه 7 راس). به حیوانات گروه تجربی این مطالعه، در روز 5 بارداری در یک نوبت برومادیالون با دوز mg/kg 11/0 و به موش های گروه کنترل در همان روز آب استریل داده شد. در روز 15 حاملگی، موش ها کشته شده و جنین ها از رحم بیرون آورده شدند. وزن و قطر جنین ها اندازه گیری شده و سپس جنین ها تحت مطالعات بافت شناسی و آماری قرار گرفتند.

یافته ها: در گروه تجربی بین وزن و اندازه جنین ها با گروه کنترل اختلاف معنی داری دیده نشد اما در تعداد جنین ها به دلیل وجود جنین آتروفی در گروه تجربی کاهش معنی داری مشاهده گردید (05/0 > p). در ساختمان خارجی جنین گروه تجربی نواحی هموراژیک و همچنین آماس معده، لوپ های روده و کبد نیز مشاهده گردید.

نتیجه گیری: نتایج فوق نشان دادند که برومادیالون باعث بروز ناهنجاری های تراتوژنی در جنین شده است.