دوره 13، شماره 51 - ( 4-1402 )                   جلد 13 شماره 51 صفحات 94-81 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

حقیقیان محمد حسین، سرداری داریوش، هوشیاری محمد، مقدسعلی رضا. بررسی اثر درمانی رادیوتراپی بر روی سلول سرطان پانکراس در ترکیب با هایپرترمیا و نانو صفحه اکسید گرافن. مجله تازه هاي بيوتكنولوژي سلولي و مولكولي. 1402; 13 (51) :81-94

URL: http://ncmbjpiau.ir/article-1-1379-fa.html


دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات ، h.haqiqian@yahoo.com
چکیده:   (1486 مشاهده)
زمینه مطالعه: سرطان پانکراس امید چندانی برای زنده ماندن در بین بیماران باقی نمی گذارد. این به دلیل مقاومت سلول سرطانی آن در برابر اشعه یونساز و داروهای شیمی درمانی است.
هدف: اثر هم افزایی ترکیب سه روش درمانی بروی سلول سرطان پانکراس بررسی شده است. پرتودرمانی ، هایپرترمیا و نانو صفحات اکسید گرافن روش های درمانی این مطالعه هستند. هدف از این کار غلبه بر مقاومت سلول سرطانی پانکراس در برابرتابش یونساز می باشد.
روش ها: رده ی سلولی سرطانی توسط هر یک از سه روش  به طور جداگانه تحت درمان قرار گرفت. نمونه های دیگر با ترکیبات مختلفی از این روش ها نیز درمان شدند. هایپرترمیا با به مدت 15 دقیقه در 42 درجه سانتی گراد انجام شد. پرتودرمانی ،توسط لینک 6 MV برای دو دوز 2 Gy و 3 Gy تابش دهی شد. نرخ بقا رده سلول با روش MTT در 24 ساعت و 48 ساعت پس از درمان قرائت شد.
یافته ها: در تیمار یک روش درمانی نشان داده شد که 24 ساعت پس از درمان ، گروه تحت درمان با رادیوتراپی 3 Gy بالاترین نتیجه کشتار سلولی را داشت. با پیگیری نتیجه در بازخوانی 48 ساعته ، هایپرترمیا و پرتودرمانی 3 گری نتیجه مشابهی داشتند. در درمان با ترکیب دو روش ، برای هر دو بازخوانی زنده ماندن 24 ساعت و 48 ساعت ، گروه گرافن اکسید به علاوه رادیوتراپی 2 گری بقای سلول را به ترتیب 69 و 43 درصد نشان داد که به ترتیب کمترین بقای سلول در میان تمام گروه های درمانی دو ترکیبی است.
نتیجه گیری: در درمان ترکیب سه روش ، زنده ماندن سلول به مدت 24 ساعت هیچ پیشرفت قابل توجهی نشان نداد اما در 48 ساعت هایپرترمیا و گرافن اکسید و رادیوتراپی 3 گری دارای بیش ترین میزان کشتار سلولی در تمامی آزمایشات بود. هنگامی که هایپرترمیا با پرتودرمانی همراه است ، اثر هم افزایی قابل توجهی با اکسید گرافن مشاهده می شود.
متن کامل [PDF 565 kb]   (490 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: سلولی و مولکولی
دریافت: 1400/2/31 | پذیرش: 1401/6/16 | انتشار: 1402/4/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله تازه های بیوتکنولوژی سلولی - مولکولی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | New Cellular and Molecular Biotechnology Journal

Designed & Developed by : Yektaweb