دوره 13، شماره 50 - ( 1-1402 )
جلد 13 شماره 50 صفحات 48-39 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Naemi A A, Salmanian A H, Noormohammadi Z, Amani J. The effect of a recombinant immunotoxin containing ricin toxin on the expression of apoptotic genes BAX and BCL-2 in colorectal and breast cancer cell lines. NCMBJ 2023; 13 (50) :39-48
URL: http://ncmbjpiau.ir/article-1-1539-fa.html
URL: http://ncmbjpiau.ir/article-1-1539-fa.html
ناعمی اعظم الملوک، سلمانیان علی هاتف، نورمحمدی زهرا، امانی جعفر. بررسی تأثیر ایمونوتوکسین نوترکیب حاوی سم ریسین بر روی بیان ژنهای آپوپتوزی BAX و BCL-2 در ردههای سلولی سرطان کلورکتال و پستان. مجله تازه هاي بيوتكنولوژي سلولي و مولكولي. 1402; 13 (50) :39-48
گروه زیست شناسی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی،تهران، ایران
چکیده: (661 مشاهده)
سابقه و هدف: بیماری سرطان به طور عمده بهدلیل اختلال در تنظیم مرگ سلولی برنامهریزیشده است. از طرفی بیان بیش از حد[1] EGFR بر روی سطح بسیاری از سلولهای بدخیم ثابت شده است. از اینرو ایمونوتوکسین[2] بر علیه EGFR، که حاوی یک آنتیبادی یا یک قطعه از آنتیبادی متصل شده به یک مولکول سمی است، از قابل اعتمادترین راهبردها برای درمان سرطان است. در اینجا ما تأثیر یک مولکول جدید ایمونوتوکسین حاوی سم ریسین[3] بر روی سطح mRNA دو مولکول اصلی آپوپتوز در ردههای سلولهای سرطانی را بررسی کردیم.
مواد و روش ها: تأثیر مولکول ایمونوتوکسین [M1] [s2] و اجزاء آن شامل سم ریسین و قطعه آنتیبادی بر روی سطح mRNA[M3] ژنهای پروآپوپتوتیک BAX[M4] و آنتیآپوپتوتیک BCL-2 و ژن گیرنده EGF، در رده سلولهای سرطان پستان MDA-MB-468 و کلورکتال HCT116 با استفاده از [4](qRT-PCR) انجام شد. از گلیسرآلدئید 3- فسفات دهیدروژناز بهعنوان ژن مرجع استفاده شد.
یافته ها: تیمار[M5] با ایمونوتوکسین موجب افزایش معنیدار (05/0>P) بیان ژن BAX و کاهش بیان ژنهای EGFR و BCL-2 و القاء آپوپتوز شد. همچنین سم ریسین باعث کاهش معنیدار BCL-2 و عدم افزایش معنیدار BAX در سلولهای سرطانی و کاهش معنیدار EGFR تنها در سلولهای سرطان پستان شد. بخش scFv[5] تغییرهای معنیداری بر بیان ژنها نداشت.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که پروتئین نوترکیب پانیتومومب-ریسین، میتواند کاندید مناسب برای درمان سرطانهایی با بیان بیش از حد عامل رشد اپیدرمی بهوسیله القاء مسیر آپوپتوز باشد.
مواد و روش ها: تأثیر مولکول ایمونوتوکسین [M1] [s2] و اجزاء آن شامل سم ریسین و قطعه آنتیبادی بر روی سطح mRNA[M3] ژنهای پروآپوپتوتیک BAX[M4] و آنتیآپوپتوتیک BCL-2 و ژن گیرنده EGF، در رده سلولهای سرطان پستان MDA-MB-468 و کلورکتال HCT116 با استفاده از [4](qRT-PCR) انجام شد. از گلیسرآلدئید 3- فسفات دهیدروژناز بهعنوان ژن مرجع استفاده شد.
یافته ها: تیمار[M5] با ایمونوتوکسین موجب افزایش معنیدار (05/0>P) بیان ژن BAX و کاهش بیان ژنهای EGFR و BCL-2 و القاء آپوپتوز شد. همچنین سم ریسین باعث کاهش معنیدار BCL-2 و عدم افزایش معنیدار BAX در سلولهای سرطانی و کاهش معنیدار EGFR تنها در سلولهای سرطان پستان شد. بخش scFv[5] تغییرهای معنیداری بر بیان ژنها نداشت.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که پروتئین نوترکیب پانیتومومب-ریسین، میتواند کاندید مناسب برای درمان سرطانهایی با بیان بیش از حد عامل رشد اپیدرمی بهوسیله القاء مسیر آپوپتوز باشد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی
دریافت: 1401/3/19 | پذیرش: 1401/4/21 | انتشار: 1402/1/1
دریافت: 1401/3/19 | پذیرش: 1401/4/21 | انتشار: 1402/1/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
