Shafiei N, Mahmoodzadeh Hosseini H, Amani J, Mirhosseini S A, Jafary H. Evaluation of binding affinity and sensitivity of two specific E. coli O157:H7 aptamers using the ELISA method. NCMBJ 2024; 14 (56) :95-106
URL:
http://ncmbjpiau.ir/article-1-1706-fa.html
شفعی نفیسه، محمود زاده حسینی حمیده، امانی جعفر، میرحسینی سید علی، جعفری هانیه. بررسی قدرت اتصال و حساسیت دو آپتامر اختصاصی جهت تشخیص E. coli O157:H7 با استفاده از روش ELISA. مجله تازه هاي بيوتكنولوژي سلولي و مولكولي. 1403; 14 (56) :95-106
URL: http://ncmbjpiau.ir/article-1-1706-fa.html
مرکز تحقیقات میکروبیولوژی کاربردی، پژوهشکدۀ فناوریهای زیستپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله(عج)، تهران، ایران ، hosseini361@yahoo.com
چکیده: (38 مشاهده)
سابقه و هدف: باکتری اشریشیاکلی O157:H7 یکی از خطرناکترین باکتریهای بیماریزا است که از طریق غذا در سراسر جهان منتقل میشود. بسیاری از تکنیکهای تشخیصی مبتنی بر تشخیص مولکولی و سرولوژیکی محدودیتهایی دارند. در چند سال اخیر، آپتامرها بهعنوان یک نوع اسیدنوکلئیک کوچک، در بسیاری از کاربردهای مختلف بهکار گرفته شدهاند و در سیستمهای مختلف تشخیص، نقش مهمی بهعنوان ابزار غربالگری داشتهاند. در این مطالعه، با هدف مقایسۀ دو آپتامر و شناسایی سلول باکتری اشریشیاکلی انجام شدهاست.
مواد و روشها: طراحی آغازگر اختصاصی برای آپتامرها با نرمافزار Oligo 7 انجام شد. حد تشخیص و غلظت بهینۀ آپتامر با روش ELISA تعیین شد و میل ترکیبی آپتامر به سلول باکتری O157:H7با استفاده از دستگاه پلاسمای رزونانس سطحی بررسی شد.
یافتهها: حد تشخیص برای آپتامر E. Coli 73 و E. Coli 81،CFU/mL 103 بهدست آمد و میل اتصال آپتامر E. Coli 73وE. coli 81 به سلول باکتری بهترتیب 8E- 1674/5 و 9E - 8137/1 مولار محاسبه شد.
نتیجهگیری: هر دو آپتامر میل اتصال خوبی را به سلول باکتری O157:H7 نشان دادند. اما آپتامر E. Coli 81 دارای حساسیت و ویژگی بیشتری نسبت به آپتامر E. Coli 73 بود. ازاینرو، آپتامر E. Coli 81 میتواند بهعنوان یک پیشنهاد مناسب برای تشخیص سلولهای باکتری O157:H7 در آینده مطرح شود.
واژگان کلیدی: آپتامر، باکتری اشریشیاکلی O157:H7، ELISA، پلاسمای رزونانس سطحی.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
سلولی و مولکولی دریافت: 1403/9/26 | پذیرش: 1403/7/1 | انتشار: 1403/7/1