سابقه و هدف : نانو ذرات نقره با قطری حدود 1 تا 100 نانومتر به عنوان عنصر ضدمیکروبی در داروسازی کاربرد دارند. کاربرد وسیع آن ها در زندگی امروزی و مقاومت باکتری های بیماری زا به آنتی بیوتیک ها که در سال های اخیر ظاهر شده است، دلیل مهمی برای جایگزینی آنتی بیوتیک ها با نانو نقره می باشد، اما نانو ذرات دارای خواص سمیتی نیز می باشند که تا به امروز در مورد آن به طور دقیق مطالعه نشده است.
مواد و روش ها : دراین تحقیق ما آنتی بیوتیک ها را با غلظت های مختلف محلول نانوذرات نقره با قطر 20 نانومتر در رقیق کننده های منی گاو جایگزین کردیم و میزان زنده مانی، تحرک وحرکت پیش رونده اسپرم ها را در زمان های متوالی 1 و3 ساعت بعد با استفاده از سیستم نرم افزاری کاسا (CASA) ارزیابی کردیم. گروه های مورد بررسی در پژوهش حاضر شامل: گروه شم بدون آنتی بیوتیک و نانوذرات نقره، گروه آنتی بیوتیک از 8 گروه باقی مانده یک گروه به عنوان گروه آنتی بیوتیک و 7 گروه دیگر به عنوان گروه های نانو نقره در نظر گرفته شد. به گروه آنتی بیوتیک با دریافت پنی سیلین و استرپتومایسین از هر کدام به میزان 1 میلی گرم بر میلی لیتر و گروه های نانونقره که به ترتیب نانو نقره را با غلظت های 005/0 ،01/0 ،03/0، 05/0،07/0، 09/0، 11/0 میلی لیتر محلول نانونقره دریافت کردند.
یافته ها: میزان زنده مانی،تحرک وحرکت پیش رونده اسپرم ها در تیمارهای مختلف در P<0.005 تفاوتی نداشت در حالی که گروه تیمار 11/0 میلی لیتر محلول نانو نقره پس از 1ساعت و 3 ساعت به ترتیب در P<0.005 و P < 0.001 تفاوت معنی داری را نشان داد .
همچنین در بررسی ما بر روی میکروارگانیسم های موجود در مایع منی مشخص گردید که اثرات نانو نقره مشابه آنتی بیوتیک هایی همانند پنی سیلین و استرپتومایسین می باشد.
همچنین نشان داده شد نمونه شم دارای باکتری گرم مثبت می باشد. تیمارهای آنتی بیوتیک و غلظت های 005/0 و 01/0 میلی لیتر نانو نقره دارای مقدار کمی باکتری بود و تیمارهای حاوی نانونقره با غلظت های بیشتر تقریبا عاری از هر گونه میکروارگانیسم بود.
نتیجه گیری : بر اساس یافته های این مطالعه دوز mL 05/0 نانو نقره قطر 20 نانومتر درضمن دارا بودن خواص ضدمیکروبی در حد مطلوب، آسیبی از نظر زنده مانی و حرکت پیش رونده که دو شاخص مهم باروری هستند به اسپرم ها وارد نمی سازد و می تواند جایگزین مناسبی برای آنتی بیوتیک ها در رقیق کننده های اسپرم باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |