سابقه و هدف: گالانین یک هورمون دخیل در اشتها و بالانس انرژی می‌باشد به طوری که ، تزریق آن به هسته های درگیر در تغذیه، غذا خوردن را تحریک می‌کند. از طرف دیگر بالانس انرژی منفی با افزایش سطح اپینفرین و کورتیزول همراه است. هدف از این مطالعه بررسی اثر اپینفرین و کورتیزول بر ترشح گالانین در رتهای تغذیه شده توسط سطوح مختلف انرژی می‌باشد.

مواد و روش ها: 45 عدد رت نر نژاد ویستار (350-300 گرم، 15 رت در هر گروه) با سطوح انرژی 100%، 50% و 25% به مدت 10 روز تغذیه شدند. سپس رت‌ها به مدت 48 ساعت تحت گرسنگی مطلق قرار گرفتند. حیوانات تحت عمل کانولاسیون در سرخرگ کاروتید به منظور تزریق و جمع آوری نمونه های خونی قرار گرفتند. رتها در هر گروه به ترتیب (3µg Ep/Kg BW) یا (3µg Cor/Kg BW) و مخلوط اپینفرین و کورتیزول دریافت کردند (0.1 mg in 1 ml PBS). نمونه های خونی در زمانهای قبل، 30، 60 و 120 دقیقه بعد از تزریق جمع آوری و میزان گالانین و گلوکز پلاسما اندازه گیری شد.

یافته ها: تنها تزریق مخلوط اپینفرین و کورتیزول در رژیم 50% و 100% سطح گالانین را به طور معنی داری کاهش داد.(P>0.05)

نتیجه گیری: نتایج نشان داد تزریق مخلوط اپینفرین و کورتیزول منجر به کاهش معنی دار گالانین در رژیم های 50% و 100% می‌شود در حالی که بر گالانین رتهای تغذیه شده با رژیم 25% اثری ندارد. این مطالعه اثرات سینرژیسم اپینفرین و کورتیزول را بر هورمون گالانین نشان می‌دهد.