دوره 5، شماره 20 - ( 7-1394 )
جلد 5 شماره 20 صفحات 46-37 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shahabi J, Ebrahimi Shahmabadi H, Alavi S E, Koohi Moftakhari Esfahani M, Ardjmand M, Seyfkordi A et al . Effect of gold nanoparticle on properties of liposomal hydroxyurea: in vitro study. NCMBJ 2015; 5 (20) :37-46
URL: http://ncmbjpiau.ir/article-1-697-fa.html
URL: http://ncmbjpiau.ir/article-1-697-fa.html
شهابی جواد، ابراهیمی شاهم آبادی حسن، علوی سید ابراهیم، کوهی مفتخری اصفهانی مائده، ارجمند مهدی، سیف کردی علی امیر و همکاران.. اثر نانوذره طلا بر روی خواص هیدروکسی اوره لیپوزومه شده: یک بررسی برون تنی. مجله تازه هاي بيوتكنولوژي سلولي و مولكولي. 1394; 5 (20) :37-46
جواد شهابی 
، حسن ابراهیمی شاهم آبادی ، سید ابراهیم علوی ، مائده کوهی مفتخری اصفهانی ، مهدی ارجمند ، علی امیر سیف کردی ، عظیم اکبرزاده خیاوی
، حسن ابراهیمی شاهم آبادی ، سید ابراهیم علوی ، مائده کوهی مفتخری اصفهانی ، مهدی ارجمند ، علی امیر سیف کردی ، عظیم اکبرزاده خیاوی
گروه میکروبیولوژی و ایمونولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران ، hasanebrahimi564@yahoo.com
چکیده: (12304 مشاهده)
سابقه و هدف: نانو ذرات امید های زیادی را در دارو رسانی به وجود آورده‌اند. این حامل ها علاوه بر افزایش کارایی دارو های گوناگون باعث کاهش عوارض جانبی آن ها نیز می گردند. در این مطالعه فرمولاسیون های نانو ذره ای متفاوتی از داروی ضد سرطان هیدروکسی اوره تهیه شد. کارایی فرمولاسیون های تولید شده در محیط کشت سلول نسبت به داروی آزاد بررسی گردید.
مواد و روش‌ها: از روش تبخیر فاز معکوس برای ساخت لیپوزوم حاوی هیدروکسی اوره استفاده شد. نانو ذرات طلا حاوی اسید آمینه از طریق احیاء نمک کلرواوریک اسید تهیه شدند. این نانو ذرات با DNA استخراج شده از سلول سرطان پستان انسانی MCF-7 کونژوگه (نانوکونژوگه) گردیدند. نانوکونژوگه با لیپوزوم حاوی هیدروکسی اوره مخلوط شد و نانوکمپلکس مربوطه به وجود آمد. از روش های طیف سنجی نور مرئی- فرابنفش و تفرق دینامیک نور، برای توصیف نانو ذرات استفاده گردید. میزان بارگذاری دارو در لیپوزوم ها با استفاده از روش اسپکتروفتومتری محاسبه شد. جهت بررسی سمیت فرمولاسیون های مختلف از آزمون MTT و سلول MCF-7 استفاده شد.
یافته‌ها: میزان بارگذاری دارو در لیپوزوم‌ها، 70 درصد محاسبه گشت. بیش ترین اندازه مربوط به کمپلکس نانوکونژوگه با 502 نانو متر و کم ترین اندازه مربوط به نانو ذره طلا با اندازه 29 نانومتر بود. مشخص شد کارایی دارو در حالت نانو ذره نسبت به داروی آزاد افزایش قابل ملاحظه می یابد. این اثر در غلظت های پایین (Mµ20>) به مخصوص در مورد کمپلکس نانوکونژوگه بیش تر مشهود بود. در کم ترین غلظت دارو (5 ماکرومولار)، سمیت لیپوزوم حاوی هیدروکسی اوره 70 درصد و کمپلکس نانوکونژوگه 81 درصد تخمین زده شد. این اثر را می‌توان به افزایش ورود دارو به سلول در نتیجه حضور نانو ذره طلا نسبت داد. داروی آزاد سمیت سلولی 32 درصدی در غلظت 5 ماکرو مولار و 88 درصدی در غلظت 2500 ماکرو مولار باعث شد.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد لیپوزوم به عنوان نانو ذره‌ای مناسب برای هیدروکسی اوره عمل می‌کند. مشخص شد اثر نانو ذره طلا حائز اهمیت زیاد می‌باشد. به طوری که در حضور این نانو ذره در کمپلکس، سمیت به میزان چشم گیری افزایش یافت. بر این اساس می توان استفاده از نانو ذره طلا به صورت کمپلکس لیپوزومی برای فرمولاسیون های مختلف دارویی را مد نظر قرار داد. هم چنین به دلیل افزایش کارایی چشم گیر فرمولاسیون کمپلکس نانوکونژوگه تولید شده در این مطالعه، می‌توان مطالعه های درون تنی مربوطه را با آن آغاز کرد.
مواد و روش‌ها: از روش تبخیر فاز معکوس برای ساخت لیپوزوم حاوی هیدروکسی اوره استفاده شد. نانو ذرات طلا حاوی اسید آمینه از طریق احیاء نمک کلرواوریک اسید تهیه شدند. این نانو ذرات با DNA استخراج شده از سلول سرطان پستان انسانی MCF-7 کونژوگه (نانوکونژوگه) گردیدند. نانوکونژوگه با لیپوزوم حاوی هیدروکسی اوره مخلوط شد و نانوکمپلکس مربوطه به وجود آمد. از روش های طیف سنجی نور مرئی- فرابنفش و تفرق دینامیک نور، برای توصیف نانو ذرات استفاده گردید. میزان بارگذاری دارو در لیپوزوم ها با استفاده از روش اسپکتروفتومتری محاسبه شد. جهت بررسی سمیت فرمولاسیون های مختلف از آزمون MTT و سلول MCF-7 استفاده شد.
یافته‌ها: میزان بارگذاری دارو در لیپوزوم‌ها، 70 درصد محاسبه گشت. بیش ترین اندازه مربوط به کمپلکس نانوکونژوگه با 502 نانو متر و کم ترین اندازه مربوط به نانو ذره طلا با اندازه 29 نانومتر بود. مشخص شد کارایی دارو در حالت نانو ذره نسبت به داروی آزاد افزایش قابل ملاحظه می یابد. این اثر در غلظت های پایین (Mµ20>) به مخصوص در مورد کمپلکس نانوکونژوگه بیش تر مشهود بود. در کم ترین غلظت دارو (5 ماکرومولار)، سمیت لیپوزوم حاوی هیدروکسی اوره 70 درصد و کمپلکس نانوکونژوگه 81 درصد تخمین زده شد. این اثر را می‌توان به افزایش ورود دارو به سلول در نتیجه حضور نانو ذره طلا نسبت داد. داروی آزاد سمیت سلولی 32 درصدی در غلظت 5 ماکرو مولار و 88 درصدی در غلظت 2500 ماکرو مولار باعث شد.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد لیپوزوم به عنوان نانو ذره‌ای مناسب برای هیدروکسی اوره عمل می‌کند. مشخص شد اثر نانو ذره طلا حائز اهمیت زیاد می‌باشد. به طوری که در حضور این نانو ذره در کمپلکس، سمیت به میزان چشم گیری افزایش یافت. بر این اساس می توان استفاده از نانو ذره طلا به صورت کمپلکس لیپوزومی برای فرمولاسیون های مختلف دارویی را مد نظر قرار داد. هم چنین به دلیل افزایش کارایی چشم گیر فرمولاسیون کمپلکس نانوکونژوگه تولید شده در این مطالعه، می‌توان مطالعه های درون تنی مربوطه را با آن آغاز کرد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
سلولی و مولکولی
دریافت: 1394/7/30 | پذیرش: 1394/7/30 | انتشار: 1394/7/30
دریافت: 1394/7/30 | پذیرش: 1394/7/30 | انتشار: 1394/7/30
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
