مرادی زهرا، ذاکر بستانآباد سعید، حدیقی رامتین. مطالعه و بررسی تکثیر لیشمانیا تروپیکا در رده سلولیJ774A-1 موشی. مجله تازه هاي بيوتكنولوژي سلولي و مولكولي. 1398; 9 (36) :77-88
URL: http://ncmbjpiau.ir/article-1-1217-fa.html
2. گروه انگل شناسی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
چکیده: (4014 مشاهده)
سابقه و هدف: جنس لیشمانیا از نظرزیست شناسی به انگلهای تاژکدارخانواده تریپانوزوماتیدهآ [1]تعلق دارد
. لیشمانیا به دو فرم پروماستیگوت و آماستیگوت است. در محیط کشت بهفرم پروماستیگوت و داخل ماکروفاژ بهفرم آماستیگوت است. در این پژوهش هدف بررسی زنده ماندن انگلهای لیشمانیاتروپیکا (L.tropica) در محیط کشت سلول است.
مواد و روشها: در این مطالعه امکان رشد در محیط کشت Novy-MacNeal-Nicolli (N.N.N ) وRPMI1640 بررسی گردید. در آزمایشگاه شرایطی فراهم شد که پروماستیگوتهای لیشمانیاتروپیکا، به آماستیگوتهایی که در سلول میزبان زنده ماندند تبدیل شدند. رشد لیشمانیاتروپیکا، در مقایسه با انواع لیشمانیاهای دیگر مانند لیشمانیا ماژور بررسی گردید. لیشمانیاتروپیکا در دمای 26- 25 درجه سانتیگراد در انکوباتور معمولی نگهداری شد. کشت لیشمانیاتروپیکا در محیط کشت RPMI1640 انجام شد. آلودهسازی لیشمانیاتروپیکا بر روی سلول J774A-1 انجام شد. سلول J774A-1 در محیط کشت RPMI1640 نگهداری شد. سلولها در 37 درجه سانتیگراد در انکوباتور CO2 دار نگهداری شدند.
یافته ها: لیشمانیاتروپیکا بعد از آلودهسازی بر روی سلول ماکروفاژی J774A-1 مشاهده شد. در مقایسه با لیشمانیاماژور که زمان بیشتری نیاز دارد تا عملکرد خود را نشان دهد، لیشمانیاتروپیکا در داخل این سلول قدرت زنده ماندن برای زمان طولانی را دارد. همچنین مشاهده شد لیشمانیاتروپیکا در محیط کشت N.N.N فقط نگهداری میشود و تکثیر نمیشود.
نتیجه گیری: یافته ها در این تحقیق نشان داد پروماستیگوتهای لیشمانیاتروپیکا، در شرایط آزمایشگاه به آماستیگوتهایی تبدیل شدندکه درسلولهای میزبان قدرت زنده ماندن برای زمان طولانی را دارند.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
سلولی و مولکولی دریافت: 1398/6/5 | پذیرش: 1398/6/5 | انتشار: 1398/6/5