دوره 11، شماره 41 - ( 9-1399 )                   جلد 11 شماره 41 صفحات 58-47 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Azizollahi Aliabadi M, Heidari Tajan M, Azizollahi Aliabadi A. Evaluation of Antimicrobial Compounds Produced By Exiguobacterium Acetylicum and Analysis of its Supernatant By GC/MS Method. NCMBJ 2020; 11 (41) :47-58
URL: http://ncmbjpiau.ir/article-1-1332-fa.html
عزیزاللهی علی آبادی مرتضی، حیدری تجن معصومه، عزیزاللهی علی آبادی علیرضا. ارزیابی ترکیبات ضد میکروبی تولید شده توسط اگزیگوباکتریوم استیلیکوم و تحلیل مایع رویی کشت با استفاده از GC/MS. مجله تازه هاي بيوتكنولوژي سلولي و مولكولي. 1399; 11 (41) :47-58

URL: http://ncmbjpiau.ir/article-1-1332-fa.html


گروه علوم پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه جورجیا.
متن کامل [PDF 4186 kb]   (1127 دریافت)     |   چکیده (HTML)  (2942 مشاهده)
متن کامل:   (944 مشاهده)
ارزیابی ترکیب­های ضدمیکروبی تولید شده توسط
  اگزیگوباکتریوم استیلیکوم  و تحلیل مایع رویی کشت
 با استفاده از GC/MS
مرتضی عزیزاللهی علی آبادی*1، معصومه حیدری تجن2 ،  علیرضا عزیزاللهی علی آبادی2
1. گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم و فناوری­های نوین، علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2. گروه علوم پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه جورجیا.

چکیده
سابقه و هدف: بسیاری از میکروارگانیسم­ها عوامل ضدمیکروبی تولید می­کنند که آن­ها را در شرایط سخت محیطی حمایت می­کنند. گونه­های اگزیگوباکتریوم به­طور خاصی با محیط اطراف خود وقف یافته­اند و برحسب نوع گونه و شرایط محیطی دارای تنوع گسترده­ای هستند. هدف از این مطالعه جداسازی، شناسایی و بررسی خاصیت ترکیب­های ضدمیکروبی توسط اگزیگوباکتریوم استیلیکوم است.
مواد و روش­ها: سویه لیوفیلیزه اگزیگوباکتریوم استیلیکوم از کلکسیون میکروبی سازمان پژوهش­های علمی و صنعتی ایران تهیه و در محیط کورینه باکتریوم براث و نوترینت براث کشت داده شد. جهت بررسی اثر ضدمیکروبی مایع رویی کشت (سوپرناتانت) این باکتری از روش انتشار از چاهک در آگار و انتشار از دیسک علیه باکتری­های پاتوژن و استاندارد اشریشیاکولای، سالمونلا انتریکا، استافیلوکوکوس اورئوس و شیگلادیسانتری استفاده شد و به کمک تکنیک کروماتوگرافی گازی- اسپکترومتر جرمی ( MS/ GC) ترکیب­های با خاصیت ضدمیکروبی شناسایی گردید.
یافته­ ها: مایع رویی کشت باکتری اگزیگوباکتریوم خاصیت ضدمیکروبی خوبی از خود نشان داد که بیش­ترین اثر طی روش انتشار از چاهک و روی سویه استاندارد سالمونلا انتریکا PTCC 1231 زیر گونه انتریکا پاراتیفی با هاله عدم رشد 5/8 میلی­متر مشاهده شد. در روشGC/MS  نیز ترکیب­های 2- اتیل هگزیل پارامتوکسی سینامات، 1-2- بنزن- دی کربوکسیلیک اسید،1-7- دی متیل 3- فنیل- تیلیدین بای سیکلو (2-2-1)- هپتان-2- اون و فنول 2-4- بیس (1-1- دی متیل اتیل) شاخص­ترین ترکیب­ها بودند.
نتیجه­ گیری: طبق نتایج به­ دست آمده از اگزیگوباکتریوم با توانایی بالای ضدمیکروبی و داشتن ترکیب­های مفید با خاصیت مهارکنندگی بالا می­تواند به­عنوان یک عامل ضدمیکروبی مطرح باشد.
واژه­های کلیدی: اگزیگوباکتریوم استیلیکوم،GC/ MS ، خاصیت ضدمیکروبی، مایع رویی کشت

 
مقدمه
متابولیت­های ثانویه در باکتری­ها در نتیجه شرایط خاص محیطی همانند محدودیت منابع غذایی و غیره در فاز سکون از زندگی باکتری­ها تولید می­شوند و در شرایط سخت محیطی از آن­ها حمایت می­کنند. به­طور معمول متابولیت ثانویه منحصر به یک ارگانیسم یا یک گروه از ارگانیسم­ها هستند و در سایر موجودات زنده یافت نمی­شوند. میکروارگانیسم­هایی از قبیل باکتری­ها و قارچ­ها منابع با ارزشی در تولیدات دارویی و ترکیب­های زیستی هستند به­طور کلی متابولیت­های ثانویه با اهداف گوناگونی جداسازی می­شوند به­طور مثل شناسایی یک ترکیب ناشناخته با فعالیت بیولوژیکی خاص، جداسازی یک گروه از ترکیب­های درون یک ارگانیسم با توجه­به مسائل دیگری از قبیل وجود ساختارهای مشترک در آن­ها، جداسازی و شناسایی متابولیت­های تولید شده به­وسیله یک منبع تولیدی زیستی که توسط گونه­های دیگر تولید نمی­شود، تجزیه شیمیایی یک ارگانیسم برای شناسایی تمام ترکیب­های آن و سرانجام به­منظور کاربرد و استفاده از این ترکیب­ها در زمینه­های مختلف و تلاش برای سنتز مصنوعی این ترکیب­ها است (1). جنس اگزیگوباکتریوم اولین بار در سال 1983 توسط کالنیز و همکارانش شناسایی گردید و در سال 1994، Farrow و همکاران گونه اگزیگوباکتریوم استیلیکوم را شناسایی و نام­گذاری کردند. از آن زمان تاکنون، 11 گونه جدید به این جنس افزوده شده است و از دامنه گسترده­ای از زیستگاه­ها شامل محیط­های سرد و گرم با دامنه دمایی 12 تا 55 درجه سانتی­گراد جدا گردیده است. جنس اگزیگوباکتریوم شامل گونه­هایی مختلفی مانند اگزیگوباکتریوم اکسیدوتلورانس، اگزیگوباکتریوم استیلیکوم، اگزیگوباکتریوم اورانتیکوم، اگزیگوباکتریوم اوندایی و اگزیگوباکتریوم انترکتیکوم است (3،4،5،6،7). گونه­های اگزیگوباکتریوم از مناطق بسیار متنوعی شامل یخچال­های یخی گرینلند، چشم­های آب گرم در پارک ملی یلواستون، ریزوسفر گیاهان، محیط پیرامون کارخانجات فرآوری مواد غذایی و هم­چنین دریای خزر جدا شده­اند و به­طور خاصی با محیط زیست خود وقف یافته است (8،9،11،12). بیش­تر گزارش­ها حاکی از آن است که این باکتری­ها دارای قدرت کاتالازی، اکسیدازی بالا و توانایی تولید بالای آنزیمی هستند و در محیط پایه نوترینت آگار در 4 درجه سانتی­گراد انکوبه می­شوند. چندین سویه از این باکتری دارای مشخصه­های منحصر به فردی است که برای کاربرد در فناوری زیستی، صنعت و کشاورزی جالب توجه است. سویه اگزیگوباکتریوم Z8 قادر به خنثی­سازی فاضلاب قلیایی صنایع پارچه­بافی است و سویه Sz پتانسیل بالایی را برای جداسازی آفت­کش نشان می­دهد و سویه WK6 قادر به کاهش آرسنات به آرسنیت است (14،15). تلاش برای یافتن عوامل کنترل کننده بیولوژیکی جایگزین آنتی­بیوتیک­ها امری ضروری به­نظر می­رسد. از نواحی مختلف جهان میکروارگانسیم­هایی شناسایی و جداسازی شده­اند که توانایی ضدمیکروبی خوبی دارند. اگزیگوباکتریوم استیلیکوم، باسیل گرم مثبت، بی­هوازی اختیاری، متحرک، دارای درصد G+C پائین و کلنی­های زرد رنگ است. این باکتری می­تواند ژلاتین، نشاسته و کازئین را هیدرولیز کرده و تحت فشار و دمای بالا، شوری و pH مختلف زنده بماند (13). از آن به­عنوان یک باکتری جدید آلکالوفیل با قدرت بالای کاتالازی یاد می­کنند که پتانسیل آنتاگونیسمی آن به­طور کامل شناخته شده نیست. برخی تحقیقات تولید سیانید هیدروژن و سیدروفور توسط سویه اگزیگوباکتریوم استیلیکوم، را گزارش نموده­اند (10،13،15). هدف از این پژوهش، بررسی خاصیت آنتاگونیسمی اگزیگوباکتریوم استیلیکوم علیه چندین باکتری بیماری­زا و استاندارد و هم­چنین شناسایی ترکیب­های فعال زیستی تولید شده توسط این باکتری با استفاده از تکنیک  GC/MS(کروماتوگرافی گازی اسپکترومتر جرمی) است.
مواد و روش ها
تهیه سویه اگزیگوباکتریوم­ استیلیکوم(PTCC 1756)
این تحقیق که یک مطالعه پژوهشی است طی مدت 8 ماه در یکی از آزمایشگاه­های دانشگاه لاهیجان انجام گرفت، در این مطالعه سویه لیوفیلیزه اگزیگوباکتریوم استیلیکوم از کلکسیون میکروبی سازمان پژوهش­های علمی و صنعتی ایران به­صورت لیوفیلیزه تهیه گردیده و در محیط کورینه باکتریوم براث و نوترینت براث کشت داده شد.
تهیه مایع رویی کشت باکتری اگزیگوباکتریوم استیلیکوم
سویه اگزیگوباکتریوم استیلیکوم خالص شده در محیط کورینه باکتریوم براث در شرایط هوازی و دمای C°37 گرمخانه­گذاری گردید تا کدورتی معادل 5/0مک فارلند (CFU/ml108×5/1) به­دست آید. برای تهیه مایع رویی کشت، سوسپانسیون باکتری به­مدت 30 دقیقه در دمایC°4 با دور rpm 1500 سانتریفوژ شد و از مایع رویی باقی­مانده برای بررسی خواص ضد میکروبی استفاده شد.
تهیه و آماده سازی باکتری­های بیماری­زا
چهار سویه شایع بیماری­زای باکتریایی، شامل استافیلوکوکوس اورئوس (PTCC 1431 اشریشیاکولای (PTCC 1399شیگلا دیسانتری (PTCC 1188سالمونلا انتریکا زیر گونه انتریکا سروار پاراتیفیB  (PTCC 1231) از کلکسیون میکروبی سازمان پژوهش­های علمی و صنعتی ایران به­صورت لیوفیلیزه و چهار سویه اشریشیاکولای، استافیلوکوکوس اورئوس، شیگلا فلکسنری و سالمونلا انتریکا از آزمایشگاه تشخیص طبی تهیه شدند و در محیط نوترینت براث با کدورت معادل 5/0 مک­فارلند مورد استفاده قرار گرفتند.
بررسی فعالیت ضدمیکروبی
برای بررسی فعالیت ضدمیکروبی سویه اگزیگوباکتریوم استیلیکوم از محیط مولرهینتون آگار استفاده شد. برای این منظور از روش­های انتشار از دیسک و چاهک برای تعیین میزان مهارکنندگی استفاده شد. به­منظور کاهش خطا هر آزمون سه بار تکرار شد.
1- روش انتشار از چاهک (Well Diffusion Agar)
طی این روش از سوسپانسیون باکتری­های بیماری­زا در محیط نوترینت براث (5/0 مک­فارلند) با سوآپ استریل روی محیط مولر هینتون آگار کشت داده شد. سپس به­کمک پیپت پاستور استریل چاهک­هایی روی محیط ایجاد کرده و از سوپرناتانت سویه اگزیگوباکتریوم استیلیکوم خالص به میزان 1/0 میلی­لیتر در چاهک­ها ریخته شد، بعد از خشک شدن محیط، پلیت­ها در دمای C° 37 به­مدت 24 ساعت گرمخانه­گذاری شدند. سپس قطر هاله عدم رشد ایجاد شده علیه هریک از باکتری­های بیماری­زا توسط خط­کش میلی­متری، اندازه­گیری شد.
2- روش انتشار از دیسک (Disk Diffusion Agar)
دیسک­های کاغذی استریل به­قطر 6 میلی­متر به سوپرناتانت سویه اگزیگوباکتریوم استیلیکوم به­مدت 5 دقیقه آغشته شد و دیسک­ها در دمای C°37 به­مدت 4 ساعت قرار داده شد تا به­طور کامل خشک شود. طی این روش از سوسپانسیون باکتری­های بیماری­زای کشت داده شده در محیط نوترینت براث (5/0 مک­فارلند) با سوآپ استریل روی محیط مولر هینتون آگار کشت داده شد، سپس دیسک­های آغشته به محلول رویی کشت سویه اگزیگوباکتریوم استیلیکوم با فاصله معین از یکدیگر و از لبه پلیت روی سطح محیط مولر هینتون آگار قرار داده شدند. سپس پلیت­ها به­مدت 24 ساعت در دمای C°37 گرمخانه­گذاری شدند. پس از آن قطر هاله عدم رشد ایجاد شده توسط سویه اگزیگوباکتریوم استیلیکوم علیه هریک از باکتری­های بیماری­زا توسط خط­کش میلی­متری، اندازه­گیری شد.
GC/MS
از مایع رویی تهیه شده به­میزان 5/0 میکرولیتر برای شناسایی ترکیب­های ضدمیکروبی توسط تکنیک کروماتوگرافی گازی اسپکترومتر جرمی(Gas Chromatography/Mass Spectrometry)  با مدل 6890N-5973 MASS selective detector استفاده گردید. طی این تکنیک برحسب جرم مولی ترکیب­های شناسایی شده و نمودار حاصله از آنالیز برحسب زمان و شدت سیگنال رسم گردید.
بررسی­های آماری
با استفاده از نرم­افزارSPSS  داده­های پژوهش بررسی شدند.
یافته­ها
فعالیت ضدمیکروبی مایع رویی کشت اگزیگوباکتریوم استیلیکوم که از طریق سانتریفیوژ جداسازی شده بود علیه سویه کلینیکی و استاندارد اشریشیاکولای، استافیلوکوکوس اورئوس، شیگلا فلکسنری و سالمونلا انتریکا به کمک روش دیسک و چاهک مورد بررسی قرار گرفت که اثرهای مثبتی در برداشت. سوپرناتانت کشت این باکتری روی تمام گونه­ها توانستند از خود خاصیت ضدمیکروبی نشان دهد که توانایی مهارکنندگی آن از 5/8- 5/6 میلی­متر متغیر بود.
 اگزیگوباکتریوم استیلیکوم بیش­ترین توانایی را در مهار باکتری استاندارد سالمونلا انتریکا زیر گونه انتریکا سروار پاراتیفی به­کمک روش چاهک و کم­ترین اثر را روی باکتری کلینیکی اشریشیاکولای به کمک روش انتشار از دیسک ازخود نشان داد. به­طور کلی مایع رویی کشت این باکتری اثر مهاری بیش­تری روی سویه­های استاندارد نسبت­به کلینیکی از خود نشان داد.
نتایج حاصل از روش انتشار از چاهک و انتشار از دیسک (Well Diffusion and Disk Diffusion Agar
براساس نتایج این پژوهش فعالیت ضدباکتریایی اگزیگوباکتریوم استیلیکوم روی باکتری­های ذکر شده با استفاده از روش­های انتشار از دیسک و چاهک در جدول شماره 1 و 2  نشان­دهنده اثر مهاری سوپرناتانت باکتری اگزیگوباکتریوم استیلیکوم است. در طی روش چاهک بیش­ترین اثر مهاری برعلیه سویه استاندارد سالمونلا انتریکا (5/8 میلی­متر) و کم­ترین میزان مهارکنندگی برعلیه سویه کلینیکی اشرشیاکولای (60/6 میلی­متر) مشاهده شد و طی روش دیسک بیش­ترین اثر مهاری برعلیه سویه استاندارد سالمونلا انتریکا (20/8 میلی­متر) و کم­ترین میزان مهارکنندگی برعلیه سویه کلینیکی اشریشیاکولای (50/6 میلی­متر) مشاهده شده است.
 
 
جدول1: بررسی فعالیت ضدمیکروبی سوپرناتانت باکتری اگزیگوباکتریوم استیلیکوم علیه سویه­های استاندارد و کلینیکی به­روش چاهک بر حسب میلی­متر
میانگین هاله عدم رشد
برحسب میلی­متر
 
هاله عدم رشد برحسب میلی متر
(تکرار سه بار)
 
 
سوپرناتانت کشت
 
 
سویه های استاندارد و کلینیکی
7 7
5/6
5/7
اشریشیاکولای
)Escherichia coli PTCC 1533(
 
50/8
9
5/8
8
سالمونلا انتریکا
)Salmonella enterica PTCC 1231(
23/7 7
5/7
2/7
استافیلوکوکوس اورﺋﻮس
)Staphylococcus aureus PTCC 1112(
33/8 9
8
8
شیگلا دیسانتری
)Shigella dysenteriae
PTCC 1234(
60/6 7
5/6
3/6
اشریشیاکولای
 
8 5/8
8
5/7
سالمونلا انتریکا
 
7 7
5/6
5/7
استافیلوکوکوس اورﺋﻮس
 
66/7 8
5/7
5/7
شیگلا دیسانتری
 
 
 
جدول 2: بررسی فعالیت ضدمیکروبی سوپرناتانت باکتری اگزیگوباکتریوم استیلیکوم علیه سویه­های استاندارد و کلینیکی به روش دیسک
میانگین هاله عدم رشد بر حسب میلی­متر
 
هاله عدم رشد برحسب میلی­متر
(تکرار سه بار)
 
 
سوپرناتانت کشت
 
 
سویه های استاندارد و کلینیکی
7 7
5/6
5/7
اشریشیاکولای
)Escherichia coli PTCC 1533(
 
 
20/8
8/7
5/8
3/8
سالمونلا انتریکا
)Salmonella enterica PTCC 1231(
16/7 7
5/7
7
استافیلوکوکوس اورﺋﻮس
)Staphylococcus aureus PTCC 1112
 
50/7
8
5/7
7
شیگلا دیسانتری
)Shigella dysenteriae
PTCC 1234(
5/6 6
7
5/6
اشریشیاکولای
 
 
56/7
8
5/7
2/7
سالمونلا انتریکا
 
83/6 5/6
7
7
استافیلوکوکوس اورﺋﻮس
 
7 7
5/6
5/7
شیگلا دیسانتری
 
 
 
نتایج حاصل از مقایسه روش دیسک و چاهک
ارزیابی فعالیت ضدمیکروبی اگزیگوباکتریوم برای هر سویه میکروبی سه مرتبه تکرار شده است. درصد قطر نسبی ناحیه مهار به­عنوان یک شاخص فعالیت ضدمیکروبی بوده و نتایج به­صورت میانگین بیان شده­اند. در مقایسه این دو روش، روش چاهک (شکل 1) نسبت­به روش دیسک (شکل 2) از نتایج بهتری برخوردار بود و اگزیگوباکتریوم استیلیکوم میزان مهارکنندگی خوبی را از خود نشان داد.
نتایج حاصل از MS/ GC
در روش GC/MS شاخص­ترین پیک با جرم مولی314/46 مربوط­به 1-1- دی متیل اتیل است (نمودار 1) و درصد فراوانی نتایج حاصل از GC/MS در جدول 3 نشان­دهنده این بود که ماده 1-7- دی متیل 3- فنیل-تیلیدین بای سیکلو (50%)، ماده 2- اتیل هگزیل پارامتوکسی سینامات (55%)، ماده 1و2- بنزن- دی کربوکسیلیک اسید (35%) و ماده فنول 2-4 بیس (1-1- دی متیل اتیل) (58%) دارای شاخص­ترین ترکیب­ها بودند.
 
 

شکل 1: مقایسه فعالیت ضدمیکروبی مایع رویی کشت اگزیگوباکتریوم استیلیکوم علیه سویه­های پاتوژن و استاندارد اشریشیاکولای، سالمونلا انتریکا، استافیلوکوکوس اورئوس و شیگلا دیسانتری به روش انتشار از آگار   

شکل 2: مقایسه فعالیت ضدمیکروبی مایع رویی کشت اگزیگوباکتریوم استیلیکوم برعلیه سویه­های پاتوژن و استاندارد اشریشیاکولای، سالمونلا انتریکا، استافیلوکوکوس اورئوس و شیگلا دیسانتری به­روش انتشار از دیسک  

نمودار 1. نتایج حاصل از GC/MS
جدول 3: درصد فراوانی نتایج حاصل از GC/MS  
درصد فراوانی جرم مولی ترکیب­های شناسایی شده
50% 860/14 1-7- دی متیل 3- فنیل-تیلیدین بای سیکلو
55% 719/32 2- اتیل هگزیل پارامتوکسی سینامات
35% 301/40 1و2- بنزن- دی کربوکسیلیک اسید
58% 314/46 فنول 2-4- بیس (1-1- دی متیل اتیل)
 
 
نتایج آزمون­های آماری
 فعالیت ضدمیکروبی اگزیگوباکتریوم برای هر سویه باکتریایی سه مرتبه تکرار شده است. اگزیگوباکتریوم استیلیکوم در روش انتشار از چاهک نسبت­به روش انتشار از دیسک، میزان مهارکنندگی خوبی را از خود نشان داد. و اختلاف معنی­داری بین روش انتشار از چاهک و دیسک مشاهده شد. هم­چنین بیش­ترین اثر ضدباکتری اگزیگوباکتریوم طی روش انتشار از چاهک روی سویه استاندارد سالمونلا انتریکا  PTCC 1231با هاله عدم رشد 5/8 میلی­متر نسبت­به دیگر باکتری­ها تفاوت معنی­دار وجود داشت. و مشاهده شد که بیش­ترین درصد فراوانی در روش GC/MS  متعلق­به فنول 2-4- بیس (1-1- دی متیل اتیل) با 58%  و جرم مولی 314/46 بود.
بحث
هدف این مطالعه، بررسی خاصیت آنتاگونیستی اگزیگوباکتریوم استیلیکوم با روش­های انتشار از چاهک و انتشار از دیسک و هم­چنین شناسایی ترکیب­های فعال زیستی تولید شده در فازهای رشد لگاریتمی و یا فاز رشد ثابت است. گونه اگزیگوباکتریوم استیلیکوم یک باسیل گرم مثبت است که در محیط کشت پایه نوترینت آگار پیگمان زرد تولید می­کند. این باکتری به­عنوان یک باکتری جدید آلکالوفیل با قدرت بالای کاتالازی شناخته می­شود که پتانسیل آنتاگونیسمی آن به­طور کامل شناخته شده نیست. سویه اگزیگوباکتریوم استیلیکوم، از نظر تولید HCN و سیدروفور مثبت است. به­طورکلی تحقیقات اندکی در ارتباط با این باکتری و اثرهای ضدمیکروبی آن انجام شده است (16،17). این باکتری در سال 1388 از آب­های ساحلی دریای خزر جداسازی و توسط PCR شناسایی گردید. این باکتری توانایی بالای آنتاگونیسمی در مقابل باکتری­های سالمونلا تایفی، اشریشیاکلای، استافیلوکوکوس اوریوس و شیگلا فلکسنری از خود نشان داد (1). در مطالعه Yumoto و همکاران در سال 2004 باکتری اگزیگوباکتریوم اکسیدتلورانس از گیاهان اطراف آب جداسازی گردید. این باکتری آلکالوفیل بوده و توانایی کاتالازی بالایی از خود نشان داد و در محدوده pH 7تا10 توانایی رشد داشت (15). در بررسی Selvakumar و همکارانش در سال 2009 سویه اگزیگوباکتریوم استیلیکوم 1P از خاک کوه­های هیمالیا در شمال غربی هندوستان شناسایی شده است و بررسی­های انجام شده نشان داد این باکتری با تولید مواد فعال زیستی از جمله تولید HCN و سیدروفور دارای اثرهای بازدارندگی خوبی است. ترکیب­های تولید شده توسط این باکتری، دارای قدرت در بازدارندگی قارچ رشته­ای رایزوکتونیا سولانی، اسکلروتیوم رولفسی و فوزاریوم اکسیسپوروم به­ترتیب به­مقدار 55/45، 38/41 و 74/39 درصد بود (13). طی بررسی Barnett و همکاران جلوگیری از رشد R. solani AG-8 روی گندم در یک رابطه متقاطع توسط اگزیگوباکتریوم پنتوئا (Pantoea (Exiguobacterium و میکروباکتریا گزارش گردید هم­چنین طی این بررسی برای اولین بار توانایی آنتاگونیسمی سویه اگزیگوباکتریوم استیلیکوم در مقابل پاتوژن­های چندگانه قارچی گیاهان مشاهده گردید (2). در مطالعه ما نیز سوپرناتانت کشت باکتری اگزیگوباکتریوم استیلیکوم خاصیت ضدمیکروبی خوبی از خود نشان داد که بیش­ترین اثر طی روش چاهک و روی سویه استاندارد سالمونلا انتریکا زیر گونه انتریکا سروار پاراتیفی با هاله عدم رشد 5/8 میلی­متر مشاهده گردید.در نهایت سوپرناتانت حاصله به کمک روش GC/ MS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و در روش  GC/MS ترکیب­های 2- اتیل هگزیل پارامتوکسی سینامات، 1-2- بنزن- دی کربوکسیلیک اسید، 1 -7-دی متیل 3- فنیل- تیلیدین بای سیکلو (2-2-1)- هپتان-2- اون و فنول 2-4- بیس (1-1- دی متیل اتیل) دارای بیش­ترین فراوانی و شاخص­ترین ترکیب­ها بودند. ترکیب 2- اتیل هگزیل پارامتوکسی سینامات، یک ترکیب خطی ساده است که در آن 100% HCN وجود دارد. HCN  بر راه­ های تنفسی ریشه گیاهان و قارچ­ها اثرگذار است و چندین گونه­های قارچی شناخته شده­اند که تحت تأثیر HCN تولیدی توسط باکتری ریزوسفری قرار گرفته­اند (13). طی مطالعه­های ما نژاد اگزیگوباکتریوم استیلیکوم با تولید HCN رشد برخی از باکتری­های پاتوژن را مهار کرد. همان­طورکه در مطالعه Selvakumar et.al (2009) نیز اگزیگوباکتریوم استیلیکوم با تولید HCN قادر به مهار هیف­های قارچی بود. ترکیب 1-7- دی متیل 3- فنیل - تیلیدین بای سیکلو (2-2-1)- هپتان-2- اون، یک ترکیب آروماتیک است که هیدروکسامات از این شاخه است و ترکیب فنول 2-4- بیس (1-1- دی متیل اتیل) نیز یک ترکیب میکس، فنولی هیدروکساماتی است. این ترکیب­ها از انواع سیدوروفورمحسوب می­شوند. توانایی باکتری­های مختلف در شلاته کردن آهن متفاوت است. سیدروفور تولید شده توسط اگزیگوباکتریوم استیلیکوم قادر است مولکول­های آهن را از محیط جداسازی کند. در مطالعه Selvakumar سیدروفور تولیدی توسط سویه اگزیگوباکتریوم استیلیکوم 1P توانست با شلاته کردن آهن (آهن عنصر ضروری برای قارچ­ها محسوب می­شود) از رشد قارچ­ها جلوگیری کند (13). که در مطالعه ما نیز ممکن است. یکی از دلایل خاصیت آنتاگونیسمی اگزیگوباکتریوم استیلیکوم باشد.
نتیجه­گیری
امروزه با افزایش مقاومت­های آنتی­بیوتیکی و عوارض­های ناشی از مصرف داروهای شیمیایی، استفاده از درمان­های جایگزین ضروری به­نظر می­رسد. سوپرناتانت باکتری اگزیگوباکتریوم استیلیکوم با توانایی بالای ضدمیکروبی و داشتن ترکیب­های مفید با خاصیت مهارکنندگی می­تواند به­عنوان یک عامل ضدمیکروبی مطرح باشد. البته برای اثبات دقیق­تر اثر این باکتری و متابولیت­های حاصله از آن در شرایط درونی انسان، به تحقیقات جامع­تری نیاز است.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

منابع
1. Yousefi S, Faezi Qasemi M, Amir Mozaffari N. Investigation of production of biologically active substances in bacteria isolated from coastal waters of Caspian Lake. Journal of Life Sciences of Lahijan Branch, Winter 2009; Third Year, No.4.
2. Barnett  SJ, Roget DK, Ryder MH. Suppression of Rhizoctonia solani AG-8 induced disease on wheat by the interaction between Pantoea, Exiguobacterium and Microbacteria. Aust J Soil Res, 2006; 44:331–342.
3. Chaturvedi P, Prabahar V, Manorama R, Pindi PK, Bhadra B, Begum Z, Shivaji S. Exiguobacterium soli sp nov., a psychrophilic bacterium from the McMurdo Dry Valleys, Antarctica. Int J Syst Evol Microbiol, 2008;  58:2447–2453.
4. Chaturvedi P, Shivaji S. Exiguobacterium indicum sp nov., a psychrophilic bacterium from the Hamta glacier of the Himalayan mountain ranges of India. Int J Syst Evol Microbiol, 2006; 56:2765–2770.
5. Collins MD, Kroppenstedt RM. Lipid-composition as a guide to the classification of some coryneform bacteria-containing an A4-alpha type peptidoglycan. Syst Appl Microbiol, 1983; 4:95–104.
 
6. Collins MD, Lund BM, Farrow JAE, Schleifer KH. Chemotaxonomic study of an alkaliphilic bacterium, Exiguobacterium aurantiacum gen nov., sp. nov. J Gen Microbiol, 1983; 129:2037–2042.
7. Farrow JAE, Wallbanks S, Collins MD. Phylogenetic interrelationships of round-spore-forming bacilli containing cell-walls based on lysine and the non-spore-forming genera Caryophanon, Exiguobacterium, Kurthia, and Planococcus. Int J Syst Bacteriol, 1994;44:74–82.
8. Knudston KE, Haas EJ, Iwen PC. Characterization of a Gram-positive non spore forming Exiguobacterium like organism isolated from a western Colorado (USA) hot spring. Abstr: Annu Meet Am Soc Microbiol, 2001;  1(92):30.
9. Miteva VI, Sheridan PP, Brenchly JE. Phylogenetic and physiological diversity of microorganisms isolated from a deep Greenland glacier ice core. Appl Environ Microbiol, 2004;  70:202–213.
10. Raaijmakers JM, Vlami M, de Souza JT. Antibiotic production by bacterial biocontrol agents. Antonie Van Leeuwenhoek,  2002; 81:537–547.
11. Reiter B, Pfeifer U, Schwab H, Sessitsch A. Response of endophytic bacterial communities in potato plant to infection with Erwinia carotovora subsp. atroseptica. Appl Environ Microbiol, 2002; 68:2261–2268.
12. Rodriguez DF, Goris J, Vishnivetskaya. Characterization of Exiguobacterium isolates from the Siberian permafrost. Description of Exiguobacterium sibiricum sp. nov. Extremophiles, 2006; 10:285–294.
13. Selvakumar G, Joshi P, Nazim S, Mishra PK, Kundu S, Gupta HS. Exiguobacterium acetylicum strain 1P (MTCC 8707) a novel bacterial antagonist from the North Western Indian Himalayas. World J Microbiol Biotechnol, 2009;   25:131–137.
14. Wada M, Yoshizumi A, Furukawa Y. Cloning and expression of Exiguobacterium sp F42 gene encoding a new short chain dehydrogenase, which catalyzes the stereo selective reduction of ethyl 3-oxo 3-(2- thienyl) propanoate to ethyl(S)- 3-hydroxy-3 (2-thienyl) propanoate. Biosci Biotechnol Biochem, 2004; 7:1481–1488.
15. Yumoto I, Hishinuma-Narisawa M, Hirota K, Shingyo T, Takebe F, Nodasaka Y, Matsuyama H, Hara I. Exiguobacterium oxidotolerans sp. nov., a novel alkaliphile exhibiting high catalase activity. Int J Syst Evol Microbiol, 2004;  54:2013–2017.
16. Yumoto I, Nakamura A, Iwata  H, Kojima  K, Kusumoto K, Nodasaka Y, Matsuyama H. Dietzia psychralcaliphila sp. nov., a novel, facultatively psychrophilic alkaliphile that grows on hydrocarbons. Int J Syst Evol Microbiol, 2002; 52: 85–90.
17. Zheng SP, Ponder MA, Shih JY, Tiedje JM, Thomashow MF, Lubman DM. A proteomic analysis of Psychrobacter arcticus 273-4 adaptation to low temperature and salinity using a2-D liquid mapping approach. Electrophoresis, 2007;  28:467–488.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: سلولی و مولکولی
دریافت: 1399/9/30 | پذیرش: 1399/9/10 | انتشار: 1399/9/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله تازه های بیوتکنولوژی سلولی - مولکولی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | New Cellular and Molecular Biotechnology Journal

Designed & Developed by : Yektaweb