گروه علوم باغبانی، مرکز تحقیقات گیاهان دارویی و فرآورده های ارگانیک، واحد میانه، دانشگاه آزاد اسلامی، میانه، ایران ، hassannourafcan@gmail.com
چکیده: (338 مشاهده)
سابقه و هدف: ارزیابی تنوع ژنتیکی ژرم پلاسمی طبیعی و حفاظت شده از راهبردی ترین فعالیت های جهانی و به عنوان سرمایه ملی هر کشور است. به طوری که در طول سالیان متمادی جهش ها و تلاقی های مختلف باعث تجمع برخی ژنهای مفید در این ژرم پلاسم ها شده و میتواند بعنوان ذخایر ژنتیکی در مواقع بحرانی مورد استفاده قرار گیرد. ارزیابی تنوع بر اساس صفات مورفولوژیکی و فنوتیپی بدلیل تاثیر محیط و اثر متقابل ژنوتیپ در محیط پایداری مناسبی ندارد. بنابراین استفاه از مارکرهای مبتنی بر DNA که تکراپذیری بالایی دارد. نشانگر مبتنی بر امپلیکون DNA ناحیه شروع کدون برای ترجمه SCoT در گیاهان به دلیل وراثت پزیری و تکرارپذیری، اخیرا مورد استفاده قرار گرفته است. هدف از این پژوهش ارزیابی تنوع ژنتیکی ژرم پلاسم های ذخیرهگاه ژنتیکی فندق در رگه های جنگلی شمالغرب کشور و انطباق پذیری ان با تنوع بر اساس نشانگرهای ملی ازمون های تمایز میباشد.
مواد و روشها: در این تحقیق 77 ژنوتیپ از جنگل های فندق اردبیل، میانه و ارسباران انتخاب محل هر ژنوتیپ با استفاده از GPS نشانه گذاری شد. با استفاده از دستوالعمل ملی ازمون های تمایز یکنواخت و پایداری فندق صفات کیفی ارزش گذاری شد و پس از استخراج DNA از برگ انها با استفاده از 15 پرایمر اختصاصی SCoT تنوع پلی مورفیسم انها ارزیابی شد.
یافتهها: نتایج نشان دادند که ژنوتیپ از نظر صفات کیفی تمایز 17 کلاستر طبقه بندی شدند. با استفاده از 15 نشانگر SCoT تعداد باندهای چند شکل 165 باند با میانگین 11 باند برای هر مارکر و میانگین درص پلی مورفیسم با میانگین 11 باند برای هر نشانگر و میانگین درصد پلی مورفیسم برای نشانگر 90.2% ژنوتیپ ها بر اساس این نشانگرها در 19 زیر کلاستر گروهبندی شدند.
بحث: آنالیز صفات کیفی بر اساس باندهای ایجاد شده در SCoT نشان دادند که نشانگرهای 3، 5، 11، 12، 18 و 20 دارای تنوع ژنتیکی بیشتر و معنی دار بودند که میزان انطباق گروهبندی ژنوتیپ ها بر اساس همین SCoT نشانگرها 87/0 بر اساس ازمون مانتل براورد گردید.
نتیجه گیری: با استفاده از دو نشانگر ژنتیکی میتوان به75% (R2) از تنوع دیسکریپتورهای تمایز فندق دسترسی پیدا نمود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
