دوره 15، شماره 59 - ( 4-1404 )
جلد 15 شماره 59 صفحات 108-99 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Niazi A, Iranbakhsh A, Esmaeel Zadeh M, Ebadi M, Oraghi Ardebili Z. Effect of Cold Atmospheric Plasma and Zinc Oxide Nanoparticles on Seedling of Wheat(Triticun aestivum L.), Cultivar Tajan. NCMBJ 2025; 15 (59) :99-108
URL: http://ncmbjpiau.ir/article-1-1773-fa.html
URL: http://ncmbjpiau.ir/article-1-1773-fa.html
نیازی عاطفه، ایرانبخش علیرضا، اسماعیلزاده مقدم محسن، عبادی مصطفی، اوراقی اردبیلی زهرا. 1 بررسی اثر تیمار پلاسمای سرد اتمسفری هوا و نانوذرۀ اکسید روی بر دانه
رُستهای گندم (Triticum aestivum) رقم تجن. مجله تازه هاي بيوتكنولوژي سلولي و مولكولي. 1404; 15 (59) :99-108
گروه زیست‌شناسی-فیزیولوژی گیاهی واحد علوم‌وتحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. ، iranbakhsh@iau.ac.ir
چکیده: (6 مشاهده)
سابقه و هدف: این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر نانوذرۀ روی و پلاسمای سرد اتمسفری بر ویژگی‌های فیزیولوژیکِ گندم در مراحل جوانه‌زنی انجام شد. طبق مطالعه‌های پیشین تیمارِ بذر توسط پلاسمای سردِ اتمسفری بر نرخ جوانه‌زنی و همچنین مورفولوژی گیاهان تأثیرگذار بوده و استفاده از عنصر روی در ابعاد نانو، منجر به افزایش سرعت رشد می‌باشد.
مواد و روشها: در این مطالعه تأثیر غلظت‌های متفاوت نانوذرۀ اُکسید روی و فلز اُکسید روی (شاهد بدون تیمار، ppm 10، ppm 25 وppm 50) هر سه روز یک‌بار و پلاسمای سرد اتمسفری در سه زمانِ صفر (شاهد)، 60 و 90 ثانیه بر دانۀ رُستهای گندم 14 روزه بررسی شدند.
یافته‌ها: طبق نتایج به‌دست‌آمده تیمار پلاسما به‌مدت 90 ثانیه شاخص‌های مربوط به جوانه‌زنی را در سطح معناداری افزایش داد اما منجر به کاهشِ طولِ ریشه و ساقه شد. همچنین تیمار نانوذرۀ اُکسید روی با غلظت ppm 25 بیشترین افزایش را نسبت به شاهد بر وزن تَر و خشک دانهرُستها نشان داد.
نتیجه‌گیری: تیمارهای پلاسما شاخص‌های جوانه‌زنی را بالاتر برده امّا اضافه کردنِ محلول نانوذرۀ زینک اُکسید به گیاهان، این افزایش را محدود می‌نماید و در مقابل نانوذرات در غلظت‌های موردمطالعه منجر به افزایش وزن خشک دانهرُستها و طول ریشه و اندام هوایی آن‌ها می‌شود. با توجه به اینکه افزایش رشد جوانۀ گندم به معنی فراهم شدن انرژی بیشتر برای رشد ریشه، ساقه و دانه است، بنابراین استفاده از پلاسمای سرد اتمسفری بر روی بذرهای گندم و همچنین تیمار نانوذرۀ روی در غلظت‌های بهینه می‌تواند منجر به افزایش رشد گیاه و در نهایت ارتقای بازدهی محصول گردد.
مواد و روشها: در این مطالعه تأثیر غلظت‌های متفاوت نانوذرۀ اُکسید روی و فلز اُکسید روی (شاهد بدون تیمار، ppm 10، ppm 25 وppm 50) هر سه روز یک‌بار و پلاسمای سرد اتمسفری در سه زمانِ صفر (شاهد)، 60 و 90 ثانیه بر دانۀ رُستهای گندم 14 روزه بررسی شدند.
یافته‌ها: طبق نتایج به‌دست‌آمده تیمار پلاسما به‌مدت 90 ثانیه شاخص‌های مربوط به جوانه‌زنی را در سطح معناداری افزایش داد اما منجر به کاهشِ طولِ ریشه و ساقه شد. همچنین تیمار نانوذرۀ اُکسید روی با غلظت ppm 25 بیشترین افزایش را نسبت به شاهد بر وزن تَر و خشک دانهرُستها نشان داد.
نتیجه‌گیری: تیمارهای پلاسما شاخص‌های جوانه‌زنی را بالاتر برده امّا اضافه کردنِ محلول نانوذرۀ زینک اُکسید به گیاهان، این افزایش را محدود می‌نماید و در مقابل نانوذرات در غلظت‌های موردمطالعه منجر به افزایش وزن خشک دانهرُستها و طول ریشه و اندام هوایی آن‌ها می‌شود. با توجه به اینکه افزایش رشد جوانۀ گندم به معنی فراهم شدن انرژی بیشتر برای رشد ریشه، ساقه و دانه است، بنابراین استفاده از پلاسمای سرد اتمسفری بر روی بذرهای گندم و همچنین تیمار نانوذرۀ روی در غلظت‌های بهینه می‌تواند منجر به افزایش رشد گیاه و در نهایت ارتقای بازدهی محصول گردد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی
دریافت: 1404/6/24 | پذیرش: 1404/4/10 | انتشار: 1404/4/10
دریافت: 1404/6/24 | پذیرش: 1404/4/10 | انتشار: 1404/4/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
