دوره 4، شماره 13 - ( 12-1392 )
جلد 4 شماره 13 صفحات 42-37 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nejatzadeh-Barandozi F. Cytogenetical Survey of Aloe vera populations in Iran. NCMBJ 2014; 4 (13) :37-42
URL: http://ncmbjpiau.ir/article-1-477-fa.html
URL: http://ncmbjpiau.ir/article-1-477-fa.html
نجات زاده باراندوزی فاطمه. بررسی سیتوژنتیکی جمعیت های صبرزرد (Aloe vera L.) در ایران. مجله تازه هاي بيوتكنولوژي سلولي و مولكولي. 1392; 4 (13) :37-42
گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوی، خوی، ایران ، Fnejatzadeh@yahoo.com
چکیده: (17128 مشاهده)
سابقه و هدف: صبر زرد (Aloe vera L.) متعلق به خانواده (Liliaceae)، گیاهان بوته ای دائمی، به ندرت یکساله به ارتفاع 70 تا 90 سانتی متر است که بومی مناطق استوایی، آفریقا، ماداگاسکار و عربستان است و معمولاً در مناطق جنوبی کشور از جمله استان هرمزگان و بوشهر و بلوچستان می روید. تعدادی از گونه های زینتی آن به صورت وسیعی در اروپا و آمریکا برای استفاده از برگ آن و تزئین باغ ها، پارک ها و منازل کاشته می شوند. همچنین به دلیل خواص دارویی ژل موجود در برگهای آن در تهیه داروهای گیاهی نیز از آن استفاده می گردد. با وجود کاربرد وسیع هنوز مطالعه جامعی بر روی این گیاه در ایران صورت نگرفته است.
مواد و روشها: در این تحقیق 5 جمعیت از (Aloe vera L.) و 5 جمعیت از (Baker ( Aloe littoralis جمع آوری شده از مناطق مختلف ایران با استفاده از مریستم انتهایی ریشه مورد مطالعه قرار گرفتند و تعداد و ابعاد کروموزم ها در تقسیم میتوز اندازه گیری و فرمول کاریوتیپی هر جمعیت تعیین شد.
یافته ها: تعداد کروموزوم پایه در جمعیت ها، 7 و از نوع متاسانتریک و ساب تلوسانتریک بود. بیشترین میانگین طول کروموزوم ها مربوط به جمعیت های Aloe littoralis ( 72/12 میکرون) و کمترین میانگین طول کروموزوم ها مربوط به جمعیت های Aloe vera (42/10 میکرون) بود.جمعیت های مورد مطالعه بر اساس روش استیبنز از نظر کاریوتیپی نیز مورد مقایسه قرار گرفتند. جمعیت های Aloe vera در کلاس 1 و سایر جمعیت ها در کلاس 2 قرار گرفتند. فقط جمعیت شماره 8 به تنهایی در گروه 3 قرار گرفت. بنابراین جمعیت های Aloe vera نسبت به بقیه جمعیت ها متقارن تر و ابتدایی تر می باشند. فرمول کاریوتیپی جمعیت های Aloe vera بر اساس روش لوان و همکاران، ((6Sm+ 8St و جمعیت های Aloe littoralis ( 4Sm+ 10St) تعیین گردید.
نتیجه گیری: بررسی سیتولوژیکی این نمونه ها بیانگر تفاوت جزئی در این نمونه ها نسبت به سایر نمونه ها بود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
