سابقه و هدف: مطالعات نشان داده­اند که برخی لیگاندها نظیر مالتول با کئوردینه­شدن با فلزات، موجب القاء آپوپتوز و مهار تکثیر سلول­های سرطانی می­شود. هدف از این مطالعه، سنتز کمپلکس­های جدیدی از نیکل و ارزیابی اثرات آپوپتیک و ضدتکثیری این ترکیبات می­باشد.

مواد و روش­ها: در این مطالعه، کمپلکس­هایی از نیکل و لیگاندهای مالتول، دیفریپرون و 3-هیدروکسی­فلاون سنتز­گردید. سایتوتوکسیسیته این کمپلکس­ها به منظور ارزیابی فعالیت ضد­سرطانی آن بر روی رده­های HeLa ، MCF-7، MDA-MB-231، NALM-6، Neuro-2a و L929 با روشMTT  و فلوسایتومتری، بررسی­گردید.

یافته­ ها: IC₅₀ ± SD (μM)   به­دست آمده از اثر کمپلکس­های 1 تا 3 بر روی رده­های سلولی HeLa ، MCF-7، MDA-MB-231، NALM-6، Neuro-2a و L929 به ترتیب در گستره­ی 6/15 تا 1/199، 00/5 تا 2/185 و  8/39 تا 8/168، می­باشند.

نتیجه ­گیری: نتایج به­دست­آمده سایتوتوکسیسیته­ی بیشتری را برای کمپلکس­ها در مقابل رده­های سلولی MDA-MB-231 و Neuro-2a نشان داد. نتایج به دست آمده اثبات می­­کند کمپلکس سنتز شده هیچگونه تأثیر سایتوتوکسیکی بر روی بر سلول­های نرمال فیبروبلاست موش (L929) ندارد.