سابقه و هدف: PCD در پاسخ‌های دفاعی در برابر بیمارگرها و نیز در پاسخ به تنش‌های محیطی شامل تنش‌های زیستی و غیرزیستی دخالت دارد و از لحاظ عملکرد در سلسله ی یوکاریوت‌ها در گیاهان و حیوان ها حفاظت شده است.

مواد و روش ها: در بسیاری از بیماری‌های انسان مانند اختلال های تنفسی و نیز بیماری‌هایی مانند آلزایمر و پارکینسون مشاهده شده است که فرایند PCD از تنظیم خارج شده و عمل نمی‌کند.

یافته ها: محققین ژن های مختلفی را مرتبط با PCD در گیاهان شناسایی نموده اند و مسیرهای ژنتیکی و بیوشیمیایی حفاظت شده آن تا حد زیادی مشخص شده است.

بحث: اگرچه تعدادی از تغییرهای مورفولوژیکی و بیوشیمیایی که به طور عمومی در PCD در جانوران مشاهده می شود در گیاهان نیز مشاهده می شود اما در مورد چگونگی انجام فرایندهایی که منجر به مرگ سلول گیاهان می شود دانش کمی وجود دارد.

نتیجه گیری: با وجود آنکه PCD در گیاهان و جانوران فرایندی حفاظت شده است اما در گیاهان از لحاظ ژنتیکی و شیمیایی بسیار متفاوت اتفاق می افتد.