دوره 14، شماره 56 - ( 7-1403 )
جلد 14 شماره 56 صفحات 55-43 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Heidarian F, Hojati V, Golijani Moghadam R. Comparison of A13871G polymorphism in the cytochrome P450 3A4 (CYP3A4) gene in Iranian healthy people from West Mazandaran in terms of age and sex. NCMBJ 2024; 14 (56) :43-55
URL: http://ncmbjpiau.ir/article-1-1700-fa.html
URL: http://ncmbjpiau.ir/article-1-1700-fa.html
حیدریان فاطمه، حجتی ویدا، گلیجانی مقدم رضا. مقایسۀ پلیمورفیسم A13871G در ژن سیتوکروم P450 3A4 (CYP3A4) در افراد سالم غرب مازندران از نظر سن و جنس. مجله تازه هاي بيوتكنولوژي سلولي و مولكولي. 1403; 14 (56) :43-55
گروه زیست‌شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران ، vida.hojati@iau.ac.ir
چکیده: (469 مشاهده)
سابقه و هدف: CYP3A4 (سیتوکروم P450 3A4) از خانوادۀ آنزیم‌های اکسیدکننده، مهمترین آنزیم در متابولیسم سموم و داروهاست که معمولاً در کبد و روده یافت میشود و ژن آن روی کروموزوم7q22.1 قرار دارد. به‌دلیل اهمیت این آنزیم و ازآنجاکه مطالعات اندکی روی پلیمورفیسمهای این ژن صورت گرفته، این مطالعه به‌منظور بررسی پلیمورفیسم (CYP3A4 (A13871G در افراد سالم مذکر و مونث در سنین مختلف در غرب مازندران انجام گردید.
مواد و روش ها: جهت انجام پژوهش از افراد مورد مطالعه خون تام دریافت شد. در این تحقیق از تکنیک ARMS- PCRاستفاده شد و یک روش ساده برای تشخیص هرگونه جهشی شامل تغییرات پایه یا حذفهای کوچک میباشد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS 2016 و آزمون مربع‌کای انجام شد.
یافته ها: نتایج نشان دادند که بیشترین افراد مورد مطالعه دارای ژنوتیپ هتروزیگوت جهش‌یافتۀ AG بودند که فراوانی آن 96/67 درصد بود. بین فراوانی ژنوتیپ و سن بیماران ارتباط معنیداری وجود نداشت (05/0 < p). در جمعیت مورد مطالعه، 50 نفر زن و 38 نفر مرد بودند. در جنس مؤنث، 33 نفر دارای ژنوتیپ هتروزیگوت با فراوانی 66 درصد، 7 نفر دارای ژنوتیپ هموزیگوت غالب با درصد فراوانی 14درصد، 6 نفر دارای ژنوتیپ هموزیگوت مغلوب با درصد فراوانی 12 درصد و 4 نفر فاقد جهش با درصد فراوانی 8 درصد بودند. در جنس مذکر، 25 نفر دارای ژنوتیپ هتروزیگوت با درصد فراوانی 78/65 درصد، 3 نفر دارای ژنوتیپ هموزیگوت غالب با درصد فراوانی 89/7 درصد، 5 نفر دارای ژنوتیپ هموزیگوت مغلوب با درصد فراوانی 15/13 درصد و 5 نفر فاقد جهش با فراوانی 15/13 درصد بودند. همچنین در هر دو جنس، ژنوتیپ هتروزیگوت بالاترین درصد فراوانی را نشان داد.
نتیجه گیری: بنابر یافتهها، بین فراوانی ژنوتیپ و جنسیت و فراوانی ژنوتیپ و سن افراد ارتباط معنیداری وجود ندارد (05/0 > p).
مواد و روش ها: جهت انجام پژوهش از افراد مورد مطالعه خون تام دریافت شد. در این تحقیق از تکنیک ARMS- PCRاستفاده شد و یک روش ساده برای تشخیص هرگونه جهشی شامل تغییرات پایه یا حذفهای کوچک میباشد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS 2016 و آزمون مربع‌کای انجام شد.
یافته ها: نتایج نشان دادند که بیشترین افراد مورد مطالعه دارای ژنوتیپ هتروزیگوت جهش‌یافتۀ AG بودند که فراوانی آن 96/67 درصد بود. بین فراوانی ژنوتیپ و سن بیماران ارتباط معنیداری وجود نداشت (05/0 < p). در جمعیت مورد مطالعه، 50 نفر زن و 38 نفر مرد بودند. در جنس مؤنث، 33 نفر دارای ژنوتیپ هتروزیگوت با فراوانی 66 درصد، 7 نفر دارای ژنوتیپ هموزیگوت غالب با درصد فراوانی 14درصد، 6 نفر دارای ژنوتیپ هموزیگوت مغلوب با درصد فراوانی 12 درصد و 4 نفر فاقد جهش با درصد فراوانی 8 درصد بودند. در جنس مذکر، 25 نفر دارای ژنوتیپ هتروزیگوت با درصد فراوانی 78/65 درصد، 3 نفر دارای ژنوتیپ هموزیگوت غالب با درصد فراوانی 89/7 درصد، 5 نفر دارای ژنوتیپ هموزیگوت مغلوب با درصد فراوانی 15/13 درصد و 5 نفر فاقد جهش با فراوانی 15/13 درصد بودند. همچنین در هر دو جنس، ژنوتیپ هتروزیگوت بالاترین درصد فراوانی را نشان داد.
نتیجه گیری: بنابر یافتهها، بین فراوانی ژنوتیپ و جنسیت و فراوانی ژنوتیپ و سن افراد ارتباط معنیداری وجود ندارد (05/0 > p).
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
سلولی و مولکولی
دریافت: 1403/9/20 | پذیرش: 1403/7/1 | انتشار: 1403/7/1
دریافت: 1403/9/20 | پذیرش: 1403/7/1 | انتشار: 1403/7/1
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
