سابقه و هدف: کندر از جمله مواد گیاهی می باشد که خواص درمانی مختلفی برای آن ذکر شده است. بتا-بوسولیک اسید، ترکیب اصلی کندر، حلالیت کمی در آب دارد و دسترسی زیستی آن بسیار پایین میباشد. هدف این مطالعه بررسی اثر بارگذاری بتا- بوسولیک اسید در نانوذره های دندروزومی بر میزان دسترسی زیستی و جذب سلولی آن می باشد.
مواد و روش ها: برای انجام آزمون MTT، سلولهای B65 با غلظت های مختلف بتا- بوسولیک اسید تنها و بتا- بوسولیکاسید دندروزومی به مدت 24، 48 و 72 ساعت تیمار شدند. پس از افزودن MTT، شدت رنگ تولید شده توسط ELISA reader اندازه گیری و IC50 محاسبه شد. داده های حاصل با استفاده از برنامه آماری One Way Anova و نرم افزار SPSS v.16 آنالیز شدند.
یافته ها: مقدار IC50 برای بتا- بوسولیک اسید تنها و بتا- بوسولیک اسید دندروزومی به ترتیب 09/88 و 42/58 میکرومولار برای 24 ساعت، 37/58 و 87/44 میکرومولار برای 48 ساعت و 09/21 و 69/16 میکرومولار برای 72 ساعت به دست آمد.
نتیجه گیری: نتایج حاصل نشان می دهد که بارگذاری بتا-بوسولیک اسید در نانوذره های دندروزومی باعث افزایش سمیت سلولی بتا-بوسولیک اسید می شود که این مشاهده می تواند به علت افزایش جذب سلولی بتا-بوسولیک اسید در حضور نانوذره های دندروزومی باشد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |