سابقه و هدف : عفونت ادراری از شایع­ترین بیماری هایی است که باکتری­های خانواده انتروباکتریاسه ایجاد می­نمایند و از این باکتری­ها، E.coli 90% موارد را شامل می شود. هدف یافتن علل مقاومت به فلوروکینولون ها که رایج­ترین آنتی بیوتیک در درمان این عفونت ها است، می باشد.

مواد و روش ها : 100 نمونه ادراری جمع آوری شد و با آزمون­های بیوشیمیایی بررسی شدند. سپس برای نمونه­های E.coli ایزوله شده تست مقاومت آنتی بیوتیکی انجام شد و میزان مقاومت آن­ها به آنتی بیوتیک های فلوروکینولونی سنجیده شد. سپس سویه های مقاوم برای وجود جهش در ژن های کروموزومی gyr A وC par با روش PCR وSequencing بررسی شدند.

یافته ها : از میان 100 نمونه، 70 مورد باکتری E.coli و 30 مورد باکتری کلبسیلا جداسازی شد. با انجام تست آنتی بیوگرام روی 70 مورد باکتری E.coli، حدود 45 نمونه (28/64 درصد) به آنتی­بیوتیک­های خانواده فلوروکینولون ها مقاوم بودند. تکثیر و تعیین توالی ژن های gyr A و par C در نمونه های مقاوم، به ترتیب حضور 5 و 2 جهش را در ناحیه خاصی از ژن های مذکور نشان داد.

نتیجه گیری : آنتی بیوتیک های فلوروکینولونی از داروهای مؤثر در درمان عفونت های ادراری هستند و جهش در ژن های کد کننده DNA ژیراز و توپوایزومراز IV در E.coli با ایجاد مقاومت به فلوروکینولون ها مرتبط است. نتایج این تحقیق نشان داد که بین مقاومت به کینولون ها و جهش در ناحیه خاص ژن های gyr A و par C از E.coli ارتباط معنی داری وجود دارد.