دوره 15، شماره 59 - ( 4-1404 )
جلد 15 شماره 59 صفحات 34-19 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Siasi E, Aleyasin A, Mowla J. Association of single nucleotide polymorphisms T824C and T132903C in OR2W3 and INSR genes, respectively with idiopathic infertility in Iranian men. NCMBJ 2025; 15 (59) :19-34
URL: http://ncmbjpiau.ir/article-1-1766-fa.html
URL: http://ncmbjpiau.ir/article-1-1766-fa.html
سیاسی الهام، ال یاسین احمد، مولا جواد. ارتباط پلی‌مورفیسم‌های T824C و T132903C به‌ترتیب در ژن‌های OR2W3 و INSR با ناباروری آیدیوپاتیک مردان ایرانی. مجله تازه هاي بيوتكنولوژي سلولي و مولكولي. 1404; 15 (59) :19-34
دانشیار، گروه ژنتیک، دانشکده علوم زیستی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران، ایران. ، emi_biotech2006@yahoo.ca
چکیده: (174 مشاهده)
سابقه و هدف: میزان شیوع ناباروری در مردان 10-15 درصد است و برای حدود 50 درصد موارد ناباروری مردان نمی‌توان علت خاصی یافت. این نوع ناباروری به‌عنوان ناباروری آیدیوپاتیک نامیده می‌شود و یکی از علل ناباروری آیدیوپاتیک در مردان عوامل ژنتیکی است. هدف این مطالعه بررسی ارتباط حضور دو پلی‌مورفیسمِ ژنی مرتبط با روند اسپرماتوژنز شامل T824C در ژن OR2W3 و T132903C در ژن INSR، با ناباروری آیدیوپاتیکِ مردان در جمعیتی از مردان نابارور ایرانی بود.
مواد و روش‌ها: استخراج DNA، از 200 نمونۀ خون شامل گروه بیمار، 100 مرد دارای اُلیگواسپرمی و آزواسپرمی (نابارورِ آیدیوپاتیک) و 100 نفر گروه کنترل انجام گرفت. ژنوتایپینگ دو پلی‌مورفیسم موردمطالعه با استفاده از روش‌های مولکولی HRM-PCR ، PCR-RFLP و Sequencing انجام گرفت و در نهایت نتایج آنالیز آماری شد.
یافته ها: برای حضور پلی‌مورفیسم T824C در ژن OR2W3 تفاوت معنی‌دار بین گروه بیماران و گروه کنترل مشاهده نشد (2/0 =p ) و نتایج نشان دادند که بین این پلی‌مورفیسم با ناباروری در مردان ایرانی ارتباطی وجود ندارد. به‌علاوه فراوانی پلی‌مورفیسم T132903C در ژن INSR دارای تفاوت معنی‌دار بین گروه بیمار و کنترل بود (02/0 = p) و با ناباروریِ آیدیوپاتیک در جمعیت مردان ایرانیِ موردمطالعه ارتباط معنی‌دار نشان داد.
نتیجه‌گیری: براساس نتایج، حضور پلی‌مورفیسم T132903C در ژن INSR در ایجاد ناباروریِ آیدیوپاتیک در جمعیت مردان ایرانی می‌تواند در اُولیگواسپرمی و آزواسپرمی مردان نابارور ایرانی نقش مؤثر داشته باشد. برای تأیید این نتایج، مطالعات در نمونه‌های بیشتر توصیه می‌گردد.
مواد و روش‌ها: استخراج DNA، از 200 نمونۀ خون شامل گروه بیمار، 100 مرد دارای اُلیگواسپرمی و آزواسپرمی (نابارورِ آیدیوپاتیک) و 100 نفر گروه کنترل انجام گرفت. ژنوتایپینگ دو پلی‌مورفیسم موردمطالعه با استفاده از روش‌های مولکولی HRM-PCR ، PCR-RFLP و Sequencing انجام گرفت و در نهایت نتایج آنالیز آماری شد.
یافته ها: برای حضور پلی‌مورفیسم T824C در ژن OR2W3 تفاوت معنی‌دار بین گروه بیماران و گروه کنترل مشاهده نشد (2/0 =p ) و نتایج نشان دادند که بین این پلی‌مورفیسم با ناباروری در مردان ایرانی ارتباطی وجود ندارد. به‌علاوه فراوانی پلی‌مورفیسم T132903C در ژن INSR دارای تفاوت معنی‌دار بین گروه بیمار و کنترل بود (02/0 = p) و با ناباروریِ آیدیوپاتیک در جمعیت مردان ایرانیِ موردمطالعه ارتباط معنی‌دار نشان داد.
نتیجه‌گیری: براساس نتایج، حضور پلی‌مورفیسم T132903C در ژن INSR در ایجاد ناباروریِ آیدیوپاتیک در جمعیت مردان ایرانی می‌تواند در اُولیگواسپرمی و آزواسپرمی مردان نابارور ایرانی نقش مؤثر داشته باشد. برای تأیید این نتایج، مطالعات در نمونه‌های بیشتر توصیه می‌گردد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
ژنتیک
دریافت: 1404/6/11 | پذیرش: 1404/4/10 | انتشار: 1404/4/10
دریافت: 1404/6/11 | پذیرش: 1404/4/10 | انتشار: 1404/4/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
