دوره 13، شماره 52 - ( 7-1402 )
جلد 13 شماره 52 صفحات 32-23 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jaberi M, Asadi E. Relationship between serum leptin and insulin resistance among obese Iranian women. NCMBJ 2023; 13 (52) :23-32
URL: http://ncmbjpiau.ir/article-1-1582-fa.html
URL: http://ncmbjpiau.ir/article-1-1582-fa.html
جابری مینا، اسدی الهام. رابطه لپتین سرم و مقاومت به انسولین در زنان چاق ایرانی. مجله تازه هاي بيوتكنولوژي سلولي و مولكولي. 1402; 13 (52) :23-32
گروه زیست شناسی،دانشکده علوم پایه،دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر، اسلامشهر، ایران
چکیده: (6706 مشاهده)
سابقه و هدف
فرایند چاقی پیچیده است وعوامل متعدد از جمله دو هورمون کلیدی لپتین و انسولین در آن دخیل هستند. نقس هومئوستاتیک انسولین در ثبات انرژی با مقاومت به انسولین کاهش می یابد. احتمال دارد که لپتین و انسولین بر یکدیگر نقش تنظیمی داشته باشند. لذا، مطالعه حاضر به بررسی رابطه بین شاخص توده بدن، لپتین و انسولین و مقاومت به انسولین پرداخته است.
مواد و روش ها
در این مطالعه مقطعی، 140 زن در 2 گروه مساوی با شاخص توده بدنی نرمال (9/24-5/18) یا چاق (BMI ≥ 30) مورد بررسی قرار گرفتند. پس از 10 تا 12 ساعت ناشتایی، 10 سی سی خون وریدی از افراد گرفته شد، قند خون با استفاده از گلوکز اکسیداز، انسولین و لپتین به روش الایزا اندازه گیری شد و شاخص HOMA-IR محاسبه شد و داده ها به صورت میانگین ± انحراف معیار بیان گردید . 05 /0> P معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: بین گروه‌ها از نظر سطح لپتین تفاوت معنی‌داری وجود داشت و بین شاخص توده بدن و سطح لپتین پلاسمایی آزمودنی‌های مورد مطالعه همبستگی مثبت شدید وجود داشت(7/0 r= و.01/0P<. همچنین بین لپتین سرم و انسولین ناشتا همبستگی مثبت متوسط وجود داشت (05/0r= و 01/0< P). از نظر HOMA-IR تفاوت معنی‌داری بین گروه‌ها مشاهده شد که در افراد چاق بیشتر از گروه عادی بود).
نتیجه گیری
BMI عامل اصلی تنظیم سطح لپتین است. احتمالاً پیوستگی سطح انسولین و لپتین به دلیل نقش تعیین کننده شاخص توده بدن بر هر دوی آنها است.
فرایند چاقی پیچیده است وعوامل متعدد از جمله دو هورمون کلیدی لپتین و انسولین در آن دخیل هستند. نقس هومئوستاتیک انسولین در ثبات انرژی با مقاومت به انسولین کاهش می یابد. احتمال دارد که لپتین و انسولین بر یکدیگر نقش تنظیمی داشته باشند. لذا، مطالعه حاضر به بررسی رابطه بین شاخص توده بدن، لپتین و انسولین و مقاومت به انسولین پرداخته است.
مواد و روش ها
در این مطالعه مقطعی، 140 زن در 2 گروه مساوی با شاخص توده بدنی نرمال (9/24-5/18) یا چاق (BMI ≥ 30) مورد بررسی قرار گرفتند. پس از 10 تا 12 ساعت ناشتایی، 10 سی سی خون وریدی از افراد گرفته شد، قند خون با استفاده از گلوکز اکسیداز، انسولین و لپتین به روش الایزا اندازه گیری شد و شاخص HOMA-IR محاسبه شد و داده ها به صورت میانگین ± انحراف معیار بیان گردید . 05 /0> P معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: بین گروه‌ها از نظر سطح لپتین تفاوت معنی‌داری وجود داشت و بین شاخص توده بدن و سطح لپتین پلاسمایی آزمودنی‌های مورد مطالعه همبستگی مثبت شدید وجود داشت(7/0 r= و.01/0P<. همچنین بین لپتین سرم و انسولین ناشتا همبستگی مثبت متوسط وجود داشت (05/0r= و 01/0< P). از نظر HOMA-IR تفاوت معنی‌داری بین گروه‌ها مشاهده شد که در افراد چاق بیشتر از گروه عادی بود).
نتیجه گیری
BMI عامل اصلی تنظیم سطح لپتین است. احتمالاً پیوستگی سطح انسولین و لپتین به دلیل نقش تعیین کننده شاخص توده بدن بر هر دوی آنها است.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی
دریافت: 1401/12/23 | پذیرش: 1402/7/1 | انتشار: 1402/7/29
دریافت: 1401/12/23 | پذیرش: 1402/7/1 | انتشار: 1402/7/29
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
