دوره 9، شماره 35 - ( 3-1398 )
جلد 9 شماره 35 صفحات 34-25 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Goodarzi L, Yari R, Mirzaei M. dentifying antibiotic resistance genes in clinical isolates of Klebsiella pneumoniae producing IMP-1 and TEM β-lactamase. NCMBJ 2019; 9 (35) :25-34
URL: http://ncmbjpiau.ir/article-1-1201-fa.html
URL: http://ncmbjpiau.ir/article-1-1201-fa.html
گودرزی لیلا، یاری رضا، میرزایی محسن. شناسایی ژن های مولد مقاومت آنتی بیوتیکی در جدایه های بالینی کلبسیلا پنومونیه تولید کننده بتالاکتاماز IMP-1 وTEM. مجله تازه هاي بيوتكنولوژي سلولي و مولكولي. 1398; 9 (35) :25-34
گروه زیست‌شناسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
چکیده: (3882 مشاهده)
سابقه و هدف: کلبسیلاپنومونیه از عوامل شایع عفونت های ناشی از آنزیمهای بتالاکتامازی در بیمارستانها است. هدف از این مطالعه تعیین میزان فراوانی ژنهای مولد مقاومت آنتیبیوتیکی TEM و IMP-1در سویههای کلبسیلاپنومونیه است.
مواد و روشها: 94 نمونه کلبسیلاپنومونیه جهت تأیید فنوتیپی ESBLs مورد استفاده قرار گرفتند. میزان مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها مشخص و میزان شیوع ژنهای TEM و IMP-1با روش واکنش PCR تعیین شدند.
یافته‌ها: 6/77% جدایهها دارای فنوتیپ ESBL و 3/22% نمونه ها فاقد فنوتیپ ESBL بودند. نتایج نشان داد که 1/4% نمونه ها دارای ژن IMP-1 و 8/43% نمونهها دارای ژن TEM هستند. 8/43% نمونهها نیز به طور مشترک واجد هر دو ژن TEM و IMP-1 بودند.
نتیجه گیری: با توجه به این که ژنهای TEMو IMP-1 به طور مشترک در تعداد زیادی از نمونه های مقاوم وجود داشتند، استفاده از راهکارهای درمانی مناسب، تجویز درست و منطقی آنتی بیوتیکها توسط پزشکان در این زمینه پیشنهاد میگردد.
مواد و روشها: 94 نمونه کلبسیلاپنومونیه جهت تأیید فنوتیپی ESBLs مورد استفاده قرار گرفتند. میزان مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها مشخص و میزان شیوع ژنهای TEM و IMP-1با روش واکنش PCR تعیین شدند.
یافته‌ها: 6/77% جدایهها دارای فنوتیپ ESBL و 3/22% نمونه ها فاقد فنوتیپ ESBL بودند. نتایج نشان داد که 1/4% نمونه ها دارای ژن IMP-1 و 8/43% نمونهها دارای ژن TEM هستند. 8/43% نمونهها نیز به طور مشترک واجد هر دو ژن TEM و IMP-1 بودند.
نتیجه گیری: با توجه به این که ژنهای TEMو IMP-1 به طور مشترک در تعداد زیادی از نمونه های مقاوم وجود داشتند، استفاده از راهکارهای درمانی مناسب، تجویز درست و منطقی آنتی بیوتیکها توسط پزشکان در این زمینه پیشنهاد میگردد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
سلولی و مولکولی
دریافت: 1398/3/9 | پذیرش: 1398/3/9 | انتشار: 1398/3/9
دریافت: 1398/3/9 | پذیرش: 1398/3/9 | انتشار: 1398/3/9
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
